Notes

Kapitalizm: devlet en az düzeyde karışır

Komünizm: devlet herşeye karışır çalışanlar eşit ücret alır

Sosyalizm: ikisinin arasında

Karma ekonomi: 1950-2000 arası tr. Özel ve devlet eşit olarak sistemde yer alır

Sosyal ekonomi: mal ve hizmet ihtiyaca göre üretilir kâr refah için kullanılır

Denge fiyatı: arz ve talep eğrisinin kesişimi

Gayri safi milli hasılat: yerli yabancı işletmelerin ürettiği mal ve hizmet toplamı

Milli gelir: sadece yerli işletmelerin mal ve hizmet toplamı türklerin yabancı ülkedeki hizmetleri dahildir

Enflasyon: mal ve hizmet fiyatında artış

Deflasyon: mal ve hizmet fiyatında azalış

Üretici fiyat endeksi(ÜFE): üreticilerin 1 ay boyunca satış yaptığı toptan fiyattaki değişiklikleri ölçen istatistik.

Tüketici fiyat endeksi(TÜFE): tüketicilerin 1 ay boyunca aldıkları belirli mal ve hizmetlerin fiyatlarındaki değişiklikleri ölçen istatistik.

Ana faiz oranı(Prime rate): Bankaların tercihli müşterilerine uyguladıkları kısa vadeli kredi faizi

Dayanıklı tüketim mal siparişleri: 3 yıldan fazla kullanılabilen mamüller için verilen siparişler

İşgücü verimliliği: işci başına üretilen çıktıların artış ve azalışı

Dış ticaret dengesi: belirli bir süre içinde ithalat ile ihracat arasındaki fark

Küreselleşme:ulusal sınırlar ortadan kalkıyor daha kaliteli mal ve hizmet üretiliyor ama ekonomik ortama belirsizlik hakim oluyor ve kıt olan enerji fiyatları tavan yapıyor.

İşletme çevresi: 4 ana maddeye göre kararlar alınır bunlar toplumsal politik(yasal) iş ve ekonomik çevredir. Bunlar birbiriyle etkileşimli haldedir.

Toplumsal çevre: Ülke nufusu eğitim düzeyi
Politik(yasal) çevre: ülkenin politik yapısı
İş çevresi: rakipler, kredi veren kurumlar hammadde satıcıları
Ekonomik Çevre:ülke ekonomisi ile alakalı herşey.

Gayri safhi milli hasılat (GSMH) + Kişi başına düşen gelir = Refah düzeyi

GSMH den ar-ge ye ayrılan pay yüksekse işletmenin teknolojik düzeyide artar.

Niceliksel ölçüler(kantitatif-sayısal): satışlar toplamı, sermaye miktarı, çalışan sayısı, ödenen ücretler

Niteliksel ölçütler(kalitatif): yönetimde yer alan kişiler(aile bireyimi profesyonelmi), kullanılan teknoloji, sermaye kaynağı

Küçük işletme: 50den az çalışan sermaye az, kriz döneminde büyüklere göre kendilerini daha iyi koruyabilirler. Daha esnektirler daha yaratıcıdırlar (Calışan 10 ve altı ise mikro işletme)

Küçük işletme zayıf yönleri: bazen üretilen mal ve hizmet standart dışı olabilir, yönetici kötü ise kötü yönetilir, sermaye kısıtlıdır.

Girişim sermayesi: amerikada TL Ventures Türkiyede Türkven.
Melek yatırımcı: Türkiyede Airties, Artesis, vistek, kodalife.
Orta işletme: 50-250 çalışan.

Büyük işletme: 100den fazla çalışan. büyük miktarda üretim yaparak büyük ve/veya uluslararası piyasaya ürün satabilen işletmeler. Büyük miktarda standart ürün üretebilirler, birçok sermaye kaynağı bulabilirler, çeşitli türde ürün üretebilirler, teknik konularda uzman desteği ve yüksek kâr.

Büyük işletme zayıf yönleri: planlar konusunda hızla değişiklikler yapamazlar. Talep azalırsa stok fazlası ellerinde kalır. Karar alma ve kararı uygulama yavaştır.