Notes

2. KURAL

"Hiçbirşey iyi veya kötü değildir. Herşey onlara ne anlam yüklediğimize ve nasıl yorumladığımıza bağlıdır"

Küçük bir çocuğu düşünün. Özgürce doğuyor.Tertemiz, saf ve tamamen kontrolsüz. İçinden geleni yapabiliyor ve sonrada bu yaptığına gülebiliyor. Sende eline bardağı atıp kırabilir, sonrada bu yaptığına gülebilir misin?. Oyuncak kamyonuna kürekler ile toz şekeri doldurup sonrada getirip onu halının ortasına dökebilir misin? İşte özgürlük budur. İyi veya kötü olduğunu bilmemek. Sadece yapmak. İçinden geleni. Bir olayın başına "sadece" koyduğumuzda işte o olayı farkında olarak yani iyi veya kötü demeden yaparız.

Sadece su içmek, suyu yudumlarken onun her hücrenize taşındığını sisteminizde dolaştığını ve sizi sağlıklı yaptığını hissetmektir. Su içerken aklında yoldaki trafik varsa o sadece olmaz. Gün içinde gerçekleştirdiğimiz tüm eylemleri "farkında" olarak gerçekleştirebilirsek yani sadece o ana odaklanabilirsek işte o zaman zihnimizde hatırlatma virüsü ile anılar birikmeyecektir. Gelecekte zihnimizin ne kadar özgür kalacağını tahmin edin. Hiç yeni sorun eklenmiyor. Sadece sinirlenmek içinde aynısı geçerlidir. Sinirlenme olayı iyi veya kötü değil "sadece sinirlenme" olayıdır. Evet şimdi sadece sinirleniyorum. Hatta dur ya şu banka oturup sinirleneyim demek farkında olarak sinirlenmenizi sağlayacaktır. Elbette muhtemelen bu size komik gelecek ve yapmayacaksınız. Fakat burada önemli olan şudur;

"Hiçbir eylem iyi veya kötü değil"

Farkındalık ile her eyleme ayırım yapmadan sadece kelimesini ekleyerek yaklaşabilmeli ve o eylemi hissetmelisiniz. İzlediğiniz tüm eylemler sizi gülümsetecek ve içinizi tarifsiz bir huzur kaplayacaktır. Kişisel gelişim eğitimlerinde ve yazılarında yapılan en büyük hata size sinirlenmenin kötü olduğunu ve yapılmaması gereken birşey olduğunu empoze etmektir. Siz sinirlenmeye kötü dediğinizde farkındalıktan uzaklaşıp anda kalamazsınız. Sinirlenmek kötü ise bunu yapmamalıyım, bak yine yaptım, niye ben bu kadar sinirliyim.... şeklinde cümleler kafanızda dönmeye başlar ve bataklığın tam içine saplanırsınız. Gülümsemek iyi derseniz bu sefer gülümsemediğiniz zamanlarda ne kadar az gülümsüyorum, somurtkan mı oldum, daha çok gülümsemeliyim... şeklinde virüs size saldıracaktır.

İyi veya kötü şeklinde yargılanan her eylem sizi farkındalıktan uzaklaştırır.

Uygulama;

İçinizden robot gibi konuşup;

Sadece sinirleniyorum!!!
Sadece yemek yapıyorum!!!
Sadece kavga ediyorum!!!
Sadece eşimi aldatıyorum!!!
Sadece yalan söylüyorum!!!

yaptığınız eylem her ne ise onu söyleyin ve kendinizi bir robot gibi görün. Taraf tutamayan bir makine.

Eğer yapıyorum çünkü... haklıyım... şeklinde cümleler geliyorsa "sadece" kavramını anlamamışsınız demektir.

Bir düşünün hangi insan;

"Aaa bu bank çok güzelmiş evet manzarada harika şurada oturup 2 saat eski sevgilimi düşünüp üzüleyim. Heh tam da aradığım yer. Bugünkü üzülme seansıma başlayayım bari" diyebilir? Bunu ancak tarafsız bir gözle izleyen robot söyler.
Uygulama şu şekilde olmalı;

"Sadece oturuyorum - Sadece eski sevgilimi düşünüyorum" ikisi de iyi veya kötü değil.

Ama eminim ki içinizden yaptığınıza güleceksiniz. İşte bu durup dururken deli gibi gülmeye "anda kalmak" yani Farkındalık deniyor..