Notes

Simon çok fakirdi. Bu yüzden ailesiyle birlikte küçük bir barakada yaşıyordu ve ekmek parasını ayakkabıcılık yaprak kazanıyordu. Ayakkabıcılık işinden çok fazla para gelmiyordu, bu nedenle maddi durumları iyi değildi. Kazandığı parayla sadece karınlarını doyurabiliyorlardı. Kendilerine kışlık elbise de alamıyorlardı. Bu yüzden kış mevsimi süresince karısıyla, koyun derisi bir kürkü berber kullanmışlardı. Ama bu yıl o kürkte yıpranmış kullanılamayacak hale gelmişti. 2 yıldır yeni bir kürk için para biriktiriyorlardı. Karısının kumbarasında 3 ruble kağıt para vardı. Köy sakinlerinin de Simon'a beş ruble yirmi kapik borcu vardı. Simon bir sabah koyun derisi almak için köye gitmeye hazırlandı. Giydiği gömleğin üzerine karısının yamalı pamuk ceketini, onun üstünede kendi ceketini geçirdi. Kumbarada 3 rubleyi alıp kahvaltıdan sonra yola çıktı. ''Bugün borçlular uğrar, beş rublemi alırım..." diye düşündü. "Yanımdaki üç rubleyide ekleyince kürk için koyun derisi almama bu kadar yeter." . Köye varınca borcu olan kişilere uğradı. Ama herkes gelecek sefer vereceklerini ve durumlarının kötü olduğunu söylüyordu. Simon da deriyi borçla almk istedi ama satıcı güvenemedi. Simon'un o gün bulup buluşturbildiği tek pra 20 kapikti. Onunlada bir çift keçe çizme aldı Yirmi kapikle içti, deriyide alamadan evin yolunu tuttu. Votka içtiği için sağlam bir kürkü olmamasına rağmen pek üşümüyordu. Yürüyüp giderken bir türbeye varmıştı. Mezarın arkasında beyazımsı bir şey gördü. Hava giderek kararıyordu. Simon ne kadar dikkatle baksada gördüğünü bir şeye benzetemedi. Daha yakından görmek için yaklaştı. O şeyin insan olduğunu görünce şaşırdı. Mezarın duvarına dayanmış çıplak bir adam harketsizce duruyordu. Simon dehşet içindeydi."Onu soyup burya atmışlar. En iyisiben bu işe karışmayayım, neme lazım..." diye düşündü. Sonra yoluna devam etti. Adamı görmemek içinde türbenin önünden geçti. Birkaç adım attıktan sonra dönüp arkasına baktığında, damın duvara dayanmadığını, kendisine bakar gibi davrndığını fark etti. Simon'un korkusu iyice arttı. "Yanına mı gitsem, yoluma mı? Yanına gitsem, başım belaya girebilir. Fakat kim bilir bu adam hin midir, cin midir? Ya buraya geliş nedenleri kötü şeylerse! Hemen gırtlağım sarılırsa! Beni kim kurtaracak? Gırtlağıma sarılmasa bile, başıma bela açabilir. Çıplak bir adamla durumum ne olur? Üzerimdekileri çıkarıp ona veremem ya! En iyisi burlardan kirişi kırmak!" diye geçirdi içinden. Simon böyle düşünceler içerisindeyken yoluna gidiyordu ki vicdan azabıyla yolun ortasında kalakaldı. "Nedir bu yaptığın, Simon?" dedi kendi kendine. Dönüp adamın yanına gitti. Simon, adama yaklaştıve yüzüne dikkatle baktı. Genç bir insana benziyordu. Korkmuş ve donmak üzere olduğu belliydi. Duvara dayanmış duruyordu. Simon, elindeki çizmeleri yere bırakıp kemerini açıp çizmelerin üzerine koydu, ceketini çıkardı. "Konuşarak vakit geçirmeyelim..." dedi. "Hemen şu ceketi giy!" Adamı yerden kaldırıp "Konuşarak vakit geçirmeyelim... Hemen bunları giy!" dedi. Adam onları giydi ve Simon'un barakasına doğru yola çıktılar. Simon adama birkaç soru sordu ve eve vardılar. Matriyona (Simon'un eşi) kapının çaldığını duydu ve yeni bir kürk ümidiyle hemen gidip kapıyı açtı. Simon ve yanında genç biri... Matriyona kocasının nefesinin cotka koktuğunu hissetti. "Tanrım, içmiş!" diye geçirdi içinden. Kocasının elindede koyun derisi olmadığını görünce çok üzüldü. "Kimin nesi olduğu belirsiz biriyle harcamış parayı. Yetmezmiş gibi, alıp adamı birde eve getirmiş." diye geçirdi içinden Matriyona. İkisine yol açıp onları izledi. Adam