Notes

Radilo se o jednom od ključnih događaja tijekom rane faze Francuske revolucije, jer je ta zakletva potvrdila rezolutnost Trećeg staleža u inzistiranju na promjeni dotadašnjeg kraljevskog režima.

Dana 20. lipnja 1789. godine položili su pripadnici francuskog Trećeg staleža, koji su sebe smatrali Narodnom skupštinom (franc. L’Assemblée nationale), zakletvu u dvorani za loptanje u Versaillesu, čime su se obvezali dati Francuskoj novi ustav. Radilo se o jednom od ključnih događaja tijekom rane faze Francuske revolucije, jer je ta zakletva potvrdila rezolutnost Trećeg staleža u inzistiranju na promjeni dotadašnjeg kraljevskog režima.

Dvorana za loptanje (franc. Salle du Jeu de paume), po kojoj je zakletva dobila naziv, nalazila se ni 300 metara od kraljevskog dvorca u Versaillesu. Služila je nekoć za sport zvan jeu de paume, sličan tenisu, koji je imao znatnu popularnost u francuskoj povijesti (igrali su je kraljevi i aristokrati). Pripadnici Trećeg staleža sastali su se u toj dvorani nakon što su u prethodnim mjesecima zasjedanja Generalnih staleža održavana u nedalekoj zgradi zvanoj Hôtel des Menus-Plaisirs. Budući da je kralj Luj XVI. u pokušaju sprječavanja nastavka djelovanja staleža proglasio Hôtel des Menus-Plaisirs zatvorenim, pripadnici Trećeg staleža preselili su se u spomenutu dvoranu za loptanje (te se dvije građevine i danas mogu vidjeti u Versaillesu, a udaljene su međusobno samo oko 700 metara).

Polaganju zakletve u dvorani za loptanje prisustvovalo je 300-tinjak pripadnika Trećeg staleža, a zakletvi se od njih suprotstavio samo jedan član, Joseph Martin-Dauch, koji je odbio djelovati protiv kraljevih želja. Među nazočnim zastupnicima toga dana bile su neke povijesno vrlo poznate osobe: Maximilien de Robespierre, Honoré Gabriel Riqueti de Mirabeau i Joseph Ignace Guillotin (po kome je kasnije ime dobila giljotina).





treći stalež (francuski: Tiers état), do revolucije 1789, naziv u Francuskoj za nepovlaštene slojeve stanovništva (građane i seljake), nasuprot povlaštenim staležima (plemstvo i svećenstvo). Iako su tijekom povijesti često podupirali vladare, u XVII., a osobito u XVIII. stoljeću, jača nezadovoljstvo kraljevom politikom (veliki nameti, državni dug, česti ratovi i dr.). Na zasjedanju → Generalnih staleža 1789. predstavnici Trećega staleža (uz manji dio plemstva i svećenstva) proglašavaju se Narodnom ustavotvornom skupštinom, koja je donijela odluku o ukidanju podjele na staleže, čime i Treći stalež prestaje postojati.