Notes

23:25
Otobüse bindim az önce, yarım saat sonra kalkacak. Otogar boş, taksi ile geldim. Sorunsuz oldu.

İşten geldiğimde İrem Miray ve Kübra ile oturup konuştuk. Her şeyi anlattım. Mesajların bazılarını da okuttum. Şiirleri de okuttum. Kizlar senin abartılı tepki verdiğini düşündüler. Özellikle çerçeveye koyduğun sözlerimden sonra senin takıntılı ve ürkütücü olduğun fikrine bile kapıldılar. Ben o noktada senin de haklı olduğunu sadece benden bir geridonus alamadığin için bu kadar cildirdigini düşündüğümü söyledim. Şiirler konusunda sana özel yazılmış bir aşk şiiri gibi durmuyor dediler. Samete göre o zaman biri sana herhangi bir hediye aldığında da çöpe at dediler. Devam etmek isteyip istemediğimi sordular. İstiyorum dedim. Kübra "valla sen bilirsin ama ben yapamam böyle biriyle şahsen çok dramatik ve abartılı" dedi. Şimdi bunları okurken "kim bilir nasıl anlattı" diyeceksin... Tarafsız olmaya gayret ettim. Onlara karşı seni savundum da. Ona rağmen tepkilerinin abartı olduğunu söylediler. Her neyse birileri istediklerini söyleyebilir, İrem de Kübra da Miray da hatta Özge ve diğerleri de. Ben böyle bir şeye de kalkismazdim eğer sen arkadaşlarının fikirlerini maddeler halinde sıralamış olmasaydın.

İlişkimiz zorluklarla başladı. Çok güzel ilerledi. Nasıl bu noktaya geldiğimizi anlayamıyorum. Şu an yazarken her sözüme dikkat etmeye çalışıyorum bastırıp duvarına asma diye. Bir ilişkide bu kadar zorlanmamistim ben. İki hafta kadar önce senin yüzünün asikligi üzerine tartışmaya başladık. Sen bunu ben böyleyim deyip gecistirebiliyorsun ama söylediklerin gerçekten benim alışık olmadığım bir üslupta ve ses tonunda oluyordu. Ben de prenses gibi büyümedim elbette ama bunlar beni kötü etkiliyor işte. Neden kötü etkileyen bir şeye alışmaya çalışayım? Bunun değişmeyecek bir huy karakter olduguna inansam zaten senden bu hassasiyeti beklemezdim ama bu konuda daha duyarlı olabileceğin halde olmadigini bildiğim için sinirleniyordum. Tartışmalar başladıkça ve bitmek bilmedikce aramızda duvarlar örüldü.

Samet önceki ilişkilerimde de ben karşındakine hep layık olmadigimi düşündüm. Kendimin o kadar alçak bir insan olduğumu düşünüyordum ki karşımdaki insan dünyanın iyilik temsilcisi gibi geliyordu. Bunları aşmak için psikologa gittiğimde bana çok kızdı. Senin kendine bu kadar kötü davranmaya hakkın yok demişti. Hatırladıkça bile burnumun direği sizlamaya başlıyor, hakikaten zorlandığım zamanlardı. Senin mesajlarından sonra tekrar öyle hissetmeye başladım işte, alçak, bencil, empati yoksunu... Amacının bu olduğunu sanmıyorum belki de bu kadar tepki gösterip yüzüme tokat vurmak gibi olmasını istedin, gözümün açılmasını istedin. Ama bana yaptığının farkında değilsin, tabi ki ben söylemeden bilemezsin.

İş yerinde ortalık karışık, Sercan gideceği için yeni head İlkay olacak, işleri devralmaya çalışıyor. Kimseyle "tamam gönderiyorum, hallediyorum, bakıyorum"dan başka bir şey konuşmuyor, sigaralara dahi tek cikiyorum. Artık o kadar doldum ki akşam eve geldiğimde kızlara bunları anlatmak inanılmaz iyi geldi. Sanki günlerdir bagiriyormusum da kimse beni duymuyormus gibi.

Bunları yazarken bile diyorum ki şimdi kendimi acindirdigimi düşünecek. Yine kendini anlatmışsın bencil diyecek... Seni dusunmedigimi sanıyorsun, ben saate her baktığımda aklıma sen geliyorsun. "Şimdi şöyle yapiyordur, şimdi böyle yapıyordur, Momo olması iyi oldu yalnız değil en azından, yemek yedi mi acaba en kotu tost yemiştir"

Kendimi o kadar yorgun hissediyorum ki aglayamiyorum bile, tepkisiz kalıyorum sadece. Sanki duruyorum oylece her şey etrafımdan akıp geciyor gibi. Tek istediğim biraz kafamı dinleyebilmekti. Ne kadar zor olabilirdi ki? Bunu açıklamaya çalıştım defalarca ama sen sanırım öfkeni içinde tutamayan kizdikca kizasi gelen birisin. Çünkü gün geçtikçe sakinleşmek yerine ofken daha da alevlendi.

Ben seni incitme fikriyle hareket etmedim asla. Kasten yaralamadim seni. Geçen bu berbat günlerde sen bana kızıp suçlamak, bana ne kadar bencil olduğumu göstermek yerine biraz destekleyerek sakince bu yaptığımın ne kadar yanlış olduğunu anlatabilseydin keşke. Yine bencillik yaptım di mi?
Evet.

Eski sevgilinle yeni tasinacaginiz evinizi güzelleştirmeni izlemek nasildi biliyor musun? Bunları geride bırakabilmisken şu an bu durumda olmak çok komik geliyor.

Eğer icindeki öfkeyi dindirecekse ya da en azından biraz olsun azalatacaksa bunu bil
Tüm samimiyetimle soyluyorum ki kendimden igreniyorum.
Ne kadar aşağılık biri olduğumu bana hatırlattın.
Bana geri dönmeyeceğini biliyorum
Zaten "sen bunları haketmemistin, kötü biri değilsin"
Ben hakettim ve iyi biri değilim.