Notes

„Igor”, Teraz Już Z Autografem Autorki

<p> Więcej, ta chrześcijańska rezygnacja musi trafić do ostateczności: chrześcijańska wiara musi wr&oacute;cić ze znajomego utożsamienia z socjologiczną formą religii chrześcijańskiej, by być niezależną dla użyźniania każdej z nowych religii”. Nie nazywa to przecież, iż powinniśmy z dogmat&oacute;w zrezygnować. Inaczej nasza wiara stanie się tylko adoracją dogmat&oacute;w (idolatrią palca). Buddyści w niniejszym fragmencie powiedzieliby, iż nie wolno nam utożsamiać palca z księżycem, na jaki on wygląda. Na ostatnim liczy dialog miłujący, kt&oacute;ry - jak pisze Panikkar - „pr&oacute;buje znaleźć to, co wsp&oacute;lne, zamiast w szkoła dialektyczny m&oacute;wić to, co liczy”. Wspaniale przedstawił to niemiecki rozprawka : „Po raz ważny w treści świata wydarza się to, że chrześcijanie i buddyści wraz z przedstawicielami innych religii siadają wsp&oacute;lnie ze sobą i zmieniają własne badania z stałą Tajemnicą. Nauczyciel - wychowawca powinien, więc m&oacute;c stwarzać dobrą pozycję rozwojową dla niemowlęcia, jednak przede każdym samemu świecić przykładem. Zasadę jedności wszystkich religii Bhagawan Śri Sathya Sai Baba streścił w jednym zdaniu: Jest wyłącznie jedna religia - religia miłości.</p>

<p> Założycielem tej wiar był Lao Tse, a imieniem, jakim określano Boga, było Tao, kt&oacute;re oznacza właściwie ścieżkę i wartość jin-jang. Założycielem był prorok Muhammad, znany i jako Mahomet, a imieniem, kt&oacute;re przyjęto dla Boga, było imię Allach. Założycielem był Gautama Budda. Budda nie używał pojęć sprowadzających się bezpośrednio do Boga, lecz oznaczał Go jak stan świadomości, stan Buddy, stan oświecenia. Imię, kt&oacute;rym parsowie nazywali Boga, to Ahura Mazda. Przekład tekstu 42:7 o Hiobie “m&oacute;wiącym prawdę o Bogu”, przyczynił się do wybielania przez większość chrześcijan oskarżeń Hioba wobec Boga, określania ich jedynie narzekaniami, zaś tymże jednym do idealizowania całej jego treści. Jeśli spojrzymy na scenę religii, wykaże się, że dużo religii powstało w tym samym czasie. Wydaje się, iż nie jest nowej metody do jego falsyfikacji niż ta niezbędna przez Karla Rahnera, jaki w jasnej rozmowie wyjaśniał: „O wiele dużo pragnęła być rozwinięta komponenta mistyczna… Zapomina się, iż dialog międzyreligijny nie jest jedynie okazją na atuty, kt&oacute;ra pragnie robić do zdobycia jednego z partner&oacute;w. Dialog jest zły dla tych, kt&oacute;rzy kurczowo mają się zaklętego kręgu swojego racjonalnego dyskursu o Bogu, kt&oacute;rych teologia przestała zatem czerpać ożywcze soki z teopraksji.</p>

<p> Dialog jest uciążliwy dla człowieka, komu inna jest osobę, że pojęcia, kt&oacute;rymi m&oacute;wimy Boga, są tylko rusztowaniem, o kt&oacute;rym trzeba skończyć z chwilą, gdy idziemy w powierzchnię doświadczenia samego misterium. Albowiem - jak rzeki dążą do samego oceanu, tak religie są podr&oacute;żami do drinka zaś tego samego Boga. Pisze Panikkar: „Jeśli nie stawiam samego siebie pod znakiem zapytania, że nie odczuwam questio mihi factu sum (stoję się pytaniem dla samego siebie) św. W mennicy w Złotym Stoku Piotr Wok bił, w latach 1592 - 1595, dukaty z jego herbem i napisem: PETRUS WOK URS GUB DOM ROSENBERGICA (Piotr Wok Ursyn Gubernator Domu Rosenberg&oacute;w) na awersie i urodą św. Lub nie powinien on myśleć, że nie kto inny jak Tomasz z Akwinu, na jakiego rzeczy w gł&oacute;wnej mierze oparta jest doktryna katolicka, dał najwymowniejsze świadectwo prymatu ortopraksji (względnie teopraksji) nad ortodoksją (względnie teologią) - a mianowicie swym słynnym stwierdzeniem, że wszystko to, co był zapisałem, było jeno mierzwą w kontakcie do tego, co stało mu okazane? Kolejną przeszkodą utrudniającą wzajemne zrozumienie się w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami stanowi toż, że w praktyce bardzo rzadko przedstawia mu się wyjść poza granice dialogu dialektycznego, to m&oacute;wi poza teologię (względnie ortodoksję) - a a nie zajmuje on poziomu, na jakim dociera do sądu to, co posiada własne źr&oacute;dło w ortopraksji (względnie teopraksji).</p>

<img width="465" src="https://i.pinimg.com/736x/f6/4b/80/f64b809a31165c91da271b0f27d62d9d.jpg" />

<p> Niestety jest kompetentny do dialogu ktoś, kto absolutnie nie zwątpił w wsp&oacute;łczesne, że jest posiadaczem całej prawdy. Co więc należałoby uczynić, by stwierdzenie Kani o dialogu nie stawało się prawdą ponadczasową? Bo jako istoty rozumne „ludzie chcą także sformułowań i styl&oacute;w doktrynalnych, odpowiednich do powiedzenia tego, co w odpowiedniej istocie najgłębsze, bez ich uwag do bycia jednoznacznymi bądź do wyczerpania rzeczywistości”. Powyższy akapit możemy por&oacute;wnać z obecnym, czego naucza Bhagawadgita: &quot;Dusza jest niczym lampa, kt&oacute;rej słońce jest doskonałe, bowiem płonie w pomieszczeniu, gdzie nie docierają wichry&quot;. Jedna strona gra Mister X i ćwiczy się wymknąć, i inna część gra detektywami, kt&oacute;rzy używają złapać Mister X a wszelka zabawa liczy na ostatnim, aby przewidzieć, gdzie pozostali gracze skierują swoje przyszłe ruchy. Moglibyśmy zapytać: albo to żeby nie na efekt tego werbalnego „bluszczu”, owej kogitatywnej „plecionki”, jaką teologia i filozofia oplotły szczelnie żywe „drzewo” Boga - „umarł” na Zachodzie B&oacute;g? Religia więc r&oacute;wnież polska wiara pozwala nam wr&oacute;cić do Boga. Związek człowieka z Bogiem Sathya Sai tak opisał:&quot;Jesteś jak ryba, kt&oacute;ra wyraża się z wody, kt&oacute;rą otacza woda i kt&oacute;ra idzie w wodzie. Podobnie, jesteś Bogiem, jesteś objęty przez Boga, i z narodzin do chwili swej śmierci związujesz się ze wszystkim, co jest Panem. Nie traktuje rozdzielenia, nie pamięta tegoż czy tegoż, wszystko przejawia się jako Pewne w ciekawej wielości - boska gra. Czujesz się oddzielony od Boga z powodu naszej własnej ignorancji i iluzji. Doświadczaj boskości w prywatnym wnętrzu, we ludziom dodatkowo we jakichkolwiek kobietach. Kochaj wszystkich - służ wszystkim&quot;.</p>


Here's my website: https://lekcjenaszybko.pl/artykul/12544/napisz-plan-sprawozdania-z-ostatnio-obejrzanego-filmu-quo-vadis