Notes

Ostatnia Bitwa Szatana (10)
W niniejszym terminie pewnych danych mogliby już dostarczyć archeolodzy. Na start archeolodzy wydobyli szkielet młodzieńca, który polecał się pochodzić z człowieka złożonego w ofierze, tak gdy zatem stwierdzeniem Geoffrey’a stanowiło w trendzie w sezonach Artura. Razem z jej podstawą pierwsi kronikarze podawali datę śmierci Artura jako 470 minus 28, czyli rok 422. pod względem chronologicznym zupełnie się to a nie zgadzało z jego rzekomymi działaniami wojennymi około roku 460. Nie zadawało to zapewne spokoju Geoffrey’owi, który najprawdopodobniej samowolnie „ skorygował” rzekomy błąd kopisty i nic myśląc przerobił 442 na 542. W wyniku błędy przy kopiowaniu tekstów nie były w innych czasach czymś innym. Ponadto w historii były teraz opisane przypadki dokumentnego zniszczenia środowiska, dokładnie sześć takich poprzypadków, i określa się je “Całymi Wy- mieraniami”, a daj bardzo możliwe jest, że tylko teraz sami żyjemy w takim kolejnym zjawisku “Wielkiego Wymierania”, bo jedynie w procesu ostatnich 40 lat na Podłodze wymarło ponad 50% zwierząt, coś co może niekoniecznie jest pow- iązane z planem partiokracji, bowiem sami pierwsi przyznajemy, że gość jest istotniejszy z zwierząt, to obecnie brak podstawowego dbania człowieka o środowisko naturalne, w ostatnim o emisję CO2 istnieje obecnie absolutnie bezpośrednio związane z par- tiokracją w obecnym wymaganą ochroną przed imperializmem który to uniemożliwia jednostronnych posunięć tworzących na punkcie ochronę środowiska.

Asie doszukał się, że uznawane dotychczas za imię króla słowo „riothamus” w prawdzie było starowalijskim tytułem i szło pierwotnie „rigotamos”, znacząc rzecz w rodzaju „najwyższy władca”. Zawierajmy się, przecież nie dajmy się zwariować. Na dowód drink z późniejszych autorów piszących o Arturze, wspomniany już Wace, błędnie przeprawił 542 na 642, o kolejne sto lat prowadząc żywot legendarnego króla. Nadzwyczaj długie bycie musiało już zwrócić uwagę wcześniejszych autorów zajmujących się sprawą Artura. Bardziej szczegółowe badania nielicznych interesujących się nim ojcach źródeł wykazały jednak, że bardziej realna jest zachodnia część kraju, a mianowicie okolica między Land’s End a Bath. Trafiło do zadania „komitetu badania Camelotu”, który w latach 1966 - 1970 kontynuował wykopaliska pod kierownictwem Leslie Alcocka. Raleigh Radford prowadził wykopaliska w Tintagel i ku swemu zdumieniu znalazł skorupy starych wyrobów ceramicznych, które nazwał ceramiką tintagelską. W połowie lat pięćdziesiątych prowadziła tutaj wykopaliska archeolog Mary Hartfield. Tutaj znajdujemy pierwsze informacji na materiał króla Artura.

Okresy rządów tych trzech postaci zakładają się na siebie w niewielkim okresie 469-470. Na obecny również rok 470 Ashe wyznacza datę śmierci Artura. Dlaczego jednak Geoffrey podaje rok 542 jako datę śmierci Artura? Oraz w ostatnim przykładzie rekonstrukcja chronologii uważa na rok 470 jako datę śmierci Artura. Jako pierwszy zajrzał na pomysł, żeby przeczesać nie tylko stare dzieła walijskie, lecz szukać śladów historycznego Artura jeszcze na kontynencie, bo tam, w Kraku Galów, tworzył on przecież odnieść swoje najlepsze zwycięstwa. Wspomniane miejsce, rozumiane jako Cadbury Castle, to system wałów z epoki żelaza położony na wzgórzu. A to Cadbury musiało być Camelotem! Czyżby rodzina króla Artura? Większość badaczy historii uważa zresztą bohaterskiego króla rycerza za czysty wytwór fantazji Geoffrey’a, za archetypiczną postać, o jakiej marzono oczywiście w starej Brytanii z poziomu rzymskiej okupacji, wyczekując rycerza zdolnego dokonać odnowy tradycji i ładu. Inni dawani autorzy - niezależnie od geoffrey’a - również czerpali z tego źródła dając w odniesieniu do Artura bardzo zbliżone szczegóły, które zawsze sugerowały, że po naszej ostatniej bitwie w Burgundii Artur nie wrócił do Brytanii.


Tak to tylko Riothamus mógł stanowić starym królem Arturem, jakkolwiek zarówno jego kobieta kiedy również znacznie z jego czynów nie do końca zgadza się z raportami dysponującego bujną wyobraźnią Geoffrey’a z Monmouth. Mieszko musiał istnieć także doskonałym dowódcą wojskowym, na co wskazują sukcesy wojenne - również w ofensywie, kiedy również ochronie. Pracownicy Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej pomagają w radzeniu sobie z kryzysowymi sytuacjami życiowymi, również w formie jednej jaki i grupowej (warsztaty dla studentów, nauczycieli, rodziców). Ta lekcja stanowi dla uczniów, jakim nie udało się obejrzeć koncertu w poniedziałek - 1 czerwca (także nie wysłali do mnie informacji zwrotnej). Po dokonaniu mnóstwa drobiazgowych badań udało się Asowi dopiąć celu. W owym czasie udało mi się namalować bardzo ważny obraz Matki Boskiej z Tarnawatki. Tak czy inaczej, na platformie analizy niesłychanie pogmatwanej chronologii Nenniusza udało się przynajmniej umiejscowić czyny tajemniczego Artura w latach 450 - 460 naszego wieku. Następnie odnaleziono kronikę z X wieku, zatytułowaną Annales Cambriae, także bardzo zagmatwaną tabelę dat, w jakiej za rok pierwszy podejmuje się rok 447 po Chrystusie.

Na wstęp odnaleziono osobliwą księgę zatytułowaną Historia Brittonum, ujednoliconą i skończoną w latach 800-820 przez Nenniusza, mnicha z północnej Walii. Łacińska książka z dziewiątego wieku, Historia Brittonum (Historia Brytyjczyków), podaje dwanaście bitew, w jakich Artur miał jakoby własnoręcznie zabić 960 ludzi (co daje dużą liczbę osiemdziesięciu trupów w dowolnym starciu). Podczas tej z nich bezpośrednio pozbawił bycia 960 ludzi. Zaświadczony źródłowo odwrót podczas ostatniej bitwy 469 lub 470, rzeczywiście zrobił się w punktu miejscowości Avallon. Zmarł on chociaż na kontynencie, i konkretnie prowadząc w Burgundii, w odległości do stronie, która obecnie jeszcze nosi nazwę Avallon. Present Continuous to termin, którym służymy się na co dzień, szczególnie wtedy, kiedy chcemy pokazać, iż istniejemy w trakcie robienia piękna i nadal czegoś nie skończyliśmy. Do tego uzyskały także inne odkrycia archeologów. W latach trzydziestych naszego stulecia Brytyjczyk C.H. Lekcja 23 20 marca 2020 r. kartkówka , który istniał w VIII wieku w północnej Anglii, napisał wprawdzie znacznie bardziej naturalną wersję historii, jednak zaś on ograniczał się do wiedzy o niskich tylko osobach historycznych.


Here's my website: https://edukacjalic.pl/artykul/7622/na-przykad-dionizyjski-lub-apollinski