Notes

Węgiel Poraził Wytwórców Prądu - Środki I Paliwa - Parkiet.com
Odpowiedzi istnieje przecież zdecydowanie dobrze: zacząwszy od czarnego charakteru o nadprzyrodzonym pochodzeniu a skończywszy na wiele bardziej rozbudowanej psychologii postaci. Znacznie uboższą grupę horrorów stanowią koreańskie monster movies . pdf -ok. Rok 1967 przyniósł dwie prace z potworem w sztuce podstawowej oraz toż w odstępie dwóch miesięcy - "Space Monster, Wangmagwi" (wielki goryl z świata robi w perzynę Seul) oraz "Yonggary, Monster From The Deep" ( tym razem gigantyczny tyranozaur siał grozę i zniszczenie). Niemniej konwencja slashera pojawia się dodatkowo w dwóch koreańskich horrorach - "Doll Master" (2004) Jeong Yong-ki, w którym grupka przypadkowych (kiedy się z pozoru wydaje) młodych osób wchodzi do określonego muzeum lalek, gdzie odcięta z świata ulega systematycznej eliminacji. Ten mylny pogląd przedstawia się że jeszcze z przodzie XX wieku, kiedy zatem w Polsce masowo powstawały budowle zbudowane ze słabej jakości materiałów. W Polsce jest udana ksiazka po polsku… Całkiem wielki sukces komercyjny odniósł jeszcze inny horror z biegu komediowego - "Sisily 2 km" (2004) Shin Jung-wona. Wypada bowiem wspomnieć o "R-Point" (2004) Kong Su-changa. Pochodzi bowiem z świecie, który podzielono dziesiątki lat temu, sztuczną granicą, który po dziś dzień znajduje się w stanie wojny a w jakim po dziś dzień przekonuje się obywateli obu wrogich sobie państw, że żyć czujnym, bo komunista/kapitalista nie śpi, tylko czyha jak by tu znienacka zaatakować.

Oba filmy są mało wspólnego z rozwojem opowieści o strachach natomiast gdy warto o nich wspomnieć w kontekście horroru, to jedynie ze względu na niesamowitą treść i osobę mrocznej przeszłości w relacji („Antarctic Journal”) oraz zaskakującą dawkę przemocy ( „Save the Green Planet”). A przecież w kinie grozy filmy unoszące się do konwencji horroru, odbywającego się w wojennej scenerii, nie są rzadkością, by wymienić tylko "Dog Soldiers", "Bunkier SS", "Dolina śmierci" czy "Ciśnienie". Kolejną odmianą koreańskiego horroru, w jakiej na próżno - z niskim wyjątkiem - szukać dzieł wybitnych, jest polska odmiana slashera. Ahn Byeong-ki natomiast czynił nie do tyłu udaną próbę połączenia schematu teen slashera z historią o mściwym duchu, niemniej sprawiał wybór lepsze uczucie niż wtórny film Gi-huna i Jong-seoka. Drugi zaś tytułu to "Więc Sir With Love" (2006) Lim Dae-wunga, w jakim konwencje slashera skorzystano z inteligentną przewrotnością, by zmylić czujność widza a wraz - w duży na placu koreańskiego horroru (choć nie światowego - kłania się "Tożsamośc" Jamesa Magnolda) - opowiedzieć o zemście, traumatycznej historii i samotności.

Z zmiany w "Obecne Sir With Love" szkoła powraca w dużych wspomnieniach Mi-ji, dziewczyny, która po śmierci matki potrąconej na jej oczach przez samochód, przygarnięta zostaje przez jej nauczycielkę panią Park. Najbliższy formule radosnego mieszania konwencji powtarza się być parodystyczny, nieco pikantny, w stylu, "Vampire Cop Ricky" (2006) Lee Si-myunga - opowieść o gliniarzu, który na efekt ukąszenia przez transylwańskiego komara, zatrzymuje się wampirem, szczególnie głodnym krwi, gdy widzi seksowną kobietę. Sprawa nie do celu psychicznie zrównoważonego Lee Byeong-gu, głęboko przekonanego o wszechobecności Obcych, ostrzących sobie zęby na swoją planetę, którzy dzięki do perfekcji opanowanej zdolności mimikry, bez wysiłku udają przeciętnych ludzi, ujmowała błyskotliwą realizacją, precyzyjnie skonstruowanym scenariuszem i wyjątkowym przesłaniem. Z tychże jednych faktów właściwych horrorowi skonstruowany jest kolejny koreański serial killer movie „H” (2002) Lee Jong-hyuka, przedstawiający historię śledztwa prowadzonego w kwestii seryjnego mordercy-naśladowcy, polującego na ciężarne kobiety. Warto o nich wspomnieć w kontekście kina grozy, ponieważ oprócz, generalnie, wysokiego stopnia artystycznego koreańskich thrillerów (np. „Memories of Murder” Bong Joon-ho), często zatrzymują się do stylistyki lub jednych elementów dobrych dla horroru. Zwieńczeniem niezbyt chwalebnej historii koreańskich potworów pojawiających się na długim ekranie, które nawet miejscowa publiczność bardziej śmieszyły niż straszyły, jest ubiegłoroczny "The Host" Bong Joon-ho.

Lata 70. to kolejne dwa monster movies - "APE" oraz "Horror Of The Crocodile" z olbrzymim krokodylem w gospodarki głównej. Kiedy na razie ostatnim monster movies, z Korei jest "D-War" Shim Hyung-rae, współprac z Amerykanami, najwidoczniej zachęconymi sukcesem "The Host", do którego przygotowali efekty specjalne. W koreańskim kinie grozy miano osobnego filmu, nie będącego konsekwencją filmowej mody czy danego tematu, przypada dwóm obrazom: „Antarctic Journal”(2005)Yim Pil-sunga oraz „Save The Green Planet” ( 2003) Jeong Jun-hwana. dokumenty do pobrania wolny wątpienia konsekwencją międzynarodowej popularności amerykańskich teen slasherów, zapoczątkowaną "Krzykiem" Wesa Cravena z 1995 r. Pani Park przywodzi na zasada, może najbardziej odrażającą postać nauczyciela w koreańskim kinie grozy - "Wściekłego psa" z "Whispering Corridors" - bez skrępowania na oczach całej klasy kopiącego leżącą uczennicę, zaczynając ją z najgorszych albo w obecności młodej nauczycielki molestującego uczennicę. Podobnie jak Park Ki -young reżyser wykorzystuje horror nie tylko, żeby postraszyć widza, a także, by - w obecnym wypadku -przypomnieć o kilkoro atrakcyjnym obrazie z historii Korei Południowej - udziale po stronie Amerykanów koreańskiej armii w walec z czerwoną partyzantką we Wietnamie. Z pewnością to rola udanego inteligentnego scenariusza trojga autorów: Joon-ho, Baek Chul-hyuna oraz Ha Won-jun, błyskotliwej reżyserii Joon-ho, przekonującej gry aktorskiego zespołu (obok gwiazd: Song Kang-ho, Bae Du-na i Park Hae-il także młodej aktorki -debiutantki, Ko Ahn -sung ) a znacznie odpowiednich komputerowych efektów CGI.


Obraz Yoon-hyuna przepełniony jest również charakterystyczną horrorową atmosferą - wszechobecnego zagrożenia, osaczenia i zła. Metoda jest zarówno scenerią "Bunshinsaby" - w ostatnim filmie Ju-jin, jedna z uczennic, która wraz z matką zakończyła się na koreańską prowincję stoi się, wraz z dwiema innymi kobietami "z zewnątrz", obiektem regularnych ataków "miejscowych", dzieląc tym jedynym los Kim In-sook, okrutnie zamordowanej przed laty dziewczyny. W roku 1999 po raz drugi koreańscy filmowcy wrócili do potwora Yonggarry w filmie pt. W latach 80. i 90. pojawiły się: "Flying Monsters", w jakich pół tuzina potworów toczyło zaciekłą wojnę z ludzkością, oraz "Young-gu and Princess Zzu Zzu" swobodnie wzorowany na brytyjskim filmie dla niemowlęta "Gorgo". Pojawiły się w nim aż trzy horrory, które kilka lub bardziej bezpośrednio nawiązywały do tej szczególnie amerykańskiej odmowy horroru. Film spodobał się koreańskiej publiczności naprawdę mocno, iż na liście box office wyprzedził amerykański hit, "Harry Potter i więzień Azbakanu", przyciągnąwszy do kina prawie trzy milionową widownię. Film-fenomen nie jedynie na skalę koreańskiego kina. Jednakże nie tylko krytyką narodowej edukacji żyje koreański horror.


Here's my website: https://tekstpdf.pl/artykul/2441/wniosek-o-udzielenie-informacji-o-warunkach-geologicznogorniczych