Notes

Erkeğin Egemenliği ve Kadı,nın Ezilmesi: Köken Sorunu

Erkek egemenliği, sınıflı bir toplumun sürdürülmesi için temel olan bir güç ilişkileri kompleksinin bir parçasıdır; diğer iki kısım ise toplumsal eşitsizlik ve militarizmdir. Birbiriyle yakından ilişkili bu üç fenomen, bizimki de dahil olmak üzere tüm devlet toplumlarında geniş ölçekte mevcuttur. Soru, bu kurumların yaygınlığını nasıl açıkladığımızdır. Antropologlar arasında, her birinin çok sayıda taraftarı olan iki açıklama vardır.
İlk argüman, bu iktidar biçimlerinin her zaman var olduğunu, bunun de facto, dünyanın yolu, bir insan doğası sorunu olduğunu ileri sürer. Bu konum, tarihsel ve kültürel bir soru diyeceğimiz şeyi bir biyoloji, doğuştanlık ve evrensellik sorununa dönüştürür. Bu yaklaşımın bir örneği Steven Goldberg'in The Inevitability of Patriarchy'sidir. Goldberg (2005), erkek egemenliğinin evrenselliği olarak adlandırdığı şeye fizyolojik bir açıklama arar. Bu yaklaşım, kadınların her zaman erkeklere tabi olduğunu savunur. Evrensel kadın tabiiyeti, "avcı erkek" ve "yetiştiren kadın" kavramlarını önerir. Bu görüşün tüm savunucuları mutlaka sosyo-biyolojik bir yoruma katılmasa da, sorunu özcü ve tarihsel bir tarzda ele alırlar.
Eleanor Leacock (2012), erkeklerin ve kadınların statüsüne ilişkin biyolojik determinist görüşü eleştirirken, bu konumun yalnızca tarihi görmezden gelmekle kalmayıp, aynı zamanda "kabilesel karar alma Erkeğin Hakimiyeti ve Kadının Ezilmesi yapılarının bütününü kendi toplumumuzun güç terimlerine dönüştürdüğünü ileri sürer. (s.56).
Bu soruya ikinci açıklayıcı yaklaşım - ve burada benimsenen yaklaşım - bu karmaşık güç ilişkisini açıklamak için ona biyolojinin değil tarihin bir yönü olarak bakmamız gerektiğini savunuyor. Bu görüş meseleyi şöyle ifade eder: Erkek egemenliği -ki bunun yerine militarizmi ya da toplumsal eşitsizliği pekâlâ koyabiliriz- toplumdan topluma değişir. Erkek egemenliğinin bazılarında güçlü, bazılarında ise zayıf veya yok olduğuna işaret eder. Erkek egemenliğinin derecesi bu derece değişirse, fizyolojinin, hormonların veya değişmeyen insan doğasının bir ürünü olduğu tam olarak düşünülemez. Yeterli bir açıklama için başka bir yerde, tarihin kendisine bakmalıyız.
Bu araştırmaya başlamak için, erkek-kadın ilişkilerinin mevcut hiyerarşik yapısının daha zayıf olduğu veya hatta hiç olmadığı insanlık tarihinde herhangi bir dönem olup olmadığını sorabiliriz. Cevap nitelikli bir evet. Evrimleşen dünya tarihinin arka planına, çeteler ve kabilelerden şefliklere ve devletlere hareketin arka planına karşı erkek egemenliğinin ve kadın tabiiyetinin yükselişine ve düşüşüne bakarsak, en basit toplumlarda ve kabilelerde sonraki dönemlere kıyasla çok daha az cinsel eşitsizlik buluruz. tarım toplumları. Modern devletler önemli ölçüde farklılık gösterir: bazılarında kadınların durumu geleneksel devletlerden daha iyi olabilir; diğerlerinde daha kötü durumda olabilirler. Örneğin, kadınların konumu bazı çağdaş sanayi toplumlarında iyileşmiştir, ancak dünya kapitalist sisteminin genişlemesinin sonuçlarından dolayı Üçüncü Dünya'da fiilen düşmüştür.
Açıkçası, kadınlar ve erkekler biyolojik olarak farklıdır ve tüm toplumlarda toplumsal olarak formüle edilmiş bir cinsiyete dayalı iş bölümü vardır. Hiçbir toplumda kadın ve erkek eşdeğer değildir, ancak bazılarında sosyal eşitlikten yararlanırlar. İlkel komünal toplumlarda erkekler ve kadınlar yalnızca biyolojik olarak değil, aynı zamanda kendi günlük uğraşlarının kesin tanımlarında da farklılık gösterirler. Ancak, ayrı olmalarına rağmen eşittirler. Kendi sosyal kimlikleri, özerklikleri ve sosyal olarak değerli kaynaklara eşit erişimleri olmadan, cinsiyetleri ve nesilleri birbirine bağlayan karşılıklı ilişkiler için sağlam bir temelleri olmazdı.

Erkek egemenliğinin kökenleri
Hepimizin atalarının cinsiyet eşitliği ve mutlulukla dolu bir yaşam sürdüğünü iddia etmek aptallık olur. Bununla birlikte, üretken sistemlerinin doğası ve avcı-toplayıcı toplumların tümü veya çoğu arasındaki yaygın benzerlik kanıtları nedeniyle, atalarımızın toplumsal cinsiyet ilişkilerinin muhtemelen çağdaş avcı-toplayıcılarınkine toplumsal cinsiyet ilişkilerinden daha fazla benzediğini iddia edebiliriz. sınıfsal tabakalı ataerkil sanayi toplumlarımızın Şimdi şu soru sorulabilir: Oradan buraya nasıl geldik? Toplumsal evrim sürecinde erkekler kadınlara hükmetmeye nasıl geldi? Tarihte ne oldu ve neden? Bu soruları yanıtlarken, insanlık tarihinin kapitalizm öncesi üç geniş aşamasını ayırt etmek faydalı olacaktır: ilki, avcı ve toplayıcı çetelerde görülen ilkel komünizm; ikincisi, kabile toplumu ve şeflikler; ve üçüncü, erken tarım devletleri. Genel olarak konuşursak, iki önemli dönüşüm tarihi birinci aşamadan üçüncü aşamaya taşıdı: (1) Neolitik devrim ve tarımın yükselişi ve (2) devletin yükselişi. Bu, erkek egemenliğinin geliştiği temel tarihsel çerçevedir.
Birinci Aşama: İlkel Komünizm
İnsanlık tarihinin ilk aşamasında insanlar, evcilleştirilmiş bitki ve hayvanlar olmaksızın avcılık ve toplayıcılık yaparak yaşıyorlardı; geçimlerini doğrudan doğadan sağlıyorlardı. Zengin ya da fakir yoktu, siyasi liderlik minimaldi ve nüfus yoğunluğu düşüktü. Engels'le birlikte, bu dönemde kadın ve erkeklerin nispeten eşit olduğunu iddia edeceğiz. Özel mülkiyetin yokluğu ve asgari meta üretimi ile birleşen düşük ürün genel koşulları, cinsiyetlerin göreli eşitliğini mümkün kılar. Bununla birlikte, başlangıçta bir anaerkillikte kadınların erkeklere hükmettiğini iddia eden birçok on dokuzuncu yüzyıl teorisyeni ile aynı fikirde değiliz. İlkel komünizmin kendisi geçerli bir yapıdır: toprak topluca veya komünal olarak "sahip olunuyordu", siyasi liderlik asgari düzeydeydi, nüfus yoğunluğu nispeten düşüktü ve statü veya zenginlik eşitsizliği asgari düzeydeydi. Hem erkekler hem de kadınlar gıda arzına katkıda bulundu ve savaş yok ya da ölçek olarak çok mütevazıydı.
İkinci Aşama: Kabile Topluluğu
Kabile toplumu, insanlık tarihinin ilk büyük dönüşümünün, Neolitik Devrim olarak adlandırılan tarımın kuruluşunun bir ürünüdür. Burada, erkeklerin kadınlara göre statüsü üzerinde etkileri olan üç önemli değişiklik görüyoruz. Her şeyden önce, üretim tarzında, doğadan çok yaygın bir doğrudan mülk edinmeden toprağın iyileştirilmesine ve/veya hayvanların evcilleştirilmesine doğru bir değişiklik buluyoruz. Erkeğin Hakimiyeti ve Kadının Ezilmesi, bir kaynağın, insanlar-toprak veya hayvanlar tarafından geliştirilmiş bir kaynağın kontrolüne bağımlılıkla başladı. Ve burada mülkiyetin kökeninin tohumlarını görüyoruz. İkincisi, kabile toplumunda nüfus büyür; önemli etkileri olan bir değişiklik. Merkezi bir liderlik veya yönetim sistemine ihtiyaç vardır. Örneğin, Büyük Adam'ın siyasi bir katalizör, grubun sözcüsü ve fazla gıdanın yeniden dağıtıcısı olarak hareket ettiği "Büyük Adam" sisteminin gelişini görüyoruz. Üçüncüsü, tarım, üretim biçimini değiştirerek hem toplumun üretim tavanını hem de işgücü ve ekonomik örgütlenme ihtiyacını artırmaktadır. Eskiden avcılık ve toplayıcılık ekonomisinin sınırlı olmayan bir bileşeni olan toprak, şimdi ekilebilir bölgelerde bir tartışma konusu haline geliyor. Yeni mod, eskisinin pahasına giderek daha başarılı hale geliyor. Nüfus artar ve yeni mod gelişir. Ekilebilir arazinin sınırlı miktarı nedeniyle (Neolitik teknoloji düzeyi göz önüne alındığında), tarım halkları yalnızca toprak ve kaynakların mülkiyeti ve kontrolü konusunda birbirleriyle değil, aynı zamanda yeni modu benimsemeyen halklarla da çatışır. üretim. Amaçları, eski zamanlarda olduğu gibi, ticaret ve savaş yoluyla olduğu gibi, evlilik yoluyla da hem toprak hem de emek elde etmektir. Bu önemli değişikliklerin bir sonucu olarak, yine önemli farklılıklar olsa da, kadınların statüsü düşüyor ve erkeklerin statüsü yükseliyor gibi görünüyor. Bu noktada birkaç argümanı gözden geçirmekte fayda var. Eleanor Leacock (2012) Engels ve diğer Marksist teorisyenler tarafından verilen ipuçlarını takip ederek, kadınların ezilmesinin kaynağının meta üretiminde bulunduğunu savunuyor: kullanım için üretim yerine değişim için üretim. Yerel topluluk dışında ticaret için metalar üretildiğinde, kadın emeği kritik öneme sahiptir. Bu, kadın emeğinin kontrolünün bir çekişme alanı haline geldiği anlamına gelir. Kadınların boşanma ve evlilikte hareket özgürlüğü sınırlandırılmaktadır. Gelin ücreti, gelin hizmetinin yerini alır: yani, bir erkek evlendikten sonra artık emeğini ve becerilerini karısına ve kayınvalidesine vermez. İlişki, karşılıklı mal, hizmet ve personel mübadelesi olmaktan çıktı. Şimdi o ve akrabaları, kadının emeği, cinselliği ve üremesi üzerinde haklar elde etmek için bir ödeme sağlıyorlardı. Erkekler geniş çapta seyahat etmeye devam ederken, kadınlar eve bağlı hale geldi. Dışarı çıkıp toplanma sırasında "halk" ile buluşmak yerine, evlerine hapsedildiler. İşleri daha sosyal olarak tecrit edilmiş ve daha özel hale gelirken, erkekler sığır gütmek için dışarı çıkarak halkla buluşmaya ve daha geniş bir dünya görüşüne sahip olmaya devam ettiler. Neolitik savaş, kadınların ikincilleştirilmesinin temel nedenidir. Erken bahçıvanlık toplumlarının savaş ve erkek üstünlüğü kompleksinde erkekler gözden çıkarılabilir ama aynı zamanda baskın hale geldi. Kadın bebek katli uygulandı ve savaşta cesaret için bir ödül olarak hayatta kalan erkeklere kadınlar verildi. Bu argüman, feminist çevrelerde çok sayıda haklı eleştiri aldı, çünkü kız bebek katli bahçecilik toplumlarında savaş kadar yaygın değil. Ancak öyle görünüyor ki, savaşın varlığı tek başına kadınların boyun eğmesini açıklamıyor. Kabile toplumunda sosyal sıralama fenomenini buluruz ve artık kadının statüsü hakkında -şimdiye kadar yaptığımız gibi- basit açıklamalar yapamıyoruz, çünkü yüksek rütbeli erkekler ve kadınlar, düşük rütbeli erkekler ve kadınlar var. , ve köleler; her statüdeki kadın ve erkeğin durumuna bakmalıyız. Feministler tarafından geniş çapta tartışılan anaerkillik, kadınların erkekler üzerindeki egemenliği veya egemenliği sorununun tamamını düşünmeden bu tartışmadan çıkılamaz.
Sonuç olarak, kadın emeğinin devlet gücünün ve devlet örgütlenmesinin çeşitli şekillerde yeniden üretilmesi için gerekli olduğunu ve bu nedenle, bu erken devletlerde bugüne kadar devam eden kadınların tabi kılınmasının, kadınların yeniden üretimi için esas olduğunu söyleyebiliriz. Devlet gücü. Bu nedenle, ataerkilliğe meydan okurken, çağdaş kapitalist ve post-kapitalist toplumlarda devletin temel taşlarından birine meydan okuyoruz. Bizim iddiamız, erkek egemenliğinin insan biyolojisinden değil, kurumsal eşitsizlikler ve hiyerarşilerle birlikte insan toplumunun evrimi ile ortaya çıktığıdır. Devlet gücünün gelişmesi ve kadınların kaynaklara erişimden ve doğrudan üretimden toplumsal olarak onaylanan yabancılaşmasıyla tüm gücünü kazanır. Erkek egemenliği sorunu sosyolojik ve kültürel bir sorundur, hayvan içgüdülerinin değil, daha çok insanlık tarihinin bir ürünüdür.