Notes

selamlar, ismim berk 25 yaşındayım. ilkokul mezunu spesifik hiç bir konuda uzmanlığı olmayan bir girişimciyim.
2015-2016 yıllarında başka bir şey s1e1 ile sizinle tanıştım. o döneme kadar girişimci biri olduğunum farkında değildim.
girişimcilik ekosistemiyle tanışmam ve diğer içerikleri tüketmeye başlamam "başka bir şey" girişiminiz sebebiyle oldu.
mailin devamında özetle 14 yaşından itibaren yetişme sürecimi yaptığım işlerin bir kısmını ve nasıl yanlışlıkla girişimci olduğumu aktaracağım.
bu maili yazma sebebim benim gibi örgün eğitim almamış fakat kişisel imkanlarıyla kendini bir şekil de geliştirmiş tabiri caizse girişimci olmuş insanların
sayılarının azınsanmayacak seviye de olması ve bu kişilerin eko sistemde ki potansiyelini vurgulamak.
uzun gereksiz detaylara boğulmuş bir yazı olacaktır. detaya boğma sebebim daha iyi empati kurabilmenizi istemem ve sorma şansım olsa sizinde bunu tercih edeceğinizi tahmin etmem.
(mail formatı ve imla hataları için de özür diliyorum)

14 yaşında okulu bıraktım. 14 yaşımdan önceki yaz tatillerinde bazen köye gider çobanlık, tarla işleri kırtasiye, kuruyemiş, kuaför gibi bilimum iş yerlerinde çalışır harçlığımı çıkartırdımm.
okulu bıraktıktan sonra kombici,su tesisatı,animasyon(palyacoluk),oto elektrik, sanayi de dükkan dükkan gezip plaka altlığı satmak
komi, garson, kurye, pizza ustası, pizza dükkanında 3. müdürlük mey içki gibi şirketlerde denetçi olarak calısmak (tekellere vs. gidip dolapların fotoğrafını cekip sirkete iletmek vs.)
çağrı merkezi gibi aklıma gelen çeşitli işlerde kiminde bi hafta kimin de aylarca çalıştım. okulu bırakma sebebim ya da bu işleri yapma sebebim maddi imkansızlıktan kaynaklanmıyor.
ailem her zaman boş oturma çalış iş dünyasını öğren mantıgına sahipti bende bundan keyif alırdım. 6. sınıftan itibaren
metin2 adlı oyunu sabah aksam oynardım okuldan kaçar yine oynardım. annem klavyeyi götürür mause ile ekran klavyesiyle oynardım. mause götürünce de sadece klavye ile oynardım.
modemi götürürdü harçlıklarımdan para biriktirip modem alıp okuldan kaçıp gizli gizli oynar annem gelince saklardım. sonra götürdüğü modemi alıp hiç oynanmamısım gibi oynamaya devam ederdim.

internet üzerinden ilk paramı bu yıllar da metin2'den kazandım. oyununun kaynak kodları piyasaya düsünce hamachi üzerinden veya modemden port acarak pvp server kurmaya basladım.
arkadaslarıma kurduğum serverin linkini gönderirdim ve oynardık. sonrasında sunucu sirketleri pvp serverları cüzi rakamlarla kiralamaya basladı. bende server acıp facebooktan
reklam yaparak (bazende oyun siteleriyle iş birliği yapıp rekalam vererek)oyun içi item satarak sonrasın da ise server/files gibi işler yapıp ufak ufak internetten de para kazanmaya başlamıştım.
16 yaşlarımda ticaret yapmak istedim eminönünden parfüm alıp internetten satmaya başladım. sonra pazarda tezgah açmaya karar verdim parfüm/saat ve 0-10 yaş fırfırlı cocuk kilotlu corabı satmaya başladım.
2-3 ay pazarcılık yapıp bıraktım. kabaca böyle bir geçmişim var diyebiliriz. asıl konuya gelirsek hobi olarak kanalında "robotun sırtından para kazanmak" videosunu istinaden:

çeşitli işler yapmamın bana en büyük katkısı datanın ne kadar kıymetli olduğunu anlamak oldu. büyüdüğüm evde karşı sokağımıza hep pazar kurulurdu. küçükken oturur saatte kaç müşteri geliyor
kaçı satın alıyor kaçı soruyor bunları sayardım. ya da dükkana kaç müşteri giriyor kaçı dolu poşetle çıkıyor. pizzacı da çalıştığım dönem bölgede yaşayan kişilerin datalarını satın alıp
sms ile kampanya mesajı gönderirdik. cok cüzi maliyeti vardı fakat güzel sms attığımız zaman hatlarımız hep kitlenirdi. ya da binalara brosür dagıttımız zaman akşamına hemen etkisini görürdük.
calıstıgım dönem telefonlara da ben bakıyordum müşteri brosürden mi gördü vs. diye sorardım da yani veriye hep önem verdim hep bi merak konusu oldu benim için. keza pazarcılık yaparken de
sürekli günlük gelen müşteri sayısı satın alan/almayan soranları kaçı dönüyor vs. bunları not alırdım. sonra fark ettim ki bu veriler aşağı yukarı hep aynı ortalamaya sahip. yeteri kadar test
edilirse ufak hata paylarıyla geçen müşterinin % kaçı tezgaha bakıyor % kaçı soruyor % kaçı satın alıyor. bunların hepsini kabaca öngörebiliyordum.

çağrı merkezinde çalıştıgım zaman sigorta satısı yapıyorduk 10 civarı calısandık herkes her gün 150 kişi arardı. burda da durum aynıydı her gün fiks 150 kişi aranıyor aynı dataysa ve yeteri
kadar test edildiği taktirde kaç kişi telefonu açıyor, kaç numara kullanılmıyor, kaç kişi satın aldı gibi bilgiler asla değişmiyordu. işte abi ben buralarda veriye aşık oldum.
bu süreçte aktif olarak ufak tefek dijital işlerle de sürekli uğraşıyordum. yalnız olduğum için bir cok isimi makro ile sunucular da hallediyordum. kişisel refah konusunuda 17-18
yaşlarında çözdüğüm için algoritmayı kafamda tasarlayıp, düşündüğüm hayal ettiğim her şeyi cok cüzi rakamlarla forumlardan isin uzmanlarına koda döktürüyordum.
yanlız olmanın +sı otomasyon işlerine merak sarmam oldu.ne yaparsam yapayım hangi konu üzerinde düşünüp karar vereceksem bunu belli bir sürece göre yapıyordum.
ve iş dediğimiz şey aslında bu tekrarlayan süreçleri süreli tekrar etmekten öte bir şey değildi. bi konuya karar verirken çeşitli düşünce deneylerine tabi tutuyordum ilgili konuyu.
düşünce deneyi dediğim şeyin öngörü oldugunu fark ettim yıllarca işim için yaşadım hobilerim izlediklerim okuduklarım temelde hep girişimci tarafımı besleyecek şekilde oturdu.
ve bunları tüketmemin tek amacının bi işi hayal edebilmek kendimi geliştirdikce daha ön görülü kararlar verip potansiyal başarının artması oldugunu anladım.
bunu her seferinde akla yani öngörülere güvenerek yapmak bi süre sonra zayıfca geldi. her zaman aynı şeyleri düşünemiyordum. daha iyisini düşünüyor olsam bile bir öncekini yıkıyor oluyordum.
düşence süreçlerimi not almaya basladım. facebook da denediminsanlar el ile 10 usd reklam açıp sonra 2. hesaptan reklam acıyordu sınırsız reklam bakiyesi aslında.
farkettim ki reklam açmak dediğimiz konu 50 adet tıklamadan ibaret bütün süreci tasarladım yine cok cüzi bir rakama botu yaptırdım. verinin gerçek gücüyle tanısmam burada oldu.
çünkü ücretsiz reklam verebiliyordum. yani aklımda ne proje varsa hepsini denedim kaç tl ye müşteri satın alabiliyorum ne kadar kim tıklıyor hepsinin verisini elde ettim.
sonra kendimce ufak tefek bir sürü girişim yaptım. hiç biri para kazanma amaçlı gelir modeli olan şeyler değildi.
facebook reklam botuna gelirsek android telefondan geliştirici modu acıp ip değiştirmeyi işlem sonrası otomatik yapıyordu. her üyelik için yeni chrome oturumu olusturuyordu.
ve bot isin sonunda mailini kendi açıyor facebook hesabını kendi olusturuyor profil fotoğrafı ekleyip çesitli gruplara üye oluyordu aktif gözükmesi için.
sonrasında 2 gün sonra girip reklamı cıkıyor hesabı siliyordu. yani tam otomasyon bir sistemden bahsediyorum.

burdan sonra gönlümü tamamen kaptırdım. araştırdığım konuları ilgili platformlarda anahtar kelime bazında arama yapıp araştırma yapan ve verileri benim istediğim şekilde ayıklayıp
bana sunan bot
twitter instagram gibi sitelerde ne konu hakkında istersem veri toplayan analiz eden botlar ve bunları visual basic de 3-5 temel kodla her şeyi yapabiliyordum.
kur artısından sonra akakçe, cimri gibi türkiye ve yabancı fiyat kıyaslama sitelerinden elde edilen verileri otomatik cekip ürün bazında
globalde ülkelere göre listeleyen insanların ürün adı yazınca güncel olarak dünya capında o ürünün ya da emsallerini görebildileri bir site yaptım
sonrasında yapılmış girişimleri bot ile birebir uyarlayıp deneme reklamlarıyla bi çok girişimin potansiyelini ölçtüm test ettim ve kendimci başarılı bir model geliştirme aşamasındaydım.
maddi refaha erken ulaşmış biri olarak motivasyon cevheri buldum. her zaman cok basit şeylerle para kazandım. çünkü veri varsa ve yeteri kadar proje üretilebiliyorsa başarı(para) kaçınılmaz oluyor.

zorladığım konu her zaman satmak oldu. çok iyi bir satıcıyımdır fakat sektörde referans ve diploma konusuyor maalesef. bunun ceremesini epey çektim. yaptığım girişimleri kendim fonladığım zaman
vazgeçmek kolay olmuyor. karbon model videonuzu görünce aslında bana cok cok uygun oldugunu fark ettim. yapacağım şey iş geliştirme karar süreclerini modelleyip beynimi simüle edip otomasyona dökeceğim.
niyetim bir site kurup karbon model temelli network kurmak alanında uzman kişilerle tanısmak siteye üye etmek ya da sistemi anlatıp maillerini almak. hedefim haftada 2 adet girişim çıkarmak
bu girişimler tamamen verileri mevcutta olan veya elde edilip analiz edilmiş veri temelli girişimler olacak. hisse dağıtımı geliştirici ağırlıklı olacak her proje sıfıra yakın maliyetle
cıkacak projeyi algoritmayı her şeyi ben(bot) tasarlayacak ve sistemi kabul etmiş kişilere teklif gönderilecek. yapılacaklar detaylı olarak aktıralacak. ne kadar sürede yapılabileceği sorulacak
ve ilgili kişiden de sen olsan nasıl yaparsın gibisinden kabaca bi hayali algoritma tasarımı istenecek. fazla düşünmeden ekmek üretir gibi algortimamıza güvenerek hızlı hızlı iş yapılacak
çok iyi ifade edemedim farkındayım bu modelin başarısız olma ihtimali yok. özetle hocam karbon modeli alıp eyip büküp tam kapitalist 0 etik kaygı güden tamamen kapalı devre otomasyon projelerim için kendime göre uyarlayıp kullanabilir miyim?