Notes

Edith Wilson. Pierwsza Kobieta, Która Rządziła Stanami Zjednoczonymi
Ukazała się przed poetą ogólna idea postępu dziejów ducha jako niszczenia kobiet i przygotowywania się innych jakości. Idea postępu przez cierpienie i krew wiąże się tu z nadzieją w pozycję osób w akcji. Podaje on do przechowywania środków, które deweloper otrzymuje od nabywców mieszkań czy domów przez niego budowanych. Lipiec i sierpień 1844 S. dla wzmocnienia zdrowia znów spędził w Pornic; właśnie tu napisał I redakcję poematu filozoficzno-religijnego Genezis z Ducha: «dzieło więc istnieje produktem dwuletniego stanu nadzwyczajnej egzaltacji - i uważa jeszcze przez ten czas zwróconej ku Bogu i ku źródłom informacji» (szkic Przedmowy; S. miał je początkowo dedykować Towiańskiemu, potem płk. Dialog troisty z Helionem, Helois i przeciwnikami (zestawiony z trzech rozmów: Rozmowa I - O celach finalnych, Rozmowa II - Dysputa z przeciwnikami, Rozmowa III - O dziejach Heliona i Helois) (wrzesień 1844) oraz Próby poematu filozoficznego (pisanego aż do r. Poeta i natchnienie (ogłoszony pośmiertnie); dialog Poety z siostrzanym duchem Atessy zapowiadał już filozofię mistyczną S-ego.


». Wizyta Mickiewicza u S-ego owego konfliktu z Kołem nie zmniejszyła, zaś w dokumencie do A. Kołyski S. jako początek swego odejścia podawał potrzebę zachowania «wolności ducha» (6 XI 1843). Ok. Z wynikiem sierpnia 1843 stan zdrowia poety szybko się pogorszył i chyba dlatego 31 VIII wyjechał do Pornic nad Ocean Atlantycki (przez Orlean-Tours-Nantes). Z końcem r. 1844 powstał wiersz Jak się w niebie gdzie zejdziemy sami, fragment dramatu Walter Stadion i niedokończony dramat Agezylausz, o klęsce poniesionej przez pracodawcy Agisa, szlachetnego reformatora, podejmującego próbę przekształcenia ustroju społecznego Sparty. 13 VII napisał wiersz Tak mi Boże, dopomóż („Dzien. Dn. 13 III 1844 S. na pożegnanie Bobrowej natomiast jej córek, idących do Krzemieńca, wpisał wiersz W pamiętniku Zofii Bobrówny (swojej ulubienicy), Do Ludwiki Bobrówny (14 III), Dziecina Lolka na rzymskich mogiłach (15 III). W obecnym terminie połączyła się przyjaźń między S-m a Goszczyńskim, jaki był lokatorem poety od 4 X 1842 do 18 III 1843. Dalsze pieśni Beniowskiego (VII B, VIII B) powstały zapewne pod wpływem opowieści Goszczyńskiego o krajobrazach Ukrainy i koliszczyźnie.

24 III 1843 poeta sygnował napisany przez Mickiewicza list protestacyjny w myśli renegata Teofila Mirskiego; należał wtedy do «siódemki», której «stróżem» był Adam Kołysko. 1843 napisał Odezwę do grup w Towarzystwie, występując im m. zobacz ostatecznym zerwaniu napisał jeszcze wierszowane pamflety: Mój Adamito - postrzegasz jak więc trudne, Matecznik, Polsko, Ojczyzno! Mickiewiczowi, kiedy również Towiańskiemu. Spisywanie ludności, kiedy z powyższego wynika stało się instrumentem politycznym. Teraz mój budynek będzie pusty, ach, jak bardzo naturalny, jak dobrze pusty! Jak zareaguje grupa a ewentualnie pani w zespole wypada prosić gościa o rękę? Był m. in. posiadaczem akcji francuskiej kolei Rouen (kupił spożywa w grudniu 1842), oraz ze skrupulatnych rachunków za przyszłe lata wypada wnosić, że owe akcje dostarczały mu pozostały dochód. Narod.” 1842), w którym mówił: «Idea wiary nowej rozwinięta/W błyśnieniu jednym zmartwychwstała we mnie». ». Bezpośredni powód odejścia S-ego z Środowiska nie jest tak znany; on sam w dokumencie do Mickiewicza z grudnia 1844 twierdził, iż było wówczas «veto z ducha polskiego - przeciwko dążności rosyjskiej - która mszę i nabożeństwo publiczne za ducha nie naszej grupy również nie naszej idei podyktowała» (mówił już o tymże w Odezwie).

Postać Don Fernanda stawała się poniekąd wzorem dla podobnych w własnej «sił» bohaterów we domowych dramatach S-ego. Od Genezis… twórczość poetycka broniła się dla S-ego środkiem objawienia prawdy, że «wszystko przez Ducha a dla Ducha spowodowanym jest, a nic dla konkretnego końca nie istnieje». Krasiński z przerażeniem obserwował gorliwość S-ego w wyznawaniu nowej wiary, stwierdzając, że istnieje «idealny towiańszczyzny i pokory strasznej» (list do D. Potockiej z 30 XII 1843). Dn. Wiersze, które wtedy powstały dawał w Raptularzu: Teraz pod żadną światową się władzę, Mój Król, mój Pan, Narodu mego krwią pisane czyny, Jak gdy w niniejszej mojej krainie, Młodości, uwierz w sny, Wiesz Panie, iżem zbiegał świat szeroki, Nie odnosił leków, ni lekarzy (listopad 1843), Przemówił, strzelił także od kuli ginie (lipiec 1844). Przedstawiał się tu S. wielokrotnie mistrzem muzyczności wiersza, śmiałości obrazowania, operowania dużą skalą lirycznych tonacji: od gniewnej inwektywy, poprzez elegijną kontemplację, aż po profetyczną wizyjność, modlitewne skupienie, czy konfesyjną żarliwość. W Pornic powstały również wiersze: Los mnie już żaden nie może zatrwożyć, Do pastereczki przebywającej na druidów kamieniach w Pornic nad Oceanem. To też powstały zapewne wiersze: Sowiński w okopach Woli, Bo mnie matka moja miła.


Website: https://wzorypdf.pl/artykul/1665/wniosek-o-uzgodnienie-lokalizacji-zjazdu-z-drogi-gminnej