Notes

คิมจีวอนไม่ใช่เด็กติดเกมส์
คิมจีวอนไม่ใช่ลูกคนมีเงินที่จะสามารถซื้อเกมส์อะไรก็ได้ที่เขาต้องการ
คิมจีวอนเคยเล่นเกมส์แทบนับครั้งได้ ถึงแม้ว่าคิมจีวอนจะฝังตัวที่ร้านอินเตอร์เน็ตทุกวันก็ตาม และ สุดท้ายคิมจีวอนจีบคนไม่เป็น

สรุปแล้วคิมจีวอนก็แค่ไอ้เห่ยคนนึง ติดเอฟเทอมละหลายๆตัว ติดหมายมากกว่าสิบหมายแทบทุกเทอม แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะมีเรื่องชกต่อยเป็นนักเลงหัวไม้ หรือทำพฤติกรรมระรานชาวบ้านโดยการการใช้ฟันหน้าสองซี่ขู่ผู้อื่นถึงทำให้โดนติดหมายซะขนาดนั้น เขาก็แค่มาโรงเรียนสายและออกโรงเรียนก่อนคนอื่นทุกวันแค่นั้นเอง..

เขาทำงานในร้านอินเตอร์เน็ตแถวๆโรงเรียน เป็นร้านที่ให้บริการตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง เขาเคยถามเจ้าของร้านว่าเปิดทำไมตั้งยี่สิบสี่ชั่วโมง เจ้าของร้านก็แค่ให้คำตอบมาว่า เปิดเป็นเพื่อนกับเซเว่นอีเลฟเว่น... ก็เป็นคำตอบที่พอจะทำให้คิมจีวอนเงิบและปิดปากไม่ถามต่อแล้วกลับไปสนใจในงานของตัวเองแทน

กะของจีวอนก็คือบ่ายสองโมงถึงตีสอง เพราะฉะนั้นกว่าที่เขาจะได้กลับที่พักไปนอนหลับก็ปาไปเกือบตีสามเข้าให้แล้ว ไหนจะต้องแบกสังขารกลับมาที่โรงเรียนให้ทันแปดโมงเช้าแล้วปีนรั้วโรงเรียนให้ออกมาเปลี่ยนกะให้ทันอีก ไม่เป็นลมตกกำแพงโรงเรียนให้ฟันหน้าหักหรือโดนไล่ออกก็บุญหัวแล้วจริงๆ

โชคดีที่ร้านนี้เป็นของโทกิฮยอง รุ่นพี่ที่เขารู้จักทำให้จีวอนมาเปลี่ยนกะได้เลทนิดหน่อยโดยไม่โดนหักเงินเดือน แถมพี่แกยังมีที่พักให้อีก ถึงจะไกลจากโรงเรียนกับร้านนิดหน่อยแต่เขาคิดว่ามันคงดีกว่าการที่ต้องไปเช่าหอพักรูหนูอยู่ให้เปลืองเงินเดือนตัวเองเสียเปล่าๆ
ความจริงแล้วจีวอนแทบจะกราบเท้าเคารพโทกิฮยองเสียด้วยซ้ำ เวลามีเรื่องกับครูฝ่ายปกครองทีไรต้องวานให้โทกิฮยองช่วยไปแทนเสียตลอด ไม่ว่าจะเรื่องพฤติกรรมในห้องที่แอบหลับตลอดหรือว่าจะเป็นเรื่องเกรดที่แย่บัดซบเพราะไม่ยอมส่งงาน หรือไม่ยอมทำงานกลุ่มกับเพื่อนยังไม่รวมเรื่องมาโรงเรียนสายกับโดดเรียนทุกวัน พอโดนเรียกไปบ่อยครั้งพี่แกแทบจะขอเชิญพักงานเลยทีเดียว ถึงจีวอนจะทำงานดีแค่ไหนแต่กระทบกับการเรียนขนาดนี้โทกิฮยองก็รับไม่ไหวเช่นกันข้อนี้จีวอนรู้ดี ก็แอร์ในห้องปกครองมันเย็นน้อยซะที่ไหน ไม่มีใครชอบหรอกบรรยากาศอย่างกับอยู่ขั้วโลกน่ะ แถมสายตาของพวกครูที่มองก็ไม่ได้พาให้เขาเกร็งหรอกแต่โทกิฮยองน่ะ... แทบจะลุกแล้วเหวี่ยงสร้อยคอฟาดหน้าครูพวากนั้นเลยมากกว่า ก่อนออกห้องยังมีหน้ามานินทาว่าเขาว่าเขาเป็นเด็กโทกิฮยองอีกต่างหาก ถ้าพูดให้ถูกต้องบอกว่าเป็นเด็กพนักงานในร้านต่างหาก...



วันนี้เป็นวันนึงที่โทกิขอให้จีวอนเรียนให้ครบคาบแล้วค่อยมาทำงาน เพราะตัวเองขี้เกียจไปพบครูให้ไอ้เด็กฟันจอบนี่แล้ว ตอนแรกมันก็ส่ายหน้าปฏิเสธคอแทบหลุด ไม่พอยังกัดปากตัวเองด้วยฟันยื่นๆแล้วยืนบีบน้ำตาใส่โทกิอีก คิดเหรอว่าจะใจอ่อน.. โทกิทำไงได้นอกจากหลับหูหลับตาเนื่องจากเห็นภาพตรงหน้าแล้วมันรู้สึกระคายเคืองตาอยากล้างตาเสียจับจิต ให้สัญญากับมันว่าจะไม่หักเงินเดือนมันแลกกับการที่มันตั้งใจเรียนแล้วค่อยมาทำงานและจะปล่อยมันกลับไปพักผ่อนตอนเที่ยงคืน ตอนแรกมันก็ว่าจะตกลงแล้วพอได้ยินว่าให้กลับตอนเที่ยงคืน มารยาคนเหยินกลับมาอีกทันที หวีดร้องแทบจะลั่นร้านตะโกนอยู่นั่นแหละ ทำมาเป็นห่วงงานการที่ร้าน กลัวว่าโทกิจะเหงามันจะมาอยู่เป็นเพื่อน ความจริงมันคงสนใจขาประจำในร้านเกมส์สักคนที่อยู่ตอนดึกๆนี่แหละ ไม่ก็คงจะเป็นพวกพนักงานที่มาทำพาร์ทไทม์ช่วยนิดๆหน่อยๆ แต่เป็นใครนี่โทกิก็ไม่อาจทราบได้ เลยขู่ไปว่าถ้าโดนเรียกพบอีกรอบจะไม่ไปช่วยแล้วนะแถมด้วยโปรโมชั่นไล่ออกจากงานด้วย พอได้ยินประโยคนี้เข้าจีวอนแทบจะเก็บฟันปาดน้ำตาไม่ลืมพยักหน้าตอบตกลงสัญญาแล้วเก็บของกลับเลยทีเดียว

ตกเย็นหลังเลิกเรียน
หลังจากกริ่งที่หน้าห้องเรียนเริ่มโหยหวนเพื่อบอกว่าเป็นเวลาเลิกเรียน คิมจีวอนก็รีบโกยของลงกระเป๋าทันทีถึงแม้ว่าโรงเรียนจะบังคับให้เรียนต่อถึงห้าทุ่มก็เถอะ ไม่จำเป็นต่อคนที่สารอาหารไม่เลี้ยงสมองอย่างเขาหรอก ประเด็นคือครูคาบบ่ายค่อนข้างจะประหลาดใจเล็กน้อยไม่สิ.. เรียกว่าช็อกเลยเถอะที่ได้เช็กชื่อของคิมจีวอนด้วย อย่าว่าแต่ครูช็อกเลยเขาก็ช็อกไม่ต่างกันหรอก ปกติไม่เคยนั่งเรียนได้ ทุกวันนี้นี่นอนเรียน.. ให้พูดเต็มปากเต็มคำว่าเรียนก็ไม่ถูกนะ แต่สงสัยเมื่อคืนหลับสบายไปหน่อยวันนี้เลยได้นั่งเรียน วัยรุ่นอย่างเขาน่ะต้องพักผ่อนให้เต็มที่
การที่นักเรียนคนอื่นยังต้องเรียนต่อถึงห้าทุ่มเชื่อเหรอว่าคุณลุงยามจะเปิดประตูให้เขาออกนอกโรงเรียน ไม่มีทางเสียหรอก... ยิ่งลุงแกเห็นหน้าเป็นคิมจีวอนแล้วด้วยความสนิทสนมเห็นหน้าบ่อยตามกำแพงโรงเรียนคงไม่วายไล่ให้กลับห้องไปเสียมากกว่า ให้พูดกล่อมขนาดไหนลุงแกก็ไม่มีทางปล่อยหรอก ก็ครูปกครองเล่นปริ้นท์รูปนักเรียนของเขาประหนึ่งว่าเป็นโปสเตอร์ดาราเกาหลีที่ชื่อบาร์บี้วงไอค่อนแปะเป็นวอลเปเปอร์ป้อมยามหน้าโรงเรียนซะขนาดนั้น

ทุกวันนี้ก็ยังสงสัยนะ..ลุงเขาเห็นหน้ากูบ่อยขนาดนั้นหลับลงได้ไงวะ แค่กูส่องกระจกก่อนนอนกูยังฝันร้ายเลย... แต่ก็นั่นแหละการที่ลุงออกมานั่งข้างนอกป้อมยามบ่อยๆก็เป็นจุดที่สามารถชี้ได้ว่าคงเอียนหน้ากูเต็มทนแล้ว ไม่ก็คงเขินหน้าเอาหล่อเหลากับฟันหน้าอันทรงเสน่ห์ของกูขนาดหนัก
และสุดท้ายคิมจีวอนก็ต้องปีนกำแพงโรงเรียนออกเหมือนเดิมอยู่ดี ด้วยความเคยชินทุกวันนี้ก็แทบจะหาเมียเป็นกำแพงโรงเรียนแล้วด้วยซ้ำ