Notes

bir adam oturuyor karşımda
ve önünde asırlık bir değirmen
almış eline öğütüyor yüreğini
senelerin nasırlaşmış yüreğini
bir adam soluyor benimle aynı nefesi
içinde binlerce öfkesi kol geziyor
eli hızlanıyor, yavaşlıyor, duruyor
ve ben anlıyorum düşüncelerini
arada bir bakıyor ve soruyor
sanıyorum ki yanan içine su bekliyor
lakin ben bir ayna misali önünde öylece
bir adamın yürek acısını nasıl tarif etmeli
bir adam ki yüreğinde çocukların hayâli
baba yüreğini nasıl anlamalı bir evlat
soluyan, yaşayan bir mezar önümde
haykırışları kelimelerimin idam fermanı
o sustukça parçalıyor etlerimi sessizlik
ve konuştukça zehir oluyor soluduğum nefesim
evlat diye bağrına basamadığı canparçaları
ve bir evlat gibi bağra basılmayan bir can parçası
bir adam içimin tenhalarında gezinen
bakmaktan kaçındığım gözlerin sahibi
onun gönlü ne vakit bulutlarla kaplansa
ne zaman kararsa gözlerindeki gökyüzü
gönlündeki kör kuyularda bulurum kendimi
bir babanın açtığı yarayı bildiğim gibi
daha fazla acıtan bir şeyi de bilirim
ızdıraplarıyla başbaşa kalmak bir babanın
çaresizliği kuyunun dibinde bulmak gibi
göğün mavisi ve yerin karası arasında
kendi yerinin hareketsiz ızdırabı içinde
bir babanın çektiklerini kim ne bilir
kim bilir bir babanın yüreğini
bir kız çocuğuyum ben
prensesiyim bir hikayenin, kahramanı babası olan
bir kız çocuğuyum ben
şahidiyim bir babanın, yüreği mezarlık olan
bir kız çocuğuyum ben
isimsiz mezar taşları arasında yalnız başına yaşayan
bir kız çocuğu..