Notes

O Çocuk Deniz Kenarına Geldi

-Tang Huan-Feng'in on dokuz yıllık basit ve sessiz bir yaşamından sonra geleceği - özlediği deniz gibi - sayısız bilinmeyen olasılığa sahip.

Sessiz Bir Çocuk

-Tang Huan-Feng profesyonel olduktan sonra ,arada bir, tek başına olmak isteyecektir.
-Aslında, eğer onun yaşındaki bir insan, kendisiyle yaşıt bir kalabalığına sürüklenip atılsaydı, muhtemelen en sessiz olan o olurdu. Lisede, öğretmen Pang bu özel çocuğu hemen fark etti.
-“Onun sınıfındaki öğrenciler çok hareketli ve yaramazdı ama o bana köşede durup düşüncelere dalan sakin biri izlenimini verdi. O çok düşünceli biri. "
-Daha sonra Tang Huan-Feng okulu bıraktı ve profesyonel e-sporcu olma yoluna girdi. IGY’nin (Invictus Gaming Young) menajeri GuoKui da onunla ilk tanıştığı zaman aynı izlenime kapıldı. Başta sosyalleşmekte o kadar iyi değildi ve oyun içinde de pek konuşmazdı.
-Birbirleriyle daha fazla kaynaştıktan sonra GuoKui, bu çocuğun kendi fikirlerini sıklıkla dile getirmediğini ve duygusal rehberliğe ihtiyaç duyduğunu fark etti. "Bazen onun ne düşündüğünü öngörebilirsin ve o zaman onun karar vermesine yardım etmen gerekir."
-2020 sezonunun başında Tang Huan-Feng, Suning'e transfer oldu. İlk kez LPL'e gelmişti. Ancak bahar sezonu henüz bitmemişken, menajer Yuan Xi, bu çocuktaki yalnızlığı fark etti.
-Bazen takımın tatil günleri olduğunda, Huan-Feng, kendine rastgele bir tren bileti alırdı ve metro içinde öylece oturur ya da rastgele bir istasyonda iner, tek başına dolaşır ve sonra tekrar metroya geri dönerdi.
-"Monopoly oynamak gibiydi, bir durağa gidip etrafa bakmak için iniyordum." Yuan Xi, ona bunu neden yaptığını sordu. Bunun kendini mental olarak rahatlatma yolu olduğunu söyledi.
- Tang Huan-Feng için 19 yaşında Suning'e gelmek ve LPL sahnesinde olmak, hayatındaki en büyük dönüm noktası olmayabilir. Yine de, kendi emeğinin az sayıdaki meyvelerinden biridir; doğru yönde olduğunu gösteren bir adım.
-Bundan önce, çocukluğunda ve gençliğinde ciddi bir çaresizlik yaşamıştı. E-sporun alt seviyelerinde yükseliş ve düşüşün yanı sıra bu süreçteki zorlukları da deneyimlemişti.
-2019'un ortasında, bahar sezonu bittikten sonra, hala IGY'de olan Tang Huan-Feng, tatilini Guangxi'de bir sahil kenti olan memleketine geri dönmek için kullandı.
-Eve döndükten sonra şehrin güney tarafındaki limana ulaştı. Kıyıda yaz esintisi tişörtüne her yönden esiyordu. Yukarıdan aşağıya doğru baktığında dar nehirden geçen balıkçı teknelerini görebiliyordu.
-Tam o anda, zaman onun için durdu.Tang Huan-Feng, profesyonel kariyeri başladığından beri ilk kez tamamen rahat hissetti.
-"Biliyor musun? Hiçbir şey düşünmemek gerçekten çok zor. Bu ancak o zaman oldu. "
-Tatil bitti ve sonra takıma dönen Tang Huan-Feng daha sonra denizi görmek istediği fikrine kapıldı. İleride bir fırsatı olursa bir kez deniz kenarına gitmeyi istiyordu.
-Belki de aynı duyguyu bulabilirdi.

Küçük Oda(Devam edecek)


-Çocukken Tang Huan-Feng'in annesi ona sık sık cevaplanamaz bir soru sorardı:
-Baban ve ben boşansaydık kiminle kalırdın?
-Ailesindeki değişimler o dönemde oldu. Tang Huan-Feng’in çocukluğu bitmek bilmeyen aile içi çatışmaları nedeniyle normal bir çocukluk dönemine göre çok kısa sürdü.
-Onlar kavga ederken hep kendi odamda saklanırdım. Ama her şeyi duyardım.
-Babamın diğer ailesiyle ilgili, annenin maddi zorluklarıyla ilgili sorunları vardı.
-Bir keresinde, Huan-Feng ilkokul dördüncü veya beşinci sınıftayken, annesi onu elektrikli bir bisikletle okuldan aldı. Yolda, aniden yiyecek alacak paraları olmadığını söyledi; sadece bir adet yeşil soğan alabilirlerdi. O sırada, Huan-Feng, bu nasıl olabilir, diye düşündü.
- Bundan sonra, annesi, babasından para talep etmesi için sık sık ona baskı yapmaya başladı.
-"Önümde kavga ettikleri zamanlar da vardı, bu ayın kirasını nasıl ödeyecekleri, geçim masraflarını nasıl karşılayacaklarını konuşuyorlardı. Ama annem de işsizdi.. "
Ortaokulun ilk yarıyılında annesi kısa bir süreliğine evlerini terk etti. Bir gece yeniden eve geldi ama sadece eşyalarını toplayıp memleketine gitmek içindi...
Bilgisayarın önünde oturan Tang Huan-Feng, annesinin eve girmesini izledi, eşyalarını toplayıp gitmesini izledi. Ona nereye gittiğini sordu ama cevap alamadı. Sadece kapının kapanma sesini duydu.O andan itibaren, on iki yaşındaki Tang Huan-Feng, yalnız yaşamına başladı. Çocukluğundan beri ailesiyle birlikte yaşadığı o küçük odada birdenbire yapayalnız kaldı.
Babası ona her 15 günde bir 200 yuan (~ 29 $) verirdi. Bazen babası, yanında bıraktığı bilgisayarı kullanmak için diğer ailesinden dönüyordu. Lambaların çoğu kırıktı ve gece yere düştüğünde, yalnızca bilgisayar ekranından gelen ışık bir ışık kaynağı görevi görürdü.
-"Bazen insanların başkalarına güvendiğini gördüğümde, bu tür bir duygunun iyi olduğunu düşünmüyorum. İşleri kendi başıma halletmeye alıştım, erken dönemde özgür olmak oldukça iyi olabilir.
"Tang Huan-Feng o küçük odada üç yıl boyunca tek başına yaşadı.Dökülen ev ortamı aynı zamanda Huan-Feng’in dünya ve insanlarına bakışını da etkiledi.
Yalnızlık dolu bir hayattan sonra, gerçekten iyi bir insanın nasıl olduğunu bilmiyordu ve böyle bir kişinin var olduğuna da inanmıyordu.
"Ancak ortaokulda, Huan-Feng’in evinin karşısında yaşayan, ailesi bir otel işleten bir sınıf arkadaşı vardı. Her sabah ikisi birlikte okula gidiyorlardı. Huan-Feng’in ailevi durumunu öğrendikten sonra, o sınıf arkadaşı ara sıra ona kahvaltı ısmarlardı.
İlk başta, Huan-Feng ona borcunu ödemek istedi ama o unut gitsin, bu benim ikramım derdi.Bir keresinde, ikramların sayısı arttıkça, Huan-Feng okula giderken ona sordu: Neden bana karşı bu kadar iyisin?Şöyle cevap verdi: "Çünkü sadece sınıf arkadaşı değiliz, biz dostuz.
Deniz kenarında başka bir zaman, Tang Huan-Feng dengesini kaybetti ve gelgitler tarafından denize doğru sürüklendi. Kıyıda pek çok insan vardı ama sadece o sınıf arkadaşının elini tutarak suya atladı.
Lise geldiğinde ve Huan-Feng kampüste yaşadığında, ona fizik konusunda yardım etmesi için sık sık onu arayan bir ,kız, sınıf arkadaşı vardı. Pazar günleri okula için geri döndüğünde, her zaman sınıf arkadaşlarıyla paylaşmak için evden yiyecek getirirdi.O zamanlar Huan-Feng için bu "gerçek olamayacak kadar iyi" görünüyordu.
O kıza da aynı soruyu sordu: Neden diğer insanlara karşı bu kadar iyisin?
Cevap verdi: Bu oldukça normal değil mi?
"Yavaş yavaş, bu iki örnek başkalarına farklı bakmamı sağladı."
Tang Huan-Feng gün geçtikçe okula gidip geldi ve sınıf arkadaşlarıyla normal bir çocuk gibi zaman geçirdi. Okuldan eve döndükten sonra, odada ışıksız, bilgisayarının önünde tek başına otururdu. Gece olduğunda, kanepede tek başına uyurdu.
Geçmişte, çizgi romanlar, oyuncaklar, online bir oyundan küçük bir replika hançer gibi o küçük odasında hâlâ çocukluk dönemine ait eşyaları kalmıştı. Ancak yalnız yaşamaya başladıktan sonra o ortamda bir kez bile uyuyamadı.Gençlik günleri geçti.
Geçmişte ona sorulan sorunun cevabı Huan-Feng için yavaş yavaş netleşmeye başladı.
Anne ve baba ayrılırsa kiminle olurdun?
"Kendim. Bir bilgisayar, bir okul, bir sınıf arkadaşı.Bu kadar yeter, aynen böyle devam edebilirim. "

Söz(Yemin) Devam Edecek
-