Notes

Publiczna Szkoła Podstawowa Im.Powstańców Śląskich
Trybunał pragnie zauważyć, że nie nazywa to natomiast, że dzieci należy narażać na pełnowymiarowy proces karny; ich dobra należy ubezpieczyć w przystosowanym i dobrym dla wieku otoczeniu zgodnym z umowami międzynarodowymi, w szczególności umową o prawach dziecka. De facto władze nie podjęły żadnych starań, aby zabezpieczyć stawiennictwo S. dodatkowo jego matki w sądzie, mimo że ustawa o nieletnich przewiduje możliwość przesłuchania świadków, co potwierdził Rząd. Do skarżącego zastosowanie była i ustawa o nieletnich. dokumenty do pobrania ta planowała w oczywiści sposób ograniczone zabezpieczenia proceduralne (zob. 218. Trybunał uznaje a za ważne, aby dodać, oczywiście jak doprowadziła to Izba (zob. 225. Trybunał zauważa, iż w obecnej sprawie stwierdził taką samą konfigurację naruszeń co Izba. Celem niniejszej zgodnej opinii odrębnej istnieje jednak doprecyzowanie kwestii braku możliwości prowadzenia postępowania sądowego w historii przestępstw opartych na statusie. 215. Trybunał zauważa wreszcie, że nie istniały żadne czynniki równoważące, które rekompensowałyby brak możliwości zadania przez skarżącego pytań S. zaś jego mamie na dodatkowym etapie postępowania. 216. Nosząc na wycieczce wszystkie powyższe zagadnienia, Trybunał uznaje, że prawa skarżącego do obrony, w szczególności prawo do zakwestionowania zeznań świadków i przeznaczenia im pytań, zostały ograniczone w stanie niespójnym z gwarancjami przewidzianymi w art. Rząd uznał, że dostępne rachunki przedłożone Trybunałowi nie mogą być uznane za ważny dowód, ponieważ są opatrzone pieczęciami rady adwokackiej, ale zostały podpisane przez samego pełnomocnika.

Sąd Najwyższy Stopni Zjednoczonych uznał, iż w działaniach przeciwko nieletnim więc na oskarżycielu spoczywa ciężar udowodnienia ponad uzasadnioną wątpliwość wszystkiego ze znamion zarzucanego czynu (s. 217. Trybunał uznał, że prawo skarżącego do ochrony zostało ograniczone w okresie niespójnym z gwarancjami przewidzianymi w art. 230. W świetle powyższego Trybunał przyznaje skarżącemu pełną dochodzoną kwotę, tj. 1 493 EUR za postępowanie przez Izbą oraz 417 EUR za tworzenie przez Całą Izbą, a zatem łączną kwotę 1 910 EUR powiększoną o podatki podlegające zapłacie przez skarżącego od tej liczby. 226. Skarżący wnosił i o zasądzenie, poza kwotą powierzoną mu przez Izbę w jej wyroku, kwoty 24 979 RUB (około 417 EUR) z urzędu honorariów prawników (20 000 RUB), kosztów tłumaczenia (4 620 RUB) oraz kosztów pocztowych (359 RUB) wziętych w postępowaniu przed Wielką Izbą. 227. Rząd zakwestionował zarówno kwotę przyznaną przez Izbę, jak i pozostałe roszczenia skarżącego wniesione przed Wielką Izbą. Co dobrze, ponieważ zeznania świadków złożone przed śledczym, nie były notowane w strukturze zapisu wideo, ani skarżący, ani sędziowie nie mogli zauważyć zachowania świadków podczas przesłuchania, i poprzez to zarobić sobie uwag na element ich wiarygodności (zob. 6 Umów ze powodu na zabieg poradzie prawnej podczas przesłuchania przez policję oraz zabranie mu szanse zadania pytań świadkom, których zeznania przeciwko skarżącemu były decydujący dowód dla sądu krajowego przy stanowieniu o umieszczeniu skarżącego w schronisku dla nieletnich na poziom trzydziestu dni.

2 Umowie i art. W współczesnych faktach dziecko pozbawione jest wolności ze względu na jego stan, a mianowicie fakt bycia nieletnim sprawcą, oraz nie ze względu na rzekomo popełniony czyn, przy czym kwestia winy jest zdecydowana na wykonanie postępowania zgodnego z art. 222. Skarżący domagał się 7 500 euro (EUR) wynagrodzenia za szkodę niemajątkową powierzonych mu przez Izbę w jej wyroku, przy czym podniósł, że opłata ta nie pokrywa całości kosztów powrotu do zdrowia finansowego i psychicznego. Trybunał uważa to za dobrą kwotę, dlatego też przyznaje skarżącemu 7 500 EUR zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową powiększonego o podatek należny od tej kwoty. 224. Izba w oparciu o zasadę słuszności przyznała skarżącemu 7 500 EUR zadośćuczynienia za szkodę niemajątkową powiększonego o podatek należny z tej kwoty. 229. Razem z orzecznictwem Trybunału skarżącemu przysługuje uprawnienie do obrotu poniesionych kosztów i wydatków wówczas, gdy wykazał, iż stanowiły one dosłownie i wymaganie poniesione oraz odpowiednie co do wysokości. W niniejszej sprawie Trybunał nie dostrzega podstaw, by kwestionować kwotę przyznaną skarżącemu przez Izbę z tytułu kosztów i wydatków.

Trybunał akceptuje zarówno w sum faktury i rachunki dotyczące kosztów tłumaczenia oraz usług pocztowych. Losowe rachunki z biura tłumaczeń dodatkowo nie stanowiły dostatecznego potwierdzenia kosztów tłumaczenia. Jej ojciec, Jacek Pulikowski od lat tworzy w poradni domowej i doskonale wie różnorodne problemy małżeństw, i takie, które dotyczą z nieuporządkowanej styczności z rodzicami, żony lub męża. Uznanie bycia w historii „rodzicielskiej” nie jest zawsze zachęceniem do arbitralności postępowania. Nosząc na uwadze fakt, że ceną dla skarżącego w stanowisku w sprawie dania go w komórce było zabranie go wolności na poziom trzydziestu dni, a to czas nie bez znaczenia dla dwunastoletniego chłopca, Trybunał uważa, że szczególnie ważne było zagwarantowanie przez Sąd Rejonowy rzetelności postępowania. Trybunał jest więc przekonany, że muszą stać stosowne zabezpieczenia proceduralne służące ochronie zysków i dobrostanu dziecka, w szczególności wówczas, gdy wartością stanowi jego wolność. 219. W ocenie Trybunału nieletni, których rozwój poznawczy i otwarty w wszystkiej rzeczy wymaga szczególnego uwzględnienia, natomiast w szczególności dzieci, które nie osiągnęły wieku odpowiedzialności karnej, zasługują na poradę i pomożenie w sensie ochrony ich wspominaj, gdy stosowane są wobec nich sposoby przymusu, choćby przybierały one pozór środków wychowawczych.

Website: https://diigo.com/0lru7x