Notes

‌

Bu minik falsocu 1.5 yaşındaki ben.😂 O yaşlarda evde sürekli top oynarmışım. Biraz daha büyüdükten sonra da benim oda kapımdan başlayıp salon kapısına kadar olan ince uzun koridorda kendi kendime oynamaya devam etmiştim.Evet hatırlıyorum😂 Başlarda eğlenceli gelsede bir zaman sonra amaçsızca topa vurmak sıkmaya başladı. Minyatür kalem olmadığı için aklıma hem kendi oda girişime hem de salon girişine birer dört ayaklı kare sehpa koymak geldi. Gün boyu manyak gibi o sehpadan o sehpaya gol atardım. Minik ben eğleniyordum tabi ama alt katımızda oturan teyzemlere neler çektirmedim ki.😝 O dönemlerde koşuşturmam, şimdilerde davul..adım gümbürtücüye çıkacaktı 😂 Evlerinde kuzenimle yastık savaşı yapıp bir şeyler kırdığımız da doğrudur😂🥺 Neyse işte bir gün babam çok istediğim minyatür kale setini almıştı. Ben havalara uçtum sehpaları fırlatıp kalelerimle yine deli gibi eğlencemi ve keyfimi ikiye katlayıp oynamaya devam ettim. Plastik,biraz dandik küçük bir şeydi ama ben mutluydum. Köye falan gittiğimizde bile yanımda götürdüm. Beraber bayağı bir zaman geçirdik yani. Ondan sonra küçük bir dönem kalecilik ilgimi çekti. Atlayıp zıplamayı severdim küçükken, uçarak kurtarmak falan hoşuma giderdi. Aslında o yaşlarda kalecilik benim gözüme eğlenceli gelmesinden kaynaklı bir yeltenmeydi. Oturduğumuz yerin yakınında yapay çimen üstüne leziz kauçuk çeşnisi serpilmiş bir saha var. Ama işte ya çoğu zaman antrenman yaparlardı ya da kilitli olurdu. Yani girsek bile halk sahaya hem koşu yapmaya hem top oynamaya hem ilgisini çeken şöyle bir bakmaya geldiği için o curcuna içinde senin yer bulup bir şeyler yapabilmen,insanın kendi tatminkarlığı açısından da pek mümkün değildi.Ha nadiren boş olduğunda sıkılmamış bir sünger gibi eve döndüğümüz günler de olmadı değil tabi.Fakat zamanla kalecilikten uzaklaştım. Sonraları işte tam hatırlamıyorum 5. ya da 6. sınıftayken okulda,sınıflar arası turnuvaların başladığı dönemde bizim sınıfta turnuvalara girme kararı aldı. Biz beden derslerinde genelde futbol oynardık