Notes

Arkadaşlar bir avukat arkadaşımın Özgecan davasına gelen tepkilerle alakalı yazısını paylaşacağım. Rica ediyorum okuyun sonuna kadar. İnanın okuyunca hak verecek ve daha mantıklı düşüneceksiniz. Lütfen okuyun.
"Özgecan Aslan üzerinden tecavüze idam cezası tartışmaları farklı başlıklarda gırla gidiyor. Ben bir avukat olarak sorunun çözümünün idam olmadığına ilişkin bir durumda detaylı açıklamalar yaptım. Onları buraya (ikili diyaloglardan arındırmaya çalışarak) kopyalıyorum ki gözden kaçmasın.
İdam gibi cezalar belirli suçlar için öngörülür. Türkiye'de en ağır yargılama ve yaptırımlar düzenlenirken listeye hep anayasal düzeni yıkmak, terör örgütü üyeliği gibi suçlar dahil edilmiştir.
Şimdi sizden, muhalif herkesin örgüt üyesi sayıldığı bu ülkede idamı isterken sonuçları düşünmenizi rica edeceğim.
Güvenmediğiniz adalet sistemine geri döndürülemez ve daha ağır cezalar hediye etmek istediğinize emin misiniz?
Allah hiçbirinizi mahkeme önüne çıkarmasın. Fakat ben bir avukat olarak söylüyorum. Bu kadar adaletsiz yargılamanın olduğu bir ülkede, sanık lehine delil toplanmazken, insanlar başkalarının suçunu 3-5.000 lira için üstlenirken, kalkıp idamı isteyenler asılan masumların vebalini de boynunda taşır.
Mesele cezanın rehabilitasyon özelliği değil koçlar. Mesele, boktan bir adalet sistemini geri dönülmez bir ceza vermek ile yetkilendirmek.
O yüzden ağır ceza isteyeceğinize, kanunda öngörülen cezanın indirimsiz uygulanması için sisteme baskı yapın.
Boktan ekşi sözlük entryleri ile kendinizi tatmin etmeden evvel, adliyelere gidin, takipçisi olun davaların.
Geçen sene 11.000'i aşkın kadın şiddet mağduru oldu. Her birinin sadece 1 yakını bütün diğer şiddet davalarını takip etse idi, davalar bu şekilde sonuçlanmazdı.
Gidin otobüslerde vapurlarda cinayetleri haykırın.
Ceza arttı diye caydırıcılığın attığı bir suç tipi değil tecavüz.
Kanunda öngörülen ceza, bu konuştuğumuz suçun failleri için ağırlaştırılmış müebbet.
Mahkeme bu cezayı verecek mi? Elbette hayır.
Sisteme baskı yapın ki bu cezayı versin. İdam cezası getirseniz de cezayı veren hakim onlara uygulayacak mı sanıyorsunuz? Kadına şiddet olaylarında hep alt sınır cezalar veriliyor.
O istediğiniz idam gelse de bu adamlar o cezaya çarptırılmayacak arkadaşlar.
O cezaya kimin çarptırılacağını merak ediyorsanız, sistemin en nefret ettiği insanlara vakın. Ve malesef sistem tecavüzcülerden degil muhaliflerden nefret ediyor.
Sinirlisiniz. Ben de sinirliyim. Fakat güruh değilsiniz. Bunu idrak edin.
biraz bilimsel veri paylaşayım.
"Hukuk yapıcılar, cezaların ağır olmasının davranışlar üzerinde
büyük bir etkiye sahip olduklarını varsaydıkları için çoğunlukla cezaların
arttırılması yolunu tercih ederler. Gerçekte, cezalardaki bu tür değişmeler
suç oranları üzerinde az etkide bulunmaktadır. Diğer bir ifade ile, daha sert
cezaların marjinal caydırıcı etkisi sınırlı görünmektedir. Bazı durumlarda da
ağır cezalar geri tepebilmektedir. Bazı durumlarda da, cezaların bireylerin davranışları üzerinde ne tür bir etki yaptığını saptamak güç olabilmektedir
(Conklin, 1989:431-432). Suç için öngörülen cezaların ve tutuklanmanın
kesinliğinin artırılmasının, kriminal davranışın azalmasında etkili olup
olmadığı hususu tartışılmaktır. Çünkü, suçu kontrol altına alma yaklaşımının eleştiricileri, caydırıcı kuramının sahte varsayımları içerdiğini ileri sürmektedirler. Yani onlar, kriminal cezaların değiştirilmesinin davranış
değişikliğini yaratmadığını ileri sürmektedirler. Cezaların şiddetinin
arttırılması, suç üzerindeki etkisinin- eğer varsa- az olduğu belirtilmektedir
(Spohn ve Holleran , 2000:330).
Glueck de, geçmişte yaşanan acı ve deneyimlerin bireylerin
gelecekte suça katılımını önemli ölçüde önlemekle birlikte tümüyle ortadan
kaldıramadığını belirtmektedir. Ona göre, ceza tehdidi en kötü tedavi
biçimidir. Bu çerçevede Glueck, ceza tehdidinin özellikle çocuklarda,
savunma mekanizmasının gelişiminde etkili olduğu ve güvensizlik gibi bazı
olumsuzluklar yarattığını ve bunun da gelecekte yeni sapkın davranışlara yol açacağını savunmaktadır. Bu nedenle ona göre, sadece ceza tehdidine dayalı bir ceza sisteminin yeterli değildir. Bu da cezanın gelişigüzel değil, bilimsel bir biçimde eğitimli bireyler tarafından kullanılması ve cezanın suç problemine ve tedavisine yönelik rasyonel bir içerime sahip olması gerektiğini ortaya koymaktadır (İçli ve Öğün, 1999:34). Özellikle, çocuklara yönelik ceza uygulamalarının da ciddi bir etiketlendirme sorunu yarattığı ve bunun da bireyleri, suçlu akran grubu ile olan temaslarının devam etmesi veya güçlendirilmesinde bir etki yaptığı da gerçektir.
Kimi araştırmacılar da, suç oranları üzerinde caydırıcı etkisi
açısından formel bir unsur olan cezadan ayrı olarak enformel değerlere
dikkat çekmektedirler. Bu çerçevede, hapsetme gibi formel/resmi
yaptırımların; arkadaş, akraba, iş arkadaşları ve diğer yakınlar tarafından
empoze edilen enformel yaptırımlardan suçta caydırıcılık açısından daha az
caydırıcı olduğu belirtilmektedir (Barlow, 1993: 458; Braithwaite, 1989).
Shoham (aktaran Barlow, 1993: 458) da, etiketleme korkusunun, kurallara
uyan ortalama bir vatandaş için ceza korkusundan daha güçlü olduğunu
belirtmektedir. Çünkü ona göre, suç işleyecek her hangi birey; işini
kaybetme ve arkadaşları tarafından dışlanma ve yaşadığı yeri terk etme riski
ile karşı karşıya gelmektedir. Schwartz ve Orleans (1967) de, yaptıkları
deneysel bir araştırmada, ceza olasılığının suçlulukta (vergi ödemeye ilişkin
bir suçluluk) caydırıcı bir etkiye sahip olmakla birlikte, ahlaki sorumluluğun
daha çok caydırıcı olduğunu tespit etmiştir (Hagan, 1985: 303).
Hiç kuşkusuz cezaların caydırıcılık etkisi, bireysel özelliklere göre
de değişkenlik arz edebilir. Bu çerçevede özellikle öz bir benlik
denetiminden yoksun olan veya daha fazla içgüdüsel özellikler sergileyen
bireyler, suç işlemeye çok daha eğilimli oldukları için ceza yaptırımı veya tehditten daha az etkilenmektedirler. Bu varsayımı destekleyen bazı
araştırmaların olduğu bir gerçektir (bkz.Nagin ve Patemoster, 1994; Nagin
ve Pogarsky, 2001; Piquere ve Tibbets, 1996).
Ayrıca kriminal cezalandırmanın caydırıcı olabilmesi için hem
insanların, hukuki tehdidin bilincinde olmaları ve hem de hukuk
uygulayıcılarının, suçluları cezalandırma arzusuna sahip olmaları
gerekmektedir (Galliher, 1989)."
Bu da kaynak.
https://www.google.com.tr/url…
Biraz durun, bir nefes alın.
Ben bir oğulum, ağabeyim, sevgiliyim. hayatım boyunca toplu taşıma araçlarının plakasını not aldım sevdiklerime ulaşamazsam elimde ipucu olsun diye.
Siz medyatik örneği biliyorsunuz. Ben çok çok daha iğrençlerinin şahidiyim. 27 kişinin IstanbulPark'ta biz kıza 2 gün döne döne tecavüz ettiği olaylar biliyorum.
Sanıyor musunuz ki bu tepkinizi yaşamadım. Ama bu tepki malesef primitif. Belki ülkenin geleceğinde aktif rol alacaksınız. rica ediyorum, ilkel tepkilerinizin sonuçlarını öngörün. Bilimsel veri veriyorum, zannımca ile başlayan intikam naraları geliyor. E bir değil iki değil. hâlâ okumadan fikir beyan ediyorsunuz. Bu ülke, nefret ettiğiniz, kınadığınız, kaçmak istediğiniz ülke, fikirsiz beyan verenlerin ülkesi. Onlardan biri olmayın. Yönetme ihtimaliniz olan ülkenin geleceğini de şimdiki kadar karartmayın."