Notes

içinmdeki bu acı mürekkep'e girmez
düşünüyorum sürekli diretmeye deymez
bu lanet dünya yaşamaya değer'mi ?
gözleri yaşli bir üçürümda kederli
değişik anlam bulması ihtimal değil
bu günde görmem muhtemel değil
bir sabah yada bi gece dönecek
diyerek ömrümü eskittim seni bekleyerek
düşmanlarım dert ortağim olduktan sonra
seni hiç göremedim orda
açilmadı telefonlar sinyal sesleri
çaldı sesi hep kulaklarımda
yürekte yara gözlerde duman var
git dört duvar arasında bunu almam
uzaklarda gözlerim belki sensin o
ne kadar bensiz bu dünya
hey dostlar
sevgi denen şey bize çok fazla
bunları hak etmedik asla
şimdi kemancı dertli olsun
bu meyhanede beni kendi bulsun
gülüşün aklıma kazındı
içindeyim pisliğini sürme yapiştir
kariş kariş surat bulursan beni bi yerde
boşver

hiçbir sözünü tütmadın gözlerim
yaşlıydı hiçmi bakmadın
ağladıgın duyulmasın derken
benimle kal bu gece üzerken
sana kızamadım hep kenidimi bilirsin
aslında farkında bile değilsin
kafamda dönen bu kıyametten
haberin yoktu beni harabeden
karanlıkta gizlice yakalanan
ağıtlardan elimde resimler kağıtlar var
birakmak zorunda bu kadar hasret fazla
sığmaz mezarına
gün geçtikçe kötüleşiyor bu konu
mezara kadar mı çekcem ben bunu ?
beni çekip defolmak'mı
bitti kaptan buraya kadarmış
geldim anlamadım geçirdik sonbahar
infazlarımı emanet ettim sorgularımı
geçmişten iyilik gelecekten umut
bunda fayda yok artık unut
hislerim hayatta uzağa gömdüm
uyumak mumkünmü rüyada gördügüm
biri bana çare bulsun
yada benide kapacak bu fare kurusu
yılanlarda gözüm yok gözümü boyadım sürekli
kendime gelince herkez gitmişti
arkandan gelemedim hangi yön bilmiyom
bilmem bu kaçıncı gün bekliyom
buna alışmak istemiyom yaralar
senin yokluğunnu hatırlatır bana
sorunları gülümsemek ne ki gecenin köründe
kapimda sarhoş'un teki
kime anlatayım derdimi
biri kaldımı ?
bağırsam sesimi duyan varmı ?
gidecek bi evim yok neredeyse
dinlediğini biliyorum her neredeysen
çocuk gibiydim onu besteledım hep
soğuk gibiydin göremedim seni saklandın
benden neden kaçtın bari o gün yanımda kalsaydın
endişelerimi hiç takmadın
bir bakıma sende haklısın
ama ben ordan bakmıyorum tatlım
kendimi ben kurtaramadım
gitmek yoktu nereye kayboldun
bana değilde hayallerimize ayıp oldu
mahvoldum ben o yokki kimse
elimden tuttu tam uçurumun önünde
sonra biraktı hiç atlayamadım
belki gelirde ağlayamadım
her kötülük buluyor sanki
hiçbir kimse yok karanlik içinde
kaldı onun kalbimde izi
değiştirdigin tek resim çiğer tomografi'si
herşeyden vaz geçmişken şimdi
melekler ağlatır bizi
gözlerimde biriken yaşlar
sözlerimde bitkin tavırlar
acı haber geldi erkenden
umutlarımı kopardılar benden
giden şu geçmişe son bi kere bak
beni boşver yeni güne bak
fırtınaların içinden ağlayan bi surat
elveda sevdiğim
kendine iyi bak