Notes

Wołodymyr Zełenski, Prezydent Ukrainy (wywiad The Times Of Israel)
Pytam o wprowadzenie się z faktem lekcji ze części 104-105 w przepisie. Zadania zamieszczone w zeszycie oszczędzają czas na lekcji. Tamten facet pchnął go z siebie jednym klubem i wyskoczył na zabieg. Raptem zaczął okropnie krzyczeć, a skoro już krzyczał, zatem nie mógł przestać krzyczeć, a skoro nie mógł przestać krzyczeć, tamten facet złapał cegłę, jaka mu wpadła w dłoń, także tąż cegłą Ernesta uciszył. Ścisnął Ernesta kolanami i przydusił pod murem kotłowni, zaś jego wspólnik nerwowo szarpał ubranie i kontrolował. Wszedł lekko, ponieważ zbyt wysoki był na Ernesta ten lewy but. I Elijahu posłusznie włożył but na lewą nogę. Ty dajesz nogę pierwszy. Mordchaj Sukiennik, wyrzuciwszy daleko przed siebie lewe ramię, sztywno napięte cugle owinąwszy sobie na pięści, statecznie powoził parą miejskich wałachów; a z wysokości - panując nad ulicą, nad tłumem hałaśliwych żebraków, wydawał okrzyki, zaklęcia, żarliwe zachęty szkieletom koni o pokaleczonej skórze i zmierzwionej sierści. Nad Ernestem polatywały muchy, natomiast w jego zaciśniętej dłoni tkwił kamień.


Nikogo nie było w otoczeniu; Ernest tkwił w gruzach sam, jedną rękę miał leciutko zwiniętą i opartą o ucho, w następnej - zaciśniętej - tkwił kamień. A pięść miał ciężką. Dwa pociągi jadące naprzeciw siebie wzbudzają wręcz aplauz obserwatorów. Dlatego stworzył dla siebie i syna skrzydła z gęsich piór i wosku. «. Ale oczekujący wybawienia przypomną sobie, co z szyderstwem mówili kapłani i starsi ludu obecni przy śmierci Chrystusa na krzyżu Golgoty: »Innych ratował, a siebie samego chronić nie może, jest panem izraelskim, niech teraz zstąpi z krzyża, a uwierzymy w Niego« (Mt 27:42)… A czas ucisku będzie gwoli nich skrócony. „Włóż mu, niech nie leży boso”. „Jego ojciec stoi na tyfus, toż się tak nagle nie dowie”. Dawid pamiętał, co powiedział, gdy po pewnym czasie przywlekli się z powrotem potłuczeni, spuchnięci i głodni, bo nic w ustach nie wynosili od rana - na placyk w ruinach pod murem starej, zrujnowanej kotłowni.

Dawid zawrócił na podwórko słaniając się, ogłuszony, pod murem kotłowni leżał Ernest, a wspólnik tamtego faceta stał uważnie pochylony nad Elijahu, który klęczał i łokciami osłaniał głowę. Krążyły nad nim ogromne sine muchy. Tam, w gruzach, wyjął Dawid złom, jaki mu dostał. Elijahu podniósł but, który stoczył się po usypisku, i postawił bliżej, przy nodze. Jeśli inaczej nie zastrzeżono, przy zawartych na kartce reprodukcjach zdjęć lub przy prac innych materiałów, wszelkie prosta do materiałów wydanych na karcie przysługują Szkole Podstawowej nr 4 w Żyrardowie. Dawid wciągnął głowę w ramiona, myśląc: „Szybko nie to-tamto. Dawid usłyszał nazwisko tego wspólnika, który sztywno stawiając nogi i przyciskając nieruchome ręce do spodni szedł z placyku jak lunatyk. Ja cię nie chcę martwić, Dawid. ” Szedł bezpośrednio na Elijahu, który skreślałbym się przed nim. W wypadku, gdy udostępniliśmy Państwu (lub jeśli wybrali Państwo) hasło umożliwiające wstęp do wybranych części swej strony internetowej czy innego portalu, aplikacji bądź serwisu, który wykonujemy, są Państwo odpowiedzialni za prowadzenie takiego hasła w poufności a za zastosowanie się do wszystkich innych metod bezpieczeństwa, o jakich Państwa powiadomimy.

Który - pytał wspólnik. Zanim Elijahu tam dobiegł, skończył się na niego wspólnik. ” A Elijahu dotykał ukradkiem zwiniętego gałgana za koszulą. Teraz!” Swobodną ręką sięgnął do kasy oraz z rozmachem, prosto przed siebie, na ulicę cisnął pełną garść złomu; a ciągle raz, ile tylko palcami zdążył zagarnąć. Mały Ernest ze stresu zdążył już teraz obiec cały placyk dookoła. Zamiast wywrócić kieszenie na wierzch, Ernest budował się, drapał i bolał jak zdziczały kot. Sapał - jeh-h-h, jeh-h-h, jak uduszony. Ludzie żyjący w bycie iluzji i zakłamania odnośnie do ważnych okoliczności egzystencji, jak śmiertelność, są w niewybaczalny sposób krzywdzeni. Wlókł go z powrotem po ziemi jak worek. Wcześniej, bo 17 maja (a nie 16 jak błędnie podałem tydzień temu) będę i w Opolu na Sakuraconie. wypracowanie Wszystko już?” - „Masz, szukaj! ” Przystanek, zatrzymał zaprzęg, ruszył i bardzo wołał: „Szmondaki z was! wypracowanie Na tyfus?” - „Tak, on wcale nie mówił, co tam obok nich w domu”.


Homepage: https://wszkolesredniej.pl/artykul/6410/przeczytaj-utwor-i-napisz-co-jest-jego-tematem-konstanty-ildefons-gaczynski-piesn-trzecia