Notes

Başka... Gerçekten mi?
Yeni ev. Çok büyük bir eve kısa bir süre önce taşındık. İki katlı bir ev. Heryerde pencereler var. Yerde sesin daha yüksek çıkmasını sağlayan bir zemin var. Plastik kaplar, aslında herşey etrafta dağınık duruyor. Aynı odada değil. Bütün perdeler ve pencereler bir etki ile kapanıyor, hava sanki durduğum yerde itiyordu beni. Genellikle sağa doğru. Onlar sanki kanepeye oturuyordu. Bizi sinsice izliyorlardı. Kız kardeşim ve ben başka odada olsak bile nefes alışverişlerini duyabiliyorduk.
Garip değil mi?
Ama son zamanlarda erkek kardeşimin oyuncakları etrafta hareket ediyordu. Arabaların, oyuncakların gürültülü itilip kakılma seslerini duya biliyorduk. Diğer odadaydık. Ama sesler net bir şekide duyuluyordu.
Üvey babam salonda, yaptığı çalışmanın yanına gidiyordu. Oyuncaklar salona gittiğimiz için sinirleniyor (!) galiba. Yukarı kattan gürültülü bir çarpma sesi duyuldu. Yukarıya gittim. Oyuncak kamyon duavara çarpmıştı. Kendi kendine düşmesi ihtimali hiç yoktu. Korkudan çığlık attım. İki gece önce altıma yaptım. Tahta yere,basamaklara ayak bastım, aslında küçük bir sembol gördüm, gerçekten hoşlandım. Ama kısa bulutlu bir görüntü oluştu. Hızlıca hareket etmeden önce birkaç saniye durdu. Garip olan şey; benim odamın sıcaklığı hızla değişiyordu. Ve benim camımdan bir tıkırtı geldi. Kız kardeşimin de odasından hafif bir vurma sesi geldi ama hızla devam ediyordu. Hızla ve yavaşlamadan. Durmadan.
Ama cidden evimde bir hayalet olduğunu düşünüyorum. Korkmamam gerektiğini biliyorum. Ama korkudan altıma sıçıyorum. Bu bokun bir daha olmasını istemiyorum.