Notes

Yil sifirlanma sonrasi 75. Kasim ayindayiz. Sifirlanma oncesini goren insanlarin kis adini verdigi mevsim. Gezegen aldigi en buyuk darbe sonrasi artik kanserin son evresindeki bir hasta gibi. İnsanlik ise kanser olan annesinin en azindan yasamasindan memnun olup ayakta olan cocuklari gibi.

Sifirlanma sonrasi mutasyonlar insanlarin daha az oksijen ve su ile yasamasina olanak verse de sifirlanma oncesine gore hayat cok daha acimasiz. Dogal olmayan dogal secilim sonucunda kitaplarda gordugumuz hayvanlarin, bitkilerin, mukemmel yapilarin cogu yok, bazilari ise eski ihtisaminda degil. Hatta gokyuzu bile artik mavi degil. Sanjo kutuphanesinde bir kitapta gun batimi adinda fotograf gormustum. Gokyuzunun rengi turuncu, sari ve kirmizi karisimiydi. Su an gokyuzune baktigimda sadece o kirmiziyi gorebiliyorum. Ama yildizlar. Yildizlar daha cok sanki.

Sifirlanma sonrasi insanlar hayatta kalmak icin dunya tarihinde hep oldugu gibi savassalar da bitkin dustuler ve uzlasma yolunu sectiler. Hasta gezegenimiz bize ne savasmak icin ne de yaralarimizi sarmak icin bize kendinden bir seyler veremiyordu. Atalarimiz, gezegeni kanser edip, bu dunyadan gittiler. Ama biz kanser uzerinde yeseren umut tohumlari gibi hayata actik. Ama umudun en acimasiz gercekligiyle karsi karsiya kalmis tohumlar...

Bolum 1 - Uyanis

Saat veremeyecegim, ne saatim var ne de dunya bize saatin kac oldugunu anlatiyor. Gece ve gunduz kavramlari mevsimler gibi yok oldu. Ama uyumak ve uyanmak evrenin bilmedigi bir sey olsa da insanlarin hala yasadigi bir durum. Uyanir uyanmaz, odamin perdeleri acip, buz cesmesine kostum. Gezegenin sicakligi , kapali bir ev ortaminda bile bir uyku suresinde insanlarin derilerinde kizarmalara, dokulmelere ve daha ilerleyen zamanlarda ic organlarda sonmelere neden oluyor. Bu yuzden insanlar elektrik enerjilerinin buyuk bir kismini dondurma islerine ayirdi.

Artik insanlar gelecegi degil tamamen bugunu kurtarmak ve duzene sokmak icin cabaliyor. Ve bizler icin en buyuk yardimci ve ilham kaynagi sifirlanma oncesinden kalan kitaplar. Sifirlanma oncesi kitaplarin hepsi Sanjo kutuphanesinde korunuyor ve sadece izin verilen kisiler bu kitaplara erisebiliyor. Neyse ki ben bu izin verilen kisilerin arasindayim ve "Sonsuz Gelecek" adli kitabima devam ediyorum.

İnsanlar gelecegi yazmak, yonetmek icin planlar, projeleler ve hayaller uretmis bu zamana kadar. Kitabin buyusunde kaybolurken bazen kendime soruyorum. Nasil oluyor da bu dunyayi bu hale getirdiniz?

Hani dedim ya, sifirlanma oncesi insanlari gelecegi dusunurken, biz bugunu dusunuyoruz. Aslinda bu biraz eksik bilgi. Sifirlanma sonrasi insanlar hala batil denilebilecek seylere inaniyor hatta gelecegi sadece batil yollarla planlayabileceklerine inaniyorlar. Ne kadar garip degil mi, ben de tam olarak bu isi yapiyorum. Zaman ruhu madencisi...

İnsanlik yeni hayatlarinda bazi insanlarda farkli mutasyonlar gordu. Eski zamanlarda farkli ve ustun gordugun birisini sah, peygamber veya mesih yaparlarmis. Ama ne yazik ki ben o devirde degilim. Ne yazik ki diyorum cunku ruh madencileri degil bas ustunde tutulmak, hayatta kalmak icin orgutlerin ve guclulerin emrinde olmak zorunda.

"Hemen kapiyi ac, Gattel. Ac kapiyi!"...

Bolum 2 - Musteri

Kapiyi kirarcasina calan kisi Sanabel'di. Eyaletin en buyuk orgutunun lideri. Cok eski dost ve 10 yillik dusmanim. Kapiyi actigimda;

- Beni bir daha kapida bekletmek istemezsin. Musterinim ben senin. Hallettin mi?

+ Hayir, yapamiyorum. Ben mesih degilim. Anla bunu artik.

- Beni kandiramazsin Gattel. Herkes senin bunu yapabilecegini biliyor. Ben senin bu isi yapabilecegini biliyorum. Biliyorsun Gattel ben senin eski dostunum. Seni benden iyi taniyan kimse yok. Bu isi halledeceksin.

+ Sanabel defol git. Beni istemedigim seyleri yapmak zorunda birakma.

- Beni mi tehdit ediyorsun? Sen, beni! Zaafini bildigimi biliyorsun. Sen bana hic bir sey yapamazsin. Yaparsan senin hayatini sikerim. Simdilik gidiyorum ama gelecegim. Geldigimde bu isi en az yarilamis ol. Benim kozum seninkinden cok daha degerli biliyorsun.

Ah, iste bu kisi benim 35 senedir hayatimda guzel ve berbat anilarda basrol oynamis kisi. En zor gunlerimde yanimda olup, en guzel gunumde beni satmis kisi.

Benim zaman gezgini ruhumu ilk kesfeden kisi Sanabel'di. Hatta kendimi gelistirmem de rehberlik yapan kisi oydu. Yillarca, gizlilik icinde ruhumun uzerinde calistik. Birbirimizi hep koruyup, sevdigimizi dusunurken, en mutlu gunumde bana ihanet etti. İlk defa gelecek elmasinin icini gorebilmis ve gelecekten kesitler gorebilmistim. Sanabel benden daha mutlu olmustu. Havalara zipliyor, yerinde duramiyordu. Sanabel ilk defa mutluluktan kendini kaybetmisti. Gozlerinde buyuk bir zafer tinisi vardi. Ordan anlamaliydim belki de.

Sanabel bu olaydan sonra gercek yuzunu gosterdi. Muhtemel gelecegini gormemi istedi ve eger yapmazsam kimligimi ifsa etmekle tehdit etti. Orospu cocugu. Kimligimin ifsa edilmesinin sonucunda yasayacaklarimi en iyi o biliyordu. O gunden beri eski dosttan, ayrilamamis iki dusmana donustuk.