Notes

https://www.youtube.com/watch?v=kt14c7sYTFA (dinleyerek okuyun lütfen :/)

Öncelikle herkese merhabalar. Arkadaşlarıma anlatmak istememe rağmen kime anlatacağımı ve kime güvenebileceğimi bilmediğim için buraya yazıyorum. Eğer yanlış bir şey yazarsam lütfen söyleyin. Şimdiden teşekkür ederim.

Ben 17 yaşında bir erkeğim. Hem tipim kötü hem de kiloluyum. Daha önce birkaç tane kızdan hoşlanmıştım ve birkaçıyla flört bile etmiştim ama asla birinin beni sevebileceğine inanmıyordum. Ta ki bu yazın başına kadar.

Ortak arkadaşlar aracılığıyla bir kızla tanıştım. Kız çok güzeldi ve çekiciydi. İlk buluşmamızda hoşlanmaya başlamıştım. Bana bakmayacağına adım gibi emindim. Yaklaşık 6-7 ay önce kız arkadaşından ayrılmıştı ve sürekli ağlıyordu. Mecazi anlamda değil gerçekten ne zaman iki yudum alkol alsa ağlıyordu. Birkaç tane erkek arkadaş da edinmişti ama ayrılmıştı bu süreçte. Bu beni rahatsız etmiyordu. Ne zaman ağlasa gidip sarılıyordum. Ona da iyi geliyordu.

4 Temmuz günü sahilde buluştuk ve bir parka gittik. Birbirimize açıldık. Çok şaşırmıştım çünkü onun gibi çok güzel bir kızın benden hoşlanacağını düşünmememin yanı sıra beni tersleyeceğini ve dalga geçeceğini düşünmüştüm. O gün beraber yemek yedik sonra deniz kenarında uzunca sarılarak oturduk. Çok güzeldi.

Sevgili olduktan sonra haftada 4-5 defa buluşmaya başladık. Bazen baş başa bazen arkadaşlarla beraber. Genelde alkol alıyorduk. Artık ağlamıyordu ve bunun nedeni eski sevgilisini atlatıp benden hoşlanmaya başlamasıydı. Yani ben öyle sanıyordum. Hatta bir gün ona "Seni seviyorum." demiştim o da bana beni sevdiğini söyleyip "Oha gerçekten birine bunu söyleyebildim." demişti. Gerçekten inanmıştım beni sevdiğine.

Ağustos ayının sonlarına doğru o kadar yakınlaştık ki benim gibi birinin asla tahmin bile edemeyeceği şeyler yaşadık.

Ben ilişkiye başlarken kafamda "Bu kızla yazın takılırım, eylülde okullar açılınca ayrılırız o yüzden yazın yapabildiğimizi yapalım." düşüncesiyle başlamıştım. Eylül oldu okullar açıldı baktım hala sevgiliyiz o yüzden gerçekten bağlanmaya hazırlamıştım kendimi.

2 hafta önce korona olmuştum ve çok ağır atlatıyordum. Bir ara bizim sokağa gelip cama çıkmamı istemişti. Onu öyle görünce çok mutlu olmuştum. Gerçekten değerli hissettiriyordu.

Birkaç gün sonra telefonda konuşurken onun istemediği bir konu açıldı, morali bozuldu ve telefonu kapattı. Ben de "İstersen bir daha o konudan konuşmayız." dedim o da bir daha hiç konuşmayalım telefonda dedi. Biraz mesajlaştık o gün ve bir süre ara vermeye karar verdik.

İlk başlarda her şey güzeldi. Oyun oynarken sürekli rahatsız etmiyordu veya sürekli onunla ilgilenmem gerekmiyordu ancak sonradan yokluğunun beni üzdüğünü fark ettim. ve 15 eylül akşamı -doğum günümden 4 saat önce- bana yazdı ve konuşmamız gerektiğini söyledi. Aradı, konuştuk ve ayrılmaya karar verdik. Ertesi gün hiçbir şey olmamış gibi doğum günümü kutladı. Teşekkür ettim ve geçtim.

Az önce İnstagram'da hikayesinde gördüm eski sevgilisiyle barışmış. Taşlar onu görünce yerine oturdu. Okul açılınca sürekli onu görüyordu ve ona karşı olan duyguları geri gelmişti. Bana olan hisleri de birden yok oldu dolayısıyla. Beni de onun yokluğunda zaman geçirmelik ve eğlenmelik bir oyuncak olarak kullandı.

Şu anda ondan nefret ediyorum ve sanırım hayatımda daha önce hiç kimseden bu kadar nefret etmemiştim. Her yerden engelledim ve umarım bir daha karşıma çıkmaz. Okuduğunuz için teşekkür ederim.