Notes

Zaratusztrianizm, Najstarsza Religia Monoteistyczna świata - Blog Podróżniczy Okiemmiszy.pl

<p> Stąd te przedstawiciele obu linii Piast&oacute;w: zar&oacute;wno śląskiej kiedy i własnej mieli r&oacute;wne prawa do korony Regnum Poloniae. Tym jednak Bolesław Krzywousty zadysponował w testamencie zar&oacute;wno ziemiami polskimi, jak i śląskimi, zapisując poszczeg&oacute;lnym synom dzielnice, precyzując zasady dziedziczenia i planując seniorat: najstarszy z rodu Piast&oacute;w miał zajmować dzielnicę krakowską. Sytuacja nie trwała długo, gdyż Krzywousty zmarł, a państwo polskie rozpadło się na przeciąg dw&oacute;ch wiek&oacute;w. Sytuacja wewnętrzna była zła: kraj był niedoinwestowany, ponieważ przez poprzednie lata wszystkie wysiłki szły na wojowanie. Pozytywnym aspektem bezpośredniego panowania Macieja na Śląsku było przekształcenie kraju archaicznie feudalnego w obręb o nowej grupie publicznej i prosty politycznie. Bolesław zmarł kilka miesięcy po koronacji, pozostawiając kraj wyczerpany wojnami, rozrośnięty ponad miarę, w kt&oacute;rym zwycięskie plemię Polan nie było w stopniu „przetrawić” podbitych teren&oacute;w. Polonia za Bolesława rozciągnęła się maksymalnie (co do dzisiaj stanowi pr&oacute;żną chlubę Polak&oacute;w), i wtedy oznacza jednocześnie, iż w jakimkolwiek okresie zabrakło teren&oacute;w do zdobycia: państwo Bolesława było zewsząd otoczone przez państwa o zorganizowanych (niekiedy z kilku wiek&oacute;w) strukturach politycznych.</p>

<p> Owszem, rozciągnął państwo Polan terytorialnie, i zapewnił sobie i elicie względne bogactwo dzięki łupom, ale podboje Bolesława wykazały się chwilowe (gł&oacute;wny błąd polegał na podporządkowaniu teren&oacute;w o określonej i doskonałej międzynarodowo przynależności), a państwo niestabilne i źle zorganizowane. Przypomnij sobie z grupy poprzedniej wszystko, czego dowiedziałeś się na fakt liczb złych i zamieszań z. PTB do pracowania z tym drażliwy temat od 1977 do 1989 roku, przede ludziom ze powodu na fakt, że zadanie „długoterminowe zarządzanie i usuwanie odpad&oacute;w radioaktywnych” został dany do niego. Kilkuletni pobyt na Śląsku zaowocował fascynacją Władysława do każdego, co śląskie, a przede każdym postanowił wpływać na Ślązak&oacute;w swoich obu syn&oacute;w: Bolesława i Jest, p&oacute;źniej także Konrada. I jako kr&oacute;l Polski liczy na koncie efektywne i stałe dokonania, przede wszystkim pobił Zakon Krzyżacki (1466). Wraz z poślubioną Elżbietą Rakuszanką do niemal codziennych obowiązk&oacute;w należało obsadzanie tron&oacute;w środkowoeuropejskich. M&oacute;wiło to dodatkowo syna Krzywoustego Władysława, kt&oacute;ry także jako młody chłopak osiągnął we zarządzanie dzielnicę śląską.</p>

<p> Najlepiej napisz do mnie na zakładkę KONTAKT jeszcze przed wyjazdem do Niemiec. Owa „Polonia” to byt polityczny, jakiego nie możemy r&oacute;wnież utożsamiać z Polską. Władca polański Bolesław Chrobry „zarezerwował” na wieki tytuł kr&oacute;lewski (oraz firmę „Polonia”) dla terytorium tożsamego z otoczenia przypadkowo będącym w jego dłoniach w chwili koronacji. „Polonia” to pole będące pod kontrolą Polan, obejmujące pr&oacute;cz samych Polan r&oacute;wnież inne plemiona i narody, jakie podbili. Z tego względu testament Krzywoustego obalono tuż po jego śmierci, wyganiając najstarszego syna, jaki powinien stanowił zawrzeć, pr&oacute;cz Śląska, dzielnicę senioralną z racji starszeństwa. Piszę „gł&oacute;wna” i „dodatkowa” licząc na wycieczce fakt, że Piastowie śląscy przedstawiają się z najstarszego syna Bolesława Krzywoustego Władysława Wygnańca, a polscy od jego młodszych syn&oacute;w. Śląskie roszczenia do korony Regnum Poloniae, jakkolwiek usprawiedliwione (paradoksalnie to dzięki podbiciu Śląska przez Polan i p&oacute;źniejszemu zadysponowaniu Śląskiem przez Krzywoustego stawał się on pełnoprawnym sukcesorem państwa Polan na pewni z Polską), rozwiały się ostatecznie w latach 1309-1320, gdy po śmierci Henryka Głogowskiego Ślązacy musieli ustąpić wobec niekwestionowanego talentu politycznego Władysława Łokietka.</p>

<p> Trybut był przez Polak&oacute;w regularnie płacony aż do zwycięstwa Bolesława Krzywoustego na Psim Polu. Władysław sam nie władcą Śląska nie był, ale wyjednał od cesarza niemieckiego Śląsk dla naszych syn&oacute;w, w zmian za hołd lenny i coroczny trybut. Z okresem jednak zaczęto r&oacute;wnież oddawać hołd b&oacute;stwom narod&oacute;w podbitych i osobom dawnego panteonu mazdajskiego; byli zatem na dow&oacute;d babiloński Marduk oraz Anahita i Mitra. Władysław a jego bracia przyrodni kierowaliśmy się osobno, w tle r&oacute;żnych kultur. Mający dwa trony jednocześnie Władysław powodował nim nie do tyłu określając, czy żyje jako kr&oacute;l czeski lub jako kr&oacute;l węgierski. Tym wprawdzie idea wzmocnienia Śląska kosztem Polski (np. sprawdzian ), a nawet posadzenia Ślązaka na krakowskim tronie była stale skuteczna w systemach kolejnych śląskich władc&oacute;w (nieudana interwencja Władysława Opolskiego w 1273; Henryk Prawy opanuje Krak&oacute;w 1288, żeby się tam koronować, ale został otruty w 1290), aż w 1301 Henryk III Głogowski oficjalnie przyjął tytuł „dziedzica Regnum Poloniae”.</p>

<p> Granica etniczna śląsko-polska zaprezentowała się samą z najsilniejszych w Europie (od XIII do dzisiaj), i jednocześnie przez większość momentu była wtedy i stabilna granica międzypaństwowa. Ale złe jest wydobywanie z faktu zaistnienia Regnum Poloniae mającego r&oacute;wnież Śląsk pogląd&oacute;w na fakt tożsamości narodowej kogokolwiek. Przez wszystek czas średniowiecza była jedna naczelna zasada: każdy męski członek rodziny ma moc ubiegać się o koronę (w stopniu jedności państwowej Regnum Poloniae), kiedy a o dział (w stanie rozbicia feudalnego), jako książę przyrodzony. Tym natomiast sam z najwybitniejszych jej przedstawicieli - Kazimierz Jagiellończyk (więcej o przed w Wikipedii) zdecydowanie preferował swoją ojczyznę - Litwę, ruszając się do odmowy przyjęcia korony polskiej na prawdach wynegocjowanych naszego czasu przez jego ojca - Jagiełłę, kt&oacute;ry się był zgodził na podległość Litwy (jak wielkiego księstwa) Polsce (jako kr&oacute;lestwu). Przystał dopiero, kiedy strona polska - zaniepokojona perspektywą zerwania unii personalnej polsko-litewskiej - zagwarantowała wolność i samodzielność Wielkiego Księstwa Litewskiego (jak się okazało - na sto dwadzieścia lat).</p>

<img width="330" src="https://3.bp.blogspot.com/-8xZR51__cEQ/UnkVEVKkeCI/AAAAAAAAALE/2w4DsolOrUQ/s1600/biola.png" />


Homepage: https://polskiewypracowania.pl/artykul/1453/wypracowanie-z-lektury-w-pustyni-i-puszczy-kl-5