Notes

De gebroken, als je haar hoort huilen moet je weten, dan zit je in haar gedachten, en dat is niet goed.
in de Lylastraat 86 woont Aiden paar straten daar naast woont de gebroken, wat niet goed is als ze je ziet en blijft staren is dat het teken. Bijna niemand heeft haar nog gezien misschien omdat er geen prooien meer zijn, maar wel eentje maar wie weet niemand. Aiden was op weg naar school, hij had na school afgesproken met zen vrienden, ze gaan naar een plaatsje genaamd days cafe, het was een tentje waar je muziek kon spelen drinken, het was gezellig maar zo zag mam het niet. Aiden zat in biologie hij zat te kletsen over vamidag als ze naar het days cafe gaan, Aiden!, ja meester zij Aiden, Ga je maar melden zeurde meester. En Aiden was weg, Aiden zat te denken, waarom altijd ik en nooit een keer Tomas of Max. Aiden zugten, nog ff vol houden Aiden de schoolbel gaat over 10 minuten, dacht Aiden in zich zelf. Toen hoorde hij de schoolbel, YESS!. Op weg naar zen vrienden zag hij ze staan maar war hem alseerst opviel was dat er een meisje of jongen stond te kijken, ik zag niet of het een jongen of meisje was ze had haar/hem's capishon aan. Toen zag ze mij en bleef maar staren en staren het werd een beetje eng zelfs. Toen waren we bij days cafe het meisje/jongen waren we kwijt, tot nu dan toen zag ik haar/hem binnen komen heb ik iets gedaan ofzo of was Tomas of Max weer bezig, pff, zugte ik. toen het eindelijk 6uur was moest ik naar huis ik zij e boys ik ga naar huis zie julie morgen yoe. Op weg naar huis zag ik een meisje maar niet zomaar een meisje het was het meisje met de capishon het werd nu wel eng maar ik liep door. Gelukkig ik was thuis dat meisje woont dus in deze straat huh maar ik heb haar nognooit gezien das raar. Ik was in men kamer aan een nieuw lied werken, ik werd moe dus ik gin naar bed. morgen ochtend 9 uur was ik wakker ik voelde me niet echt goed ik had hooftpijn en was nog steeds moe, dus gin ik men vriendne bellen zij dat ik niet kon komen. Ik gin maar weer naar bed men ma en pa waren naar werk ik hoorden gehuil wat is dat nou, dus ik besloot om op het gehuil af te gaan toen kwam ik uit op het huis van dat rare meisje die mij gister achterna gin, ik klopte hallo, maar er deed niemand open zal ze hier alleen wonen zal toch niet, Ik gin weer terug naar huis toen zag ik het, het meisje, het was zo chreapy ik gin snel weer naar huis.