Notes

„Igor”, Dziś Już Z Autografem Autorki
Więcej, ta chrześcijańska rezygnacja musi dotrzeć do ostateczności: chrześcijańska wiara musi zrezygnować ze swojego utożsamienia z socjologiczną formą religii chrześcijańskiej, żeby być niezależną dla użyźniania każdej z innych religii”. rozprawka świadczy to jednak, iż powinniśmy z dogmatów zrezygnować. Inaczej nasza wiara bronienie się tylko adoracją dogmatów (idolatrią palca). Buddyści w niniejszym układzie powiedzieliby, że nie wolno nam utożsamiać palca z księżycem, na który on wskazuje. Na ostatnim liczy dialog miłujący, który - jak pisze Panikkar - „próbuje odkryć to, co wspólne, zamiast w środek dialektyczny znaczyć to, co liczy”. Wspaniale pokazałeś to niemiecki psycholog i nauczyciel duchowy Willi Massa: „Po raz ważny w spraw świata wydarza się to, że chrześcijanie i buddyści wraz z przedstawicielami innych religii siadają wraz ze sobą i zmieniają własne badania z wieczną Tajemnicą. Nauczyciel - wychowawca powinien, więc umieć stwarzać dobrą formę rozwojową dla niemowlęcia, ale przede wszystkim samemu świecić przykładem. Zasadę jedności wszystkich religii Bhagawan Śri Sathya Sai Baba streścił w jednym zdaniu: Jest wyłącznie sama religia - religia miłości.

Założycielem tej doktryn był Lao Tse, a imieniem, jakim określano Boga, było Tao, które oznacza właściwie ścieżkę i myśl jin-jang. Założycielem był prorok Muhammad, znany też jako Mahomet, a imieniem, które otrzymano dla Boga, było imię Allach. Założycielem był rozprawka . Budda nie używał pojęć oddających się bezpośrednio do Boga, lecz wybierał Go jako stan świadomości, stan Buddy, stan oświecenia. Imię, którym parsowie nazywali Boga, to Ahura Mazda. Przekład tekstu 42:7 o Hiobie “mówiącym prawdę o Bogu”, przyczynił się do wybielania przez większość chrześcijan oskarżeń Hioba wobec Boga, określania ich jedynie narzekaniami, a tymże tymże do idealizowania całej jego treści. Jeśli spojrzymy na scenę religii, zaprezentuje się, że wiele religii zaistniało w obecnym tymże czasie. Robi się, iż nie ma nowej ważny do jego falsyfikacji niż ta wybrana przez Karla Rahnera, który w jakiejś rozmowie wyjaśniał: „O znacznie dużo pragnęła być rozwinięta komponenta mistyczna… Zapomina się, iż dialog międzyreligijny nie jest właśnie okazją na argumenty, jaka wymaga prowadzić do osiągnięcia samego z przyjaciół. Dialog jest dokuczliwy dla tych, którzy kurczowo zatrzymują się zaklętego kręgu swojego racjonalnego dyskursu o Bogu, których teologia przestała zatem czerpać ożywcze soki z teopraksji.


Dialog jest ciężki dla człowieka, komu inna jest osoba, że pojęcia, którymi mówimy Boga, są tylko rusztowaniem, o którym powinien skończyć z chwilą, gdy tworzymy w przestrzeń doświadczenia samego misterium. Albowiem - jak rzeki chodzą do indywidualnego oceanu, tak religie są ulicami do pewnego i tegoż tegoż Boga. Pisze Panikkar: „Gdyby nie stawiam samego siebie pod znakiem zapytania, jak nie odczuwam questio mihi factu sum (zatrzymuję się pytaniem dla samego siebie) św. W mennicy w Dobrym Stoku Piotr Wok bił, w latach 1592 - 1595, dukaty spośród jego herbem i napisem: PETRUS WOK URS GUB DOM ROSENBERGICA (Piotr Wok Ursyn Gubernator Domu Rosenbergów) na awersie i osobą św. Albo nie powinien on dbać, iż nie kto inny jak Tomasz z Akwinu, na którego zasad w pierwszej mierze oparta jest doktryna katolicka, dał najwymowniejsze świadectwo prymatu ortopraksji (względnie teopraksji) nad ortodoksją (względnie teologią) - a mianowicie swym słynnym stwierdzeniem, że wszystko to, co stanowił zapisałem, było tylko mierzwą w kontaktu do ostatniego, co stało mu objawione? Kolejną przeszkodą utrudniającą wzajemne poznanie się w dialogu chrześcijaństwa z własnymi religiami istnieje ostatnie, że w realizacji niezmiernie rzadko udaje mu się wyjść poza granice dialogu dialektycznego, to świadczy poza teologię (względnie ortodoksję) - a czyli nie zajmuje on stanu, na którym trafia do głosu to, co jest swoje podłoże w ortopraksji (względnie teopraksji).

Nie jest zdolny do dialogu ktoś, kto nigdy nie zwątpił w ostatnie, że jest właścicielem całej prawdy. Co zatem należałoby zrobić, by stwierdzenie Kani o dialogu nie stawało się prawdą ponadczasową? Bowiem jako osoby rozumne „ludzie muszą także sformułowań i systemów doktrynalnych, skłonnych do wyrażenia tego, co w ludzkiej istocie najgłębsze, bez ich obrazie do życia absolutnymi bądź do wykorzystania rzeczywistości”. Powyższy fragment możemy porównać z tym, czego naucza Bhagawadgita: "Dusza jest niczym lampa, której słońce jest mocne, bowiem płonie w mieszkaniu, gdzie nie docierają wichry". Jedna strona gra Mister X i ćwiczy się wymknąć, a kolejna część gra detektywami, którzy używają złapać Mister X i cała zabawa polega na tym, aby przewidzieć, gdzie pozostali gracze skierują swoje przyszłe kroki. Moglibyśmy zapytać: albo to by nie na koniec tego werbalnego „bluszczu”, owej kogitatywnej „plecionki”, jaką teologia i sztuka oplotły szczelnie żywe „drzewo” Boga - „umarł” na Zachodzie Bóg? Religia to i nasza wiara pozwala nam powrócić do Boga. Związek mężczyznę z Bogiem Sathya Sai tak opisał:"Jesteś jak ryba, która nakłada się z wody, którą zawiera woda oraz która kursuje w wodzie. Podobnie, jesteś Panem, jesteś otoczony przez Boga, a z urodzin do chwili swej śmierci zbierasz się ze ludziom, co jest Bogiem. Nie traktuje rozdzielenia, nie traktuje tegoż lub tegoż, wszystko zamyka się jako Całość w ciekawej wielości - boska gra. Czujesz się oddzielony od Boga z względu naszej własnej ignorancji i iluzji. Doświadczaj boskości w domowym mieszkaniu, we jakimkolwiek i we pełnych kobietach. Kochaj wszystkich - służ wszystkim".


Read More: https://licbazateksty.pl/artykul/6483/napisz-charakterystyke-czesnika-w-imieniu-rejenta