Notes

Nereye koşuşturuyoruz böyle. Varacağımız yeri biliyor ve çok yakındaymış gibi nereye gidiyoruz önümüzü bile görmeden... Bu kadar zor mu hayat gerçekten. Ya da hayat dediğimiz bu olgu aslında zorlukların ta kendisiydi de biz mi anlamak istemedik, kabullenmedik hiçbir zaman. Böyle sorgulamaya başlayınca dipsiz bir kuyuya taş atmış gibi oluyor tabi. Birbiri ardına açılıyor zihnimizdeki kapılar. Peki ne zaman düşündük ki en son derince. Ne zaman düşündük ki aldığımız nefesin ne kadar kıymetli olduğunu. Kuşların gökyüzüne huzuru kondurduğunu. Yağan yağmuru kucaklayan çiçeklerin yapraklarını boyayan güneşin hergün yeniden doğduğunu, o çiçeklerin çok güzel koktuğunu ne zaman farkettik. Kocaman bir koşuşturmacanın içinde sanki hayatta kalmak için kendini harap etmen şartmış gibi kendimizi parçalayıp, mutlu olmak istiyorum diye başlayan hayallerin kocaman mutsuzluklara gebe olduğunu ne zaman göreceğiz ki. Ne zaman öğreneceğiz mutluluk dediğimiz hayat amacının uçsuz bucaksız deryaların sonunda değilde bazen bir kelebeğin rengarenk kanadında olabileceğini. Şöyle olsa mutlu olacağım böyle olsa neşeli olacağım demek yerine şuan burada bu zamanda hayattayım ve beni seven dostlarım arkadaşlarım ailem var ve mutsuz olmama sebep bir durum yok diyebilmeyi ne zaman öğreneceğiz. Ne kadar erteleyeceğiz daha yaşamayı. Gerçekten yaşamayı. Bir zeytinin dalına tutunduğu gibi hayata tutunmayı ve yeri ve zamanı geldiğinde birşeylerden vazgeçebilmeyi gitmeyi ve yeni bir başlangıç yapmayı ne zaman hayal edebileceğiz...

Böyle yazınca da kocaman bir şikayet mektubu gibi oldu. Gönderilen kısmında tüm insanlık yazan bir mektup. Herşeyi çözmüşüz de anlam arayışına girmişiz gibi bir durumdan hallice geliyor dışarıdan insana. Elbette bilinçli olmak sorgulamak iyidir her zaman ama bazı şeylerde olduğu gibi güzel hayatta. Az önce yazdıklarımla çelişiyor gibi duruyor bunları söyleyince ama çok düşünmemek çok yormamak lazım. Bazende olduğu gibi anı yaşamak küçük mutlukluklara kıymet vermek lazım. Sevmek lazım sokaktaki köpek yavrusunu, yağan yağmuru, ıslanan kaldırımları. Sevmek lazım pekte ilerisini düşünmeden bir ilerisi olmayabileceği ihtimalini hatırlayarak...

Tutuyor arada damarım böyle yazıyorum birşeyler. Genelde belli bir konusu olmaz yazılarımın içimden gelenleri dizerim satırlara. Bazen anlamlı olur yazdıklarım bazense bir o kadar anlamsız. Bu seferde içimden geldiğince yazıyorum öyle çok anlamına bakmadan. Bakmıyorum ama ne kadar anlamlı olmasına uğraşmasam da yazdığım kişinin kıymeti büyük olunca anlam doluyor satırlar. Hal böyle olunca da ister istemez bir kıymet biniyor yazılanlarla. Çok mu uzatıyorum böyle gereksiz ya da atlıyor muyum çoğunu içimden geçenlerin sebepsiz bilmiyorum. Ama bildiğim birşey var ki oda bu hayatta ki en kıymetli değerlerden birinin seni dinleyen anlayan ve aynı düşüncelerde buluşup çekirdek çitleyebildiğin birilerine rastlayabilmek olduğu. Sen sen evet sen 😃 . Çok kıymetli, Ankara'nın alâmet-i fârikası Beste hanım. Öyle resmi şeyler yazacak değilim tabi. Zaten asıl değerli yapan bu yazıyı, buraya kadar hala okumanın sebebi, sana gerçekten birşeyler hissettirmesi. Yada öyle olduğunu umuyorum artık 😂

Derler ya hani ben tesadüflere inanmam diye. Ne yalan söyleyeyim bir sayısalcı olarak bende inanmam öyle eften püften şeylere pek fazla. Ama eğer bunun adı bir tesadüfse de keşke hayatımızdaki bütün tesadüfler bu kadar güzel olsa. Evet evet tanışmamızı kastediyorum 😊 Çok anlam yüklemeye gerekte yok öyle herşeye. Ama benim hayatıma bir melek gibi girdiğin gerçeğini de senden saklayacak değilim. Severim ben genelde yalnızlığı. Gecenin o sessizliğinde zihnimde kopan fırtınaları dinlemeyi. Özellikle içinde bulunduğumuz bu süreçte dahada fazla yapar oldum bunu. Ama ne yalan söyleyeyim epeyde bir sıkıldım. Herkesten herşeyden sıkıldım. Uğraşıyorum birşeylerle ama pek bir heyecan vermiyor gibi. Dostlarım sevdiğim insanlar arıyor yazıyor bazen açmıyorum bile telefonu sonra dönerim diye yada bakmıyorum mesajlarına. Bir istisna haricinde. Evet lanet olsun gene sen 😂 Sana yapmıyorum hiç. Müsaitsem cevap veriyorum direk. Çünkü senin yazdığını görünce ekranda bir tebessüm beliriyor yüzümde 😌

Amacım böyle ego kastırmakta değil sana bu arada hiç öyle gülme içinden gevrek gevrek 😂 Dökmek istedim içimdekileri öyle. Neyse efenim beni biliyorsunuz artık az çok çenem düşüktür bu yazıda uzar gider daha böyle susmak bilmeden. Kısa tutalım şimdilik ki bir anlamı olsun. Belki devamında gelenler daha uzun daha anlamlı olur.

Hayat zor artık. Güzel yüreklere denk gelmekse epey bir kıymetli. O yüce gönlünde bir yer edinebilmenin kıymetini ne ben yazabilirim buraya ne de onu okumaya saatler yeter. Umarım bir köşesinde bende yer alabilirim. 😌 Güzel yüreğinin ışığı aydınlatsın yollarını hep. Gülümsemeden geçmediğin günlerin olmasın hiç. Çok romantik oldu artık ağlayacaksın biliyorum ama kapanışları güzel yapmayı da severim. İyi ki tanıştık, iyi ki girdin hayatıma güzel kadın 😊