Notes

تست های کشف استعداد کودکان
حرف زدن با کودکان یکی از بهترین شیوهها برای تشخیص استعدادهای آنهاست. از آنجاییکه والدین تجربه زندگی دارند میتوانند راهنماییهای فوق‌العادهای برای فرزندانشان داشته باشند. والدین میتوانند به فرزندان خود کمک کنند تا بفهمند و یاد بگیرند که چگونه با رفتارهای امروزشان، زندگی آیندهشان را میسازند.
افرادی که در این زمینه استعداد دارند، در استفاده به جا از کلمات برای بروز عواطف خود و در مطالعه کتاب توانایی خاصی دارند. این افراد در حوزه شاعری، نویسندگی، روزنامه نگاری و یا سخنوری میتوانند موفق شوند. بهتر است فعالیت مدارس به سمت فعالیت های علمی و practical بروند که در این قالب کشف استعداد صورت بگیرد. در این فضا مربی همواره در کنار کودک است و با آموزش های غیر مستقیم به او آموزش می دهد که چه فعالیت هایی را انجام دهد. این فضا، فضایی نیست که به اجبار برای کودک طراحی شده باشه، بلکه با انتخاب اوست.
اما نکته اینجاست که هر نظریه ای، به خودی خود نظریه مثبت یا منفی نیست. بلکه نوع استفاده ما از این نظریه مشخص می کند که اجرای این نظریه تأثیرات مثبت دارد یا خیر. در واقع با این کار نقطه ضعف فرزندش که می توانست مخرب باشد را نه تنها کنترل کرده بلکه فرزندش را در آن زمینه که بارز ترین ویژگی اش بوده حمایت کرده و به عنوان استعداد و در جهت مثبت استفاده کرده است.

هرگز کودک خود را لای منگنه نگذارید شاید او از چیزی که شما میخواهید، هیچ لذتی نمیبرد. او را به زور به مسیری هل ندهید که نمیخواهد و وقتی که راهی را انتخاب کرد، او را حمایت کنید مگر اینکه احساس کنید ممکن است خطری تهدیدش کند. این اطلاعات به شما بینش بیشتری میدهد که به پرورش بهتر استعدادهای کودکتان کمک میکند. یکی از راه‌هایی که والدین می‌توانند استعداد کودکشان را در زمینه خاصی پیدا کنند، بررسی صحبت‌های روزمره، فعالیت و عکس‌العمل‌های آن‌ها است.
برای مثال شما تصور کنید کودکی استعدادیابی شده است و استعداد او در هوش موسیقیایی بسیار عالی هست حال خانواده او تلاش می کنند او را به نسبت اطرافیان کودکی خاص جلوه دهند کودکی که از دیگر کودکان اطراف خود در خانواده و مدرسه برتر است. هوش برتر داشته باشد و بخواهد در آن رشته ها فعالیت کند اصلاً اینطور نیست که فرد هوشمندی نیست بلکه نوع هوش برترش متفاوت و در نتیجه عملکرد او متفاوت خواهد شد و رشته ای که انتخاب می کنه قاعدتاً متفاوت خواهد بود. بنابراین خیلی شبیه هستند اما تفاوت عمده نظریه هوارد گاردنر و جانسون اوکانر در استعدادیابی (شغلی) بزرگسالان و استعدادیابی در کودکان است. چون ما اصلاً نیازی به اون تجارب نداریم، ما نیازی نداریم که فرزند ما در مکان های مختف تجربه های مختلف رو کسب کرده باشه؛ تازه شروع یک فرآیند و یک پروسه ای قرار اتفاق بیفته که در طول این مسیر حداقل یک ساله ما استعداد کودک که به شکل ذاتی به دنیا اومده رو پیداش خواهیم کرد.
از آنجایی که کودک بیشتر وقت خود را با پدر و مادرش می گذراند پس کشف استعداد های کودک به عهده ی پدر ومادر است نه معلم و مربی و یا مشاور او. شما پدر و مادر عزیز بهتر از هرکسی می توانید توانایی ها و استعداد های کودکتان را کشف کنید و به آنها پر و بال دهید تا استعداد های کودکتان بیش از پیش شکوفا شود . اگر فرزند شما هوش درون فردی را نشان دهد، ممکن است به یادگیری، خواندن و تجزیه و تحلیل علت و معلولی علاقه مند باشد.
این مساله ممکن در خانواده های خیلی مرفه و یا خیلی ضعیف زیادتر اتفاق بیفتد. گاهی اوقات افراد عدم مسولیت پذیری و کم کاری خودشان رو به گردن جامعه، خانواده؛ دوستان و حوادث غیر مترقبه، و خیلی مولفه های دیگه می ندازیم. راههای شناخت استعداد کودکان پروسه استعدادیابی همه چیز براساس انتخاب و اینکه کودک براساس احساسات امروزش چه محیطی را انتخاب می کند تجهیز می شود، برای مثال یک روز دلش می خواهد نقاشی بکشد، نجاری کند، شطرنج بازی کند، سفالگری کند. باتوجه به میزان عملکردی که نظریه استعدادیابی دارد و باتوجه به مدارسی که در ایران و خارج از ایران طراحی و سازماندهی شدن و همچنین دانش عمومی مردم نسبت به استعدادیابی، حضور در جامعه را می برد به سمت سلیقه ی آدم ها. در این مسیر به درستی به او گفته می شود که به دلیل نوع هوش برتری که او دارد، او هیچ برتری ای نسبت به کس دیگری با هوش برتر دیگر ندارد.
افراد زیادی هستند که موفقیت در مدرسه و کسب نمرات بالا را دلیل هوش بالای دانش آموزان می‌دانند. در حالی که این موضوع تنها یک نوع از انواع هوش را اثبات می‌کند که مربوط به هوش منطقی و ریاضی می باشد. در حالی که ما هشت نوع هوش دیگر هم داریم که آقای هوارد گاردنر آنها را معرفی کرده است و فرزند ما ممکن است به کارهای متفاوتی از جمله هنر فن بیان، برقراری ارتباط، نقاشی، موسیقی و مجسمه سازی و… علاقه مند باشد.
البته ژنتیک در استعدادها نقش مهمی دارد، اما این دلیل نمی‌شود که شما از این‌که فرزندتان شبیه شماست مطمئن باشید، پس قبل از این‌که بخواهید پیش‌بینی کنید و استعدادهای او را به عنوان یک انسان مستقل از خودتان بشناسید. بلافاصله تصمیم نگیرید، بگذارید حداقل ۲ هفته بگذرد تا اگر این تصمیم و انتخاب از سر هیجان است از بین برود و در این ۲ هفته اصلا راجع به آن فعالیت حرف نزنید. اگر فرزندتان باز به آن فعالیت علاقه نشان داد به جمع‌آوری اطلاعات و دادن آگاهی به فرزندتان بپردازید؛ بدون این‌که به ذهنش جهت‌دهی مثبت یا منفی بدهید. مهارت کلامی می توانید یکی از نشانه های کودکان بااستعداد و کلید موفقیت در مدرسه و بسیاری دیگر از جنبه های زندگی باشد.
در نتیجه بسیار اهمیت دارد که بتوانید فرزندتان را به عنوان یک موجود منحصر به فرد در نظر گرفته و اجازه دهید آزادانه مسیر دلخواه خود را پیدا کند. از پیش تعیین کردن اهداف خاص برای فرزندان بدون در نظر گرفتن ویژگی های خاص آن ها می تواند فرصت شکوفا شدن را از کودکان بگیرد و حتی در صورت موفقیت در آینده رضایت شخصی چندانی برای آن ها به بار نیاورد. حتی اگر هیچ کدام از این نشانه ها را در کودک مشاهده نمی کنید، باز هم برای کشف استعدادهای پنهان کودک آماده باشید. احتمال دارد با گذشت زمان ویژگی های منحصر به فرد او توجه شما جلب کند. پرسیدن بازخورد افراد دیگر در خصوص زندگی کودک می تواند بینش تازه ای به شما بدهد.

Read More: https://nikaro.ir/blog/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%b9%d8%af%d8%a7%d8%af-%da%a9%d9%88%d8%af%da%a9%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%a7-%da%a9%d8%b4%d9%81-%da%a9%d9%86%db%8c%d9%85/