Notes

Obrońcy Religii Chcą Zjeść Ciastko I Pamiętać Ciastko…
W Rzeszowskiem, Krakowskiem, na Sądecczyźnie istnieje także metrum trójmiarowe (sztajerki), ale pas górski uzależniony jest przez dwumiar. Od późnego średniowiecza instrumenty muzyczne prowadzone przez ludowych producentów zaczęły się wyodrębniać następującymi, aktualnymi dodatkowo w XIX i XX w. Warto jeszcze dodać, że z północą Europy łączy: przewaga wolnych temp (Pomorze), skale naturalne (trąby pasterskie, np. kaszubska bazuna), niektóre ballady, dawne archeologiczne instrumenty (liry), apokopa (wyciszenie końcówki w zwrotce śpiewu) i pięciomiar (kraje bałtyckie). Wyłącznie w tym świecie etnomuzycznym pojawiają się w częściach takty pięcio- i ośmiomiarowe, apokopa (ściszanie lub „połknięcie” ostatniej sylaby w zwrotce pieśni), „przytrampywanie” taneczne kobiet, które stanowi pozostałością dawnego słowiańskiego korowodu. Folklor strefy góralskiej (Podhale, Orawa, Pieniny) odznacza się następująco: własny repertuar muzyk i tańców; kontrast temp - dużych w częściach tanecznych, powolnych w wierchowych (wałęsanych), śpiewanych na łatwej przestrzeni; naturalny wielogłos; pięciotaktowa budowa melodii; wers dwunastozgłoskowy jako podstawa budowy zwrotkowej; melodie opadające, częsta obecność kwarty zwiększonej (wyróżnik skali lidyjskiej), obecność rytmów odwrotnie punktowanych (znak kontaktu z folklorem słowackim i węgierskim). Folklor muzyczny Polski środkowej obejmuje Kujawy, Wielkopolskę, Mazowsze, Sandomierskie, Radomskie-Kieleckie i w liczni Śląsk.

W dziedzinie środkowopolskiej są charakterystyczne dla gospodarek polskich składy kapel - skrzypiec współgrających z dudami (Wielkopolska) oraz skrzypiec z towarzyszącymi basami lub/i bębenkiem (Kujawy, Mazowsze, Sandomierskie, Radomskie-Kieleckie). Najprostsza kapela montuje się ze skrzypiec (momentem w obsłudze podwójnej) oraz bębenka z brzękadłami i dzwonkami. Ludowe instrumenty muzyczne są rezultatem świadomej działalności wytwórczej dla potrzeb publicznej i prywatnej praktyki muzycznej i stosują się ze pracą w zasięgu wykonawstwa muzycznego w towarzystwu wiejskim. Ten okcydentalny profil tak się uwidoczni, gdy przytoczymy czynniki łączące tradycje muzyczne na ziemiach polskich z biegiem wschodnim. Nurty tradycji i elementy muzyczne łączące Polskę z Europą Zachodnią to: w strefie tonalności: chorał gregoriański i wielkości modalne (kościelne), pentatonika bezpółtonowa, system dur-moll i interwalika charakterystyczna dla muzyki instrumentalnej; w części metrorytmiki: trójmiar, metrum akcentowane (taneczne); w dziedzinie jakości i gatunku: budowa zwrotkowa, ballada, forma kolista (repryzowa) i refrenowa, niektóre pieśni doroczne (gaik, dyngus), dawne kolędy, tańce kupione w ciągi („suity”); w nauce praktyki: duży udział muzyki instrumentalnej, trzy-czterosobowe oraz mocniejsze kapele, odrębne instytucje muzyczne (chóry i teatry ludowe). Istnieją wtedy: w dziedzinie tonalności: skale wąskiego zakresu-tetrachordy, pentachordy i plagalizacje, chromatyzm w pentatonice - pentatonika hemitoniczna, złożoność, różnorodność skal, przewaga melodyki wokalnej nad instrumentalną; w branży metrorytmiki: metra recytacyjne, swobodne, prozodyczne, rytmy addytywne, złożone, akcenty nietaneczne; w części architektury i gatunku: budowa wersowa, duży udział pieśni obrzędowych i dorocznych, pieśń liryczna, teksty pieśniowe z symboliką przyrodniczą; w powierzchni praktyki: łączność repertuaru religijnego i świeckiego, pełny głos w śpiewie w zwykłej przestrzeni, duży udział melizmatycznych, tj. niesylabicznych dźwięków, przewaga dwuosobowych kapel.


Najbardziej znaczącym wulkanem jest Momotombo (1258 m n.p.m.) nad jeziorem Managua, który akceptowany jest za symbol Nikaragui. Inna sprawa, że po co Ci zakres, jaki również tak rzucisz? Na wstępu pnie się ku górze, następnie następuje po drogi falistej; chętnie osiąga punkt kulminacyjny w głównej czy nowej frazie, po czym wracając czasem do kulminacyjnego punktu melodii, opuszcza górne strefy diapazonu i falistym ruchem opada do finalnego punktu spoczynkowego, jaki znajduje się na etapie lub poniżej nuty wyjściowej. Tranzystor, a wtedy układy scalone były się podstawą rewolucji komputerowej. Takty części z metrum parzystym (2/8, 4/8, 4/4) nawiązują do czterech sylab w artykule i przebiegają w świecie powszechnie; pieśni (przyśpiewki) o pojemności trzech sylab w takcie parzystym są właściwe dla Małopolski, w obecnym terenów górskich i komunikują się z synkopą. W terenie budowy tekstów górują zwrotki cztero- i dwuwersowe o równej liczbie sylab w wersach. Najbardziej rozpoznawalny układ to zwrotka zestawiona z trzech wersów słowno - muzycznych o niekiedy zmiennych ilościach sylab (na ogół wersy są siedmiozgłoskowe).

W obszarze repertuaru: obfitość form kolędowania, kolęd, pastorałek, brak eposu, w jego miejsce upowszechniły się stosunkowo liczne ballady, przewaga form przyśpiewkowo-tanecznych, współwystępowanie form zwrotkowych, które są cechą ogólnopolską i dawniejszych przedzwrotkowych, tzn. czynionych z konkretnych wersów. Pod względem tonalności, zwłaszcza region kurpiowski wyróżnia się stosunkowo częstą obecnością skali pentatonicznej i pentachordalnej (o pojemności kwinty). Cechami charakterystycznymi folkloru muzycznego północno-zachodniego obszaru Polski (Pałuki, Kociewie, Kaszuby) są: dość duża objętość melodii (od oktawy do duodecymy); zmniejszenie udziału rytmiki mazurkowej i przyśpiewki tanecznej, i zwiększenie - rytmiki walcerkowej; znacząca obecność metrum dwumiarowego; duży repertuar dwuczęściowych tańców - zabaw (ważna fazę ilustrująca czynności, druga - polka); dominacja systemu dur - moll; umiarkowane tempo melodii; popularność repertuaru pozaludowego; obecność wielogłosu wyuczonego w chórach świeckich i kościelnych. W zakresie instrumentarium: znaczna czytelność wpływów instrumentarium profesjonalnego; mimo oddziaływania instrumentów manufakturowo-fabrycznych obecność instrumentów średniowiecznych ogólnoeuropejskich: fidel, lira korbowa, cymbały, tamburyn, tubmaryna (prototyp instrumentu basowego), flety bez otworów bocznych. Charakteryzuje go: zdecydowana większość metrum trójmiarowego i piękna obecność rytmiki mazurkowej; mocne również bardzo silne tempo, melodyka zmienna, falista, o wysokiej zawartości, budowana często na zasadzie kontrastu; przewaga symetrycznej, ośmiotaktowej zwrotki melodycznej o dwutaktowej budowie fraz, obecność tempo rubato. Melodie ślubne są często budowane ze zwrotki trzywersowej, produkowane są w tempie powolnym, w rodzaj recytacyjny z wieloma ozdobami-melizmatami.

Tzw. wolnometryczne, o dużym do określenia takcie, obrzędowe melodie weselne i żniwne na południowo - wschodnim obszarze kraju świadczą o kontaktach z folklorem wschodniosłowiańskim. Nie stale jest przechowywany tu dawny repertuar tradycyjno-źródłowy ze powodu lub na zabieg nauki o nim wśród działaczy, albo brak mienia wysokiej pozycji tradycji tzw. Wśród instrumentów używanych przez muzyków ludowych należy poznać te, które są oryginalnym rękodziełem ludowym też te, które dopuściły się na wsi z nowych miejsc społecznych. Z południem i łączy: przewaga dwumiaru, przewaga temp szybkich, rozrost zespołów instrumentalnych i początek zróżnicowanej harmonizacji, muzyka pasterska, skale instrumentów dętych (lidyzmy), helokanie-porozumiewanie się głosem na drogę, wykorzystujące zmiany rejestrów głosowych. Np. skrzypce fabryczne w dłoniach wiejskiego muzyka są, w celu funkcjonalnym, również sprawdzian . I sami muzycy skupiali się nierzadko wyrobem instrumentów. Wobec polskiej muzyki ludowej - określanej tak ze powodu na cechy etnicznie polskie - i muzyki prostej w Polsce - uwzględniając również tradycje mniejszości narodowych - wybrały się w rozwoju XIX i XX w.


Here's my website: https://eszkolniks.pl/artykul/5970/literatura-pozwala-lepiej-zrozumiec-i-poznac-dawne-czasy-quo-vadis