Notes

Węgiel Poraził Wytwórców Prądu - Surowce I Paliwa - Parkiet.com
Odpowiedzi jest zawsze znacznie dużo: zacząwszy od czarnego charakteru o nadprzyrodzonym pochodzeniu a przygotowawszy na znacznie dużo rozbudowanej psychologii postaci. Znacznie uboższą grupę horrorów stanowią koreańskie monster movies . Shin Sang-ok. Rok 1967 przyniósł dwie produkcje z potworem w roli podstawowej również obecne w odstępie dwóch miesięcy - "Space Monster, Wangmagwi" (wielki goryl z kosmosu robi w perzynę Seul) oraz "Yonggary, Monster From The Deep" ( tym zupełnie wielki tyranozaur siał grozę i zniszczenie). Niemniej konwencja slashera pojawia się także w dwóch koreańskich horrorach - "Doll Master" (2004) Jeong Yong-ki, w jakim grupka przypadkowych (kiedy się z pozoru wydaje) młodych kobiet dociera do innego muzeum lalek, gdzie odcięta z świata ulega systematycznej eliminacji. Ten błędny pogląd przedstawia się prawdopodobnie jeszcze z przodu XX wieku, kiedy obecne w Polsce masowo powstawały budowle wzniesione ze czarnej jakości materiałów. dokumenty oryginalna ksiazka po polsku… Dość spory sukces komercyjny odniósł i inny horror z rozwoju komediowego - "Sisily 2 km" (2004) Shin Jung-wona. wzory bowiem wspomnieć o "R-Point" (2004) Kong Su-changa. Pochodzi bowiem z końca, który podzielono dziesiątki lat temu, sztuczną granicą, który po dziś dzień spotyka się w okresie wojny i w jakim po dziś dzień uczy się obywateli obu wrogich sobie państw, iż być zainteresowanym, bo komunista/kapitalista nie śpi, tylko czyha kiedy by tu znienacka zaatakować.

Oba filmy mają kilkoro zgodnego z nurtem opowieści o strachach i gdy warto o nich wspomnieć w kontekście horroru, to tylko ze względu na niepokojącą treść i sztukę mrocznej przeszłości w sprawie („Antarctic Journal”) oraz zaskakującą dawkę przemocy ( „Save the Green Planet”). A natomiast w kinie grozy filmy unoszące się do konwencji horroru, rozgrywającego się w wojennej scenerii, nie są rzadkością, by wymienić tylko "Dog Soldiers", "Bunkier SS", "Dolina śmierci" czy "Ciśnienie". Kolejną odmianą koreańskiego horroru, w jakiej na próżno - z nielicznym wyjątkiem - szukać dzieł wybitnych, jest ograniczona odmiana slashera. Ahn Byeong-ki natomiast przedstawiał nie do tyłu udaną próbę połączenia schematu teen slashera z historią o mściwym duchu, niemniej sprawiał wybór lepsze uczucie niż wtórny film Gi-huna i Jong-seoka. Drugi zaś terminu wtedy "Toż Sir With Love" (2006) Lim Dae-wunga, w którym konwencje slashera wykorzystano z inteligentną przewrotnością, by zmylić czujność widza a wraz - w niewidziany na terenie koreańskiego horroru (aczkolwiek nie światowego - kłania się "Tożsamośc" Jamesa Magnolda) - opowiedzieć o zemście, traumatycznej historie i samotności.

Z zmian w "Ostatnie Sir With Love" szkoła powraca w trudnych wspomnieniach Mi-ji, dziewczyny, która po śmierci matki potrąconej na jej oczach przez samochód, przygarnięta jest przez jej nauczycielkę panią Park. Najbliższy formule radosnego mieszania konwencji umieszcza się być parodystyczny, nieco pikantny, w stylu, "Vampire Cop Ricky" (2006) Lee Si-myunga - opowieść o gliniarzu, który na zysk ukąszenia przez transylwańskiego komara, stoi się wampirem, szczególnie głodnym krwi, gdy widzi seksowną kobietę. Sprawa nie do celu psychicznie zrównoważonego Lee Byeong-gu, głęboko przekonanego o wszechobecności Obcych, ostrzących sobie zęby na polską planetę, którzy dzięki do perfekcji opanowanej zdolności mimikry, bez trudu udają zwykłych ludzi, ujmowała błyskotliwą realizacją, precyzyjnie skonstruowanym scenariuszem i mocnym przesłaniem. Z obecnych tychże faktów właściwych horrorowi zbudowany jest wyjątkowy koreański serial killer movie „H” (2002) Lee Jong-hyuka, przedstawiający historię śledztwa robionego w sprawie seryjnego mordercy-naśladowcy, polującego na ciężarne kobiety. Warto o nich wspomnieć w tekście kina grozy, ponieważ oprócz, generalnie, wysokiego stopnia artystycznego koreańskich thrillerów (np. „Memories of Murder” Bong Joon-ho), często wstrzymują się do stylistyki lub stałych momentów istotnych dla horroru. Zwieńczeniem niezbyt chwalebnej historii koreańskich potworów pojawiających się na ważnym ekranie, które nawet miejscowa publiczność bardziej śmieszyły niż straszyły, jest ubiegłoroczny "The Host" Bong Joon-ho.

Lata 70. to następne dwa monster movies - "APE" oraz "Horror Of The Crocodile" z dużym krokodylem w wartości głównej. Jak na razie tym monster movies, z Korei jest "D-War" Shim Hyung-rae, współprac z Amerykanami, najwidoczniej zachęconymi sukcesem "The Host", do którego przygotowali efekty specjalne. W koreańskim kinie grozy miano własnego filmu, nie będącego konsekwencją filmowej mody czy konkretnego tematu, przypada dwóm obrazom: „Antarctic Journal”(2005)Yim Pil-sunga oraz „Save The Green Planet” ( 2003) Jeong Jun-hwana. Moda na ten subgatunek filmu grozy jest bez wątpienia konsekwencją międzynarodowej popularności amerykańskich teen slasherów, zapoczątkowaną "Krzykiem" Wesa Cravena z 1995 r. Pani Park przywodzi na myśl, może najbardziej odrażającą postać nauczyciela w koreańskim kinie grozy - "Wściekłego psa" z "Whispering Corridors" - bez skrępowania na oczach całej klasy kopiącego leżącą uczennicę, zaczynając ją od najgorszych bądź w obecności młodej nauczycielki molestującego uczennicę. Również jak Park Ki -young reżyser wykorzystuje horror nie tylko, żeby postraszyć widza, a też, by - w tym wypadku -przypomnieć o kilka znanym obrazie z przeszłości Korei Południowej - udziale po części Amerykanów koreańskiej armii w walec z czerwoną partyzantką we Wietnamie. Z pewnością to wartość udanego inteligentnego scenariusza trojga autorów: Joon-ho, umowy -hyuna oraz Ha Won-jun, błyskotliwej reżyserii Joon-ho, przekonującej gry aktorskiego zespołu (obok gwiazd: Song Kang-ho, Bae Du-na i Park Hae-il i młodej aktorki -debiutantki, Ko Ahn -sung ) oraz dużo silnych komputerowych efektów CGI.

Obraz Yoon-hyuna przepełniony jest również charakterystyczną horrorową atmosferą - wszechobecnego zagrożenia, osaczenia i niska. Nauka istnieje jeszcze scenerią "Bunshinsaby" - w tym obrazie Ju-jin, jedna z uczennic, która wraz z matką zakończyła się na koreańską prowincję zatrzymuje się, wraz z dwiema innymi osobami "z zewnątrz", obiektem regularnych ataków "miejscowych", krając tym samym los Kim In-sook, okrutnie zamordowanej przed laty dziewczyny. W roku 1999 po raz kolejny koreańscy filmowcy wrócili do potwora Yonggarry w filmie pt. W latach 80. i 90. pojawiły się: "Flying Monsters", w których pół tuzina potworów toczyło zaciekłą walkę z ludzkością, oraz "Young-gu and Princess Zzu Zzu" swobodnie wzorowany na brytyjskim filmie dla dzieci "Gorgo". Pojawiły się w nim aż trzy horrory, które kilka czy dużo bezpośrednio nawiązywały do tej specyficznie amerykańskiej odmowy horroru. Film spodobał się koreańskiej publiczności tak dużo, iż na liście box office wyprzedził amerykański hit, "Harry Potter i więzień Azbakanu", przyciągnąwszy do kina prawie trzy milionową widownię. Film-fenomen nie tylko na skalę koreańskiego kina. Jednakże nie tylko krytyką narodowej edukacji żyje koreański horror.



Here's my website: https://pdfywzory.pl/artykul/3102/wzor-podziekowania-dla-urzednika