Notes

Zaman denen kavram içimde bulamayacağım sanırım, çünkü içim bana zamansız olduğumu söylüyor. Paradigma kaymalarının yarattığı kaosta ya da kaosun sebep olduğu paradigma kaymalarında bütünlük arayışı içerisine girmek boş bir maceradan mı ibaret? Hayatım boş maceralara girmekle geçti. Dolu olan maceram henüz yeni nefes almaya başlamışken, 8 tane yol görüyordum ve uçlarında siyah bir nur. Onun için de, bir mandala gibi savrulan maceralardan birinin boş olduğu düşüncesine kapılmak yorabiliyor. Yol dediğin şey ne kolay başlıyor, ne kolay ilerliyor. Kozmik İsa faktörünün güneşimin üzerinde doğurduğu çilecilik de bu ökült mazoşizmi tatminden çok tahkir ediyor. Daha kendi yangınım bir türlü dinmek bilmezken itfaiyecilik yapmamın sebebi de bu sanırım. Dolu yollar, boş eller. Boş/Dolu? O da nesi? 40 taş attılar kuyuya da gagamızı suya sokup bir yudum alamadık, belki de bu yüzden başımıza gelenleri hak ediyoruz. İnsanoğlu yüzünü yıkamayı bir türlü beceremediğinden dolayı sabahları surata iblisler işiyor tabi. İnsanın iyileştirdikleri ‘’canın mı yandı?’’ diye sorup ‘’Evet’’ yanıtını alınca ‘’al bir de buradan yansın’’ dediğinde bile istenç içten kaybolmuyorsa, hala gülümsenecek bir durum vardır, keza ağlanacak bir durum da.