Notes

Ağız kokusu ölçen cihazlar (halitometre) ile 1 defalık ağızdan yapılan ölçümlerin pek bir teşhis değeri yoktur.
. Ağız kokusu her 2-3 dakikada bir defa değerini değiştirir. Gün içerisinde her dakika başka bir sayı ölçülür. Ağız kokusu muayenesi sırasında anlık ölçülen sayı, fevkalade anlamsız, değersizdir. Çünkü insanlar muayeneye geldiği tarihte ve dakikada normalde sahip oldukları ağız kokusundan daha az veya daha fazla miktarda ağız kokusuna sahip olabilirler.
. Zayıf ağız kokusu ölçülen bir insan "sizin ağız kokunuz yoktur" denilirse bu bir hata olur. Bu birey aslında ağız kokusu sahibi olabilmekte, evine gittiği zaman ağız kokusundan şikayet etmeye devam etmektedir. Esas olan anlık ağız kokusunun değil ağız kokusu kapasitesinin tespit edilmesidir. Böylece bireyin ağız kokusu üretip üretmediği ortaya çıkarılmış olur.
. Nefeste 3481 tane nefes gazı bulunur. Bu gazları ancak gelişmiş ve çok çeşitli gazları ölçebilen bir halitometre tespit edebilir. Halimeter diye bilinen cihaz sadece 1 tane kokuyu ölçebileceği için yeterli olmayabilir. Çok gaz ölçebilen (MultiRAe, MX6, Cyranose, Halitor, IR5) cihazlar kullanılmalıdır. Bu cihazları şurada görebilirsiniz
. Doktorun hastasının ağzını koklayarak teşhis koymaya çalışması tuhaftır. Çünkü ağız kokusu gazları zehirlidir. Üstelik ağız kokusunu koklamak ve koklatmak ahlaki değildir, seviyeli bir muayene değildir, tıbbi ve psikolojik sakıncaları vardır. Hiç kimse ağzının koklanmasını istemez. Birisine ağzını koklatmak onu aşağılamaktır.


STATİK AĞIZ KOKUSUNU ÖLÇMEK
için hasta işaret parmağını dişleri arasına sıkıştırıp çenesini açık tutar ve burnundan nefes alıp vermeye devam eder. Bu sırada hekim damak kubbesinden pipet ile ağız kokusu gazını emer. Her çeşit gaz grubu ayrı-ayrı ölçülür ve tespit edilir. Statik, bastırılmış ve uyarılmış ağız kokusu bu yöntem ile ölçülür. Teşhis amacı ile hastanın ağzı koklanmaz.

BURUN KOKUSUNU ÖLÇMEK
için hastanın burnuna bir sonda yerleştirilir ve halitometreye gaz emdirilir.


NEFES KOKUSUNU ÖLÇMEK
için hasta (modifiye edilmiş) bir ambu içerisinde solunum yapar. Aldığı nefes burnunun üst yan tarafındaki bir borudan girer. verdiği nefes bir balon içinde birikir. Bu sırada hekim balon içinden nefes gazlarını pipet ile emer. Asla alınan ve verilen iki gaz birbirine karışmamalıdır. Her çeşit gaz grubu ayrı-ayrı ölçülür ve tespit edilir. Ekspire ağız ve burun kokusu bu metot ile ölçülür. Bu sırada hastanın nefesinin sıcaklığı ve nemi de (arzu edilirse) ölçülür.

Bir diğer yöntem hastaya balon şişirmesini söyleyip, balonun içerisinden gaz ölçümü yapmaktır.

AĞIZ KOKUSU ÜRETİM KAPASİTESİ ÖLÇMEK
Tam ölçüm yapılacağı gün tesadüfen bireyin ağız kokusu bulunmuyor olabilir. Tam o sırada ağız kokusu yok veya her zamankinden az olabilir. Ne olacak şimdi?
Bireyin ağız kokusunu değil ağız kokusu üretim kapasitesini nasıl anlarız ?
Bunu anlayabilmek için bireyin statik ağız kokusu ölçülür, ağzına 1 yudum protein solüsyonu verilir. 1 dakika ağızda bekletmesi istenir. Bu madde her sağlıklı insanda şiddetli ağız kokusu üretir. Bireyin ağızında suni olarak oluşan ağız kokusu yeniden ölçülür. Başlangıçta ve sonradan yükselen ağız kokusu şiddetinin oranları tespit edilir.
Bu durumda her sağlıklı birey 10 ppm seviyesinde ağız kokusu üretirken, ağız kokusu üretebilme kapasitesi yüksek olan bazı bireyler 15-20 ppm ağız kokusu üretir (ve hatta bazı bireyler 40 ppm den yüksek konsantrasyonda) ağız kokusu üretir. İşte bu oran ağız kokusu üretim kapasitesidir. kapasitesi yüksek olan birey ağız kokusu seviyesi başlangıçta düşük ölçülmüş bile olsa ağız kokusu hastasıdır. Bu yapılmazsa bireyin sağlıklı olduğu zannedilir ve hiç bir problem bulunamaz