Notes

Sinifimdaki kızıl 1bolum


Herkese merhaba dostlar sınıfımdaki kızıl hikayesinin 1.bölümü ile karşınızdayım. Yorumları diğer videolarda kapatmıştım bu videoda ise açtım hikayeyi dinleyip düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim. Hazırsak anlatamaya başlıyorum keyifli seyirler.

2 yıl önce ben 10. sınıfa giderken sınıflar karma oldu. Listeden ismime baktım 10-s sınıfında olduğumu gördüm. Sınıfı bulmaya gittim.1. kat en sonda sınıfı gördüm ve içeri girdim.Her zamanki gibi duvar kenarında avını bekleyen kaplan gibi çöktüm.Bu okulda fazla arkadaşım olmadığı için silik bi tiptim yani kimseyle aram olmazdı.

Oturdum ve sınıfa giren birbirinden değişik bi o kadarda belalı tipleri inceledim. Hepsi çinçinliydi. Bilirsiniz bütün belalıların arasında bi bağ olur. Teker teker yerleştik ama yanım boş kalmıştı en sonda içeri kızıl bi kız girdi.

Kız etrafı taradı bitek benim yanım boş otursana yanıma diye iç geçiriyordum ki kızla göz göze geldik. İçimden geçenleri anlamış olacakki yanıma oturdu. Silik ve zayıf bi tip olduğum için bu zamana kadar kızlarla hiçbişekilde yakınlığım bulunmadı.

Kızın yüzüne bakmaya bile utanırken o muhabbeti kurmaya girişti.

Merhaba melda ben dedi.

Biraz kekeleyerek merhaba emre ben memnun oldum dedim.

Okulda yenimisin fazla görmedim dedi ?

Yoo 2 yıldır burdayım dedim

Niye titriyosun bugüne kadar hiçbi kızla konuşmadınmı dedi

Aslında bu kadar uzun konuşamamıştım dedim

Gerisi havadan sudan muhabbetler demek isterdim ama kızın yüzüne utançtan bakamıyorum. Kız o kadar güzel dıbına koyim. Neyse tanışma fasılları geldi cam kenarı en arkada Halit denen bitane pekenet kendini tanıtıyodu, sanki kırk köyün ağası. Huur çocuğun özgüveni Kim Kardashianın malum yeriyle kafa kafaya.

Bu gevşekle ilerde kesin kavga etcektik çünkü ben emir almaktan ve aşşağılanmaktan hiç haz etmem. Dayak yiyeceğimide biliyodum çocuk belalı tiplerden. Herkes tanıttı kendini sıra Meldaya geldi.

Adım Melda Gezer tek çocuğum Babam işbankasında müdür. Annem kreş öğretmeni ama "şuan" çalışmıyor dedi.

Sıra bana geldi. Benim böyle şeylerle hiç aram yok tabi. Kalktım Adım Emre Gümüş. Babam sanayide usta dememle Halitgilin grup gülmeye başladı. Melda da hemen onlara karşı çıktı 'Gülünecek bişeymi var' diye.
Muallaklar sesini çıkartamadı tabi. Sonra Halit ordan

Hayırdır avukatımısın dedi ?
Kız avukat olsa okula gelirmi kardeş dememle resmen savaşı başlatmış oldum.

Bunlarla kesin aramda bişey olcak ama Meldanın koruması hoşuma gitmişti. Hele bir gülüşü var Kelebek görse ölümsüzlüğü buldum dıbına koyim der. Meldaya teşekkür ettim. Önemli değil bunlar böyledir grup oldukları zaman birbirlerine güvenirler dedi. Haklıydı aslında genelde teke tekte böyleleri fıs olur. Tanışma faslı falan filan derken tenefüse çıktık. Hiç kimseyle muhabbet edemeyen ben Melda'ya "Tenefüste işin varmı yürüyelim" dedim. Kızda itiraz etmedi "farketmez" dedi.

Şimdi bide bunla takılıyorum diye dayak yerim diye geçirdim içimden.
Tenefüse çıktık Melda ben çikolata alcam istermisin ? Diye sordu. Gerek yok sağol, dedim. Ama kızın ısrarı bile insanın içini eritiyor. Gitti 2 tane caramio aldı birini ne kadar istemesemde bana verdi.

Gerek yoktu dedim ama yinede aldım. Neyse tenefüste oturduk biyere ve muhabbete yavaştan alışıyodum. Ama bilirsiniz böylelerini kız tayfası olmadan olmaz. Yanına 2-3 tane dehşetül vahşet geldi. "Melda işin mi var" felan diye tutturdular.

Beyler çok gitmeden kızı tanıtayım.
Kız 1.67 boylarında. Züt cebine telefon koyan cinsten. Saçları kızıl beline kadar. Genelde siyah dar pantolon giyerdi.

Kendimide tanıtıyım 10. Sınıfta bagcılarda gördüğünüz kekolardan farksız saçım vardı. Anlıyacağınız zayıf ve tipsizdim. Bu halde kim bakar kafasındaydım ve haksızda sayılmazdım

Neyse sonunda çıkış ziline az kalmıştı. Derste Melda ile havadan sudan konuşmaya devam ettik. Kıza soruları ben soramıyodum. Genelde o soruyodu ben cevaplıyodum. Bi ara gaza gelip Sevgilin varmı diye sordum. Oda olmasını istermisin dedi. Bence senin gibi birinin sevgilisi vardır dedim.

Sevgilim yok dedi ben buna seviniyimmi yoksa hiç olmuyacak bişey için üzülüyümmü bilemedim. Daha okulun ilk günü oldugu için kızı tanımıyorum bile ama böyle kızların arkasında çok belalı vardır.

Bunu bildiğim için kıza yakınlaşamıyordum ve bide bu bana nasıl baksın havasındayım.

Aradan bikaç hafta ekşınsız geçti çünkü daha ilk başlardaydık. ilerleyen haftalarda derslere yoğun olarak girdiğim zaman ingilizcemin iyi olması sayesinden Melda ile yakınlaşabiliyodum kopya verme bahanesiyle.

Cuma günü son 2 dersimiz ingilizce beyler. Bu arada rehberlik hocamız klasik bizim sıralarımızı değiştirdi bilirsiniz. Neyse çıkışa yaklaştıgımızda hoca herkesi serbest bıraktı bense zaten giblemiyorum dersi kolay geliyor.

Zilin çalmasına 2-3 dakika kala baktım Melda yanıma doğru yaklaşıyor. Ulan bi kız bu kadarmı güzel olur yaklaşırken o dalgalanan kızıl saçları ve yanağındaki gamzelerle resmen beni benden alıyodu.

Yanıma geldi ve :

Emre ben bu ingilizceden hiç bişey anlamıyorum yaa dedi.

Ulan böyle bide süt dökmüş kedi gibi söylüyo bildiğin kızın içine düştüm ama belli etmedim. Neyse bende istersen pazartesi çalıştırabilirim dedim.

Pazartesiye kadar kim bekliyecek bi cafeye gider çalışırız dedi

Cafeyemi dedim

Evet nolduki müsait değilmisin yoksa dedi

Yok ya olur dedim

Ya sen benden utanıyomusun hala diyip elime dokundu. Bildigin çıldırcaktım. Kızın pamuk gibi süt beyazı teni vardı ve hayatımda bir kızla ilk kez bu kadar yakın olmuştum.

O 2-3 dakika bana 2-3 saat gibi geldi. Bi zil çalsada uçarak gitsem diye düşünüyorum. Ben kızla göz göze gelmeyi bile hayalime sığdıramazken kızla cafede başbaşa oturucaktık.

Sonunda zil çaldı. Tabi Melda ile yan yana çıkıyoruz okuldan, huur çocukları beni yiyecek gibi bakıyolar. Neyse çıktık okuldan Ankarada olanlar bilir Kızılay Karanfili kızı oraya götürdüm. Ama cepte para varmı diye soran yok.

Kızla oturduk bitane masaya garson geldi ne istersiniz diye ulan cepte para yok napcaz netcez diye düşünüyorum. Melda da bunu anlamış olacaki bana baktı ve biz birazdan söyleriz dedi. Neyse başladım anlatmaya buraya was buraya were gelir felan arada kızın yüz hatlarına bakıyorum. Bu kadar hatasız pürüzsüz bi yüz olabilirmi dıbına koyim. Yandan bakınca burnu hafiften dik duruyo elmacık kemikleri belirgin, dudakları desen dolgun ve kırmızı ruj sürmüş tam dudaklarına odaklanmışım kız uyandı heralde.

Emre en son was diyodun dedi

Ya anlatıyorum işte arada kafam gidiyo dedim

Aklını şuan bana yönelt lütfen diyip göz kırptı. Ulan aklımdan çıkmıyosunki desem ben bile inanmam. Tamam tamam sende aklım dedim. Ve anlatmaya devam ettim. Melda garsonu çağırdı. Aha babalara geldik dedim. Kız 2 orta Türk kahvesi yanınada pasta söyledi. Kıza lan huur nerden geliyo bu rahatlık desem yeridir. Ulan bi yandan pasta yiyorum bi yandan adama ne şekil yapsam diye düşünüyorum. En sonda dersi anlatmayı bitirdim ve hesabı istedim. Melda hemen çıkıştı bu kez benden olsun o kadar ders çalıştırdın diye. İtirazda edemedim şimdi kız bi caysa züt oluruz orda. Tamam ama bidahakine olmasın dedim.
-Olur diyip güldü.

Hesabı ödeyip çıktık cafeden otobüs duraklarına doğru yürüdük. Hemen muhabbeti açtım

Melda seni evine bırakıyım istersen dedim

Olur tabi. Hemde yolda sıkılmam dedi.

Eviniz uzakmı buraya dedim ?

Biraz uzak Basınevlerinde dedi

Biliyorum oraları çok güzeldir diye muhabbeti kurdum beyler. Otobüste bildiğin bütün huur çocukları kızı kesiyo. Ulan bende o zaman kendi gölgemden korkan biri olduğum için çocuklara atar yapamıyorum. Gözüm sürekli Melda da oda benim varlığımdan habersiz dışarıyı seyrediyor. O dışarıyı seyrediyodu bende onu inene kadar seyrettim. Yüzünün, saçlarının her zerresini ezberlemeye çalıştım. içimdende lan daha 2 ay olmadı ne çabuk triplere girdim diye kendime sövdüm.

Evlerinin önüne geldik. Basınevlerini Ankaralılar bilir. Kızı evinin önüne kadar getirdim. Niye bilmiyorum biraz öylece durduk ama şikayetim yoktu ben ona sabaha kadar bakabilirdim.En sonunda ağzından bikaç kelime çıktı.

Emre herşey için teşekkür ederim dedi.

Önemli değil ya nolcak dedim.

Pazartesi okulda görüşürüz dedi ve gitti. İnsan bi elimi felan tutar diye düşündüm ama ilk kez bir kızla bu kadar yakınlaştım ve sohbet kurmuştum.

Pazartesi olduğunda herzamanki gibi gözüm Meldayı aradı. Havada güneş olduğu için o ölünesi kızıl saçlarından hemen onu tanıyabilmiştim. Bizim sınıfta Merve ile konuşuyodu. Bikaç dakika öylece durdum ve onu izledim. Güzelliğini, el hareketlerini , mimiklerini ezberledim. Aklıma kazıdım onu. Kendi kendime ulan hıyar bu kız sana bakarmı, sadece ders çalıştırdın normal bişey diyorum. Ama beyler "umut fakirin ekmeği" derler ya. Bende o misal. Kıza 2.5 ayda bağlanmıştım. Belki olacakları tahmin edebiliyordum ama terside olabilirdi. Ümidimi kesmemeye karar verdim.

Ve Melda ile göz göze geldik. Kıza en ufak bi hareket yapamıyodum utancımdan. İyiki kız girişken bana hafiften gamzelerini ortaya koyarak gülümsedi. Bağlanmamak elde değil.

Bende hemen hafif bi tebessüm ettim. Sıralar oluştu sınıfa giriyoruz böyle tek tek sanki koyunuz sisteme bak. Neyse girdik sınıfa Meldanın yanındaki Hatice gelmemiş. Bende artık kızdan aldığım yüzle biraz zütüm kalkmış olacakki Melda ya gidip

B:Melda yanın boşmu dedim.

Oturabilirsin Hatice gelmedi galiba bugün görmedim dedi.

Ee ingilizcede aklında bişeyler kalmışmı Cuma dan dedim?

Tabi canım kalmazmı dedi.

Kız o kadar güzel konuşuyoki ulan şu canımı keşke ciddi ciddi deseydi dedim içimden. Karşısında eriyodum bildiğin.

Tekrardan Melda dönüp:

Ya bu ingilizce çalıştırma olayını tekrarlasakmı özel dersede gerek kalmaz dedi.

Benim için uygun dedim, az daha zorlasa kıza yalvarcam çalıştırıyım diye.

Beyler derste ben genelde kafayı sağa doğru çevirip uyurdum. Melda solumda oturdugu için sola doğru döndüm ve ders Kimya oldugu için giblemiyodum zaten anlamıyorum. Ders bitene kadar Meldayı izledim. Güzel saçlarını, bembeyaz tenini , pamuk gibi ellerini, bildiğin kızı baştan başa süzüyodum ama elimde değil.

En sonunda oda dersten sıkılmış olacak ki kafasını bana cevirip kolunun üstüne koydu başını. Saçlarınıda sıranın üstüne doğru savurdu. Saçları bile beni benden alıyodu. Bide bu hareketleri insanı kendinden geçiriyodu. Melda ile birbirimize bakıyoduk. içimden ulan ne güzel bişeysin be diye geçiriyodum.

Tabi gözlerimi kapamış numarası yapıyodum ama hafif aralık bırakıp kirpiklerimin arasından izliyodum onu. Nerde bende o cesaret açık açık bakıyım. Arada sırada oda bana bakıyodu bunun farkındaydım. Belkide Kendimi çok umutlandırıyodum.Ama umut fakirin ekmeği değil midir?
Sonuna kadar bu ümidi kullanıcaktım..

Kendi kendime ulan bi kıza bu kadar bağlanılabilirmi diye düşünüyorum. Meldayı kıskanmaya ve kaybetmeye korkmaya başlamıştım ki hayallerimi zil sesi bozdu. Hemen uyanmış gibi gözlerimi araladım ve ovuşturdum. Melda

-Günaydın uykucu dedi.

İçim geçmiş ya dedim

2 saattir uyuyosun bende sıkıldım konuşurduk keşke uyumasaydın dedi

İçimden uyumuş numarası yapan kafama dedim. Ben bu kıza neden bu kadar değer veriyodumki. Olacakları biliyorum. Bu kız hayallerimin ötesine bana bir adım bile gelmeyecegini biliyorum. Ama peşinden koşmaya ne olursa olsun devam edicektim.

Bu düşünceleri Meldanın
-Bugün çıkışta napıyosun diyişi bozdu.

Evet arkadaşlar 1. Bölümü bitirdik toplam 4 bölümde hikaye biticek. Devamı gelsinmi yorumlarda yazabilirsiniz. Videoya Like atarsanız çok sevinirim ayrıca Abone olup bildirimleri açarsanız yeni videolardan ilk sizin haberiniz olur bir sonraki bölümde görüşmek üzere esen kalın.