Notes

Ömer yatağında uyanmıştı.
Yanına baktı, Hürkan orda değildi.
Üstüne baktı, bu kıyafeti giydiğini hatırlamıyordu.
Yatağından acele ile kalktı ve yere çıplak ayakları ile bastı.
Hürkanın üstüne kustuğu halı yerde temiz bir şekilde duruyordu.
Hepsi rüya mıydı yani?

İçten içe ağlayarak mutfağa doğru gitti Ömer. Evet, hepsi rüyalardan ibaretti sadece. Asla gerçekleşmeyecek rüyalar. Eline bir bıçak aldı Ömer. Bu acı vericiydi. Ölmek istiyordu.
Rüyalarda yaşadıkları geldi aklına, Hürkan geldi.
Bugün Hürkan ona gelecekti, doğru ya.
Bıçağı yerine koydu ve sakince odayı hazırladı. Video çekmeleri gerekiyordu. Bir şeyler yemeden saatlerce odayı hazırladı Ömer. İşi bittiğinde ise kendine yiyecek bir şeyler söyledi. Hürkanın gelmesine daha vardı, en azından rüyaları gerçek ise.
Yemek geldiğinde istemeye istemeye tıkandı Ömer. Evet, hepsi bir rüya olabilirdi ama gerçekleşme olasılığı da vardı. Hürkanı aradı telefonuna uzanıp.

Ö: Hürkan?
H: Efendim Ömer.
Ö: Çıktın mı?
H: Hayır, eşyalarımı hazırlıyorum.
Ö: Bende biraz daha kalabilir misin, normalden daha farklı hissediyorum. Birinin yanımda olmasına ihtiyacım var.
H: Ben gelene kadar sakin düşündüğüm şeyi yapma.
Ö: Yapmayacağım.

Ömer telefonu kapatmıştı. Sevgilisini aradı hemen.

Ö: Bitti.
K: Emin misin?
Ö: Seni sadece yanımda birisi olsun diye sevdim. Hatta sevmedim bile. Sen beni kullandın ve buna göz yumdum. Hayatımdan çekil git.

Ömer telefonu kapatmıştı. Emreyi(Mentor) aradı.

Ö: Alo Emre?
M: Efendim kanka.
Ö: Sana dediğim şeyler saçma gelebilir ama, tamam boşver. Öncelikle iyi misin?
M: *yutkunma* Hayır değilim.
Ö: Anlıyorum. Yanında olacak insanlar biliyorum Mentor. Benim gibi, Mert gibi. Kendine zarar vermek bir çözüm değil.
M: Bunları nerden biliyorsun ki?
Ö: Bilmem, belki medyumumdur.
M: Teşekkürler. Yanımda olduğun için.
Ö: Her zaman.

Ömer yine telefonu kapatmıştı. Evet, buraya kadar rüyaları gerçekti. Bilinçaltı bunları anlamıştı. Kendisi anlamamıştı ama bilinci bunları anlamış ve ona anlatmaya çalışmıştı. Rüyaları da bu yüzden görmüştü. Kalan gördükleri hayalden ibaretti sadece.

Kapı çalmıştı. Yavaş yavaş kapıya ilerleri Ömer. Kapıda ellerinde bavulla Hürkan vardı. Onu içeri aldı ve oturma odasına yönlendirdi. Bir koltuğa oturdu ve Hürkanı karşı koltuğa oturttu.

Ö: Nasılsın?
H: İyiyim Ömer, sen?
Ö: Hürkan anlatmam gereken şeyler var, hem de çok fazla.

Ömer gördüklerini anlatıyordu. Hürkanın tepkisini ölçüyor gibi gözükmek istemiyordu. O yüzden bazı şeyleri atlıyordu.


Ö: Çok uzun ve derin bir rüya gördüm. İçinde sevgili olduğumuz, Emrenin intihar etmeye çalıştığı, sevgilimin bizi öldürmeye çalıştığı, beni bıçakladığın, beni öldürdüğün, benim seni öldürdüğüm, beni kurtarıp öldüğün bir sürü iç içe rüya gördüm. Birbirimizi seviyorduk. Mert(Saniye) Emreyi(Mentor)un yanında olmak istiyordu, söylemeye korkup içine atıyordu. Daha sonra türlü olaylar olurken sinirlenip bizi öldürmeye çalışıyordu. Beni cebinden çıkan çakıyla öldürmeye çalışıyordun. Beraber +18 bir anımız bile vardı. Neden bunları gördüm bilmiyorum.
H: Sence cidden beni seviyor musun?
Ö: Bilmiyorum... Kafam çok karışık.
H: Yanında olacağım, arkadaşın olarak.

Ömer anlatmaya çalışıyordu. Ama hisleri ona engel oluyordu. Hürkan olayları yanlış anlayacaktı.

Ö: Yanlış anlıyorsun.
H: Benden hoşlanıyor olduğun gerçeğini değiştirmiyor.
Ö: Yardımcı olmuyorsun.
H: Olmak dahi istemiyorum.

Hürkan gözlerine inamıyordu. Cidden Ömer onu mu seviyordu? Sakince olayları anlamaya çalışmıştı ama her şey bir süre sonra kötüye gitmişti. Sinirleri yükselmişti.

H: Mentorun intihar etmeye çalıştığını söyledin. Mert'in onu sevdiğini? Hangi hayal aleminde yaşıyorsun acaba?
Ö: Dur lütfen.

Hürkan sinirlenmeye devam ediyordu. Cidden arkadaşlarını birbirlerini öldürürken mi hayal etmişti?

H: Sen katilsin.

Ömerin kulaklarında son sözü yankılanıyordu. Evet, gördüğü şeylerin çoğu gerçek dünyada da yaşanıyordu. Ellerini sıkmaya başladı. Tırnakları derisine iz bırakana kadar bastırdı. Sinirini çıkarması gerekiyordu. Hürkanı kaybedemezdi. Kendine zarar vermek istemiyordu. Evdeki tüm kesici aletleri saklamak istedi o an. Kalkıp hiçbir şey olmamış gibi davranmak. Hayallere dalıyordu ki ağzından kelimeler döküldü.

Ö: İnsan öldürmedim ben Hürkan.
H: Anlamıyorum. Neden böyle bir düşünce yapın var?

Ömerin gözleri dolmuştu. İstemeyerek görmüştü bunları. Kendisi söylemek istememişti. Beyni ona ihanet ediyordu. Hürkan ise farketmiyordu Ömere zarar verdiğini. Onun kalbini kırdığını. Ömer bir süre sonra ayağa kalktı.

Ö: Ben katil veya sapık değilim. Öyle de olmayacağım.


Ömer istemsizce ağlamaya başlamıştı. Gücü tükenmişti. Arkadaşı ona zarar veriyordu. Yere yığıldı dayanamayıp ve kafasını masaya çarptı.

Hürkan ise önünde bayılan olan Ömere dehşetle baktı.

"Sen katilsin."

Bunları söylemişti ona. Ona sözleriyle birer birer bıçak batırmıştı adeta. Dediklerinin farkına vardığında, çok geçti. Ömer'in katili olmak istemiyordu. Yanına gitti ve kafasına baktı. Kanamıyordu ama hasar almış olabilirdi. Ambulans çağırdı.

Ambulans içeri girdiğinde Hürkan bitmiş bir halde yerde ağlıyordu. Onun yüzünden olmuştu her şey. Ömerin gözlerinin dolup ben yapmadım demesini bile görmemişti. O anda sadece içgüdüsel olarak nefret etmişti ondan. Onla sevgili olamazdı. Türkiye'de asla yaşayamazlardı. Ona bir umut vermek istemiyordu. Arkadaşının umutlarını katletmişti. Acıyla bağırdı Hürkan. Ellerini yere vurdu. Ambulansdan çıkan doktorlar Hürkanı sakinleştirip onu Ömerle beraber hastaneye götürdüler. Ömeri acile yatırdılar ve orada ilk müdahalesini yaptılar.


Görünürde kafasına bir şey olamamıştı. Kafatasına bakmak için onu bir odaya götürdüler (röntgen mi ne boksa). Hürkanı bir odaya aldılar ve su ikram ettiler. Cidden elleri titriyordu. Kalpten gitmek üzereydi. En yakın arkadaşlarından birisinin hayatını sonlandıracak kadar ileri gitmişti. Acı çekiyordu kalbi. Belki Ömeri o da seviyordu. Ama düşündüğü tek şey ne aşk, ne sevgi idi o an. Ömeri düşündü. Onun hayatına etki edecek bir şey yapmıştı. Kendini affettirmeliydi mutlaka. Kendini toparladı ve suyundan bir yudum aldı. Sakinleştiğinde ise içeriye bir doktor girdi.

D: Ne oldu?
H: Hafif bir tartışma çıktı. Bir şeyler söyledi ve ağlamaya başladı, daha sonra yere yığıldı ve kafasını masaya çarptı.
D: Anlıyorum. Bir şeyi yok. İyi olacak, merak etme.


İçeriye sedye ile Ömer ve doktorlar girdi bir süre sonra. Yandaki yatağa yatırıldı ve Hürkana bir şeyler söylendi.

D: Uyanır uyanmaz konuşmaya çalışma. Travma yaratabilir. Kafasında bir hasar yok. İyi olacak. Korkma ve dinlenmene bak. Sen de psikolojik ve mental olarak zarar aldın, bunu anlayabiliyorum.

Hürkan kafasını salladı. Evet, cidden mental olarak iyi değildi. Son zamanlarda mutsuzdu, keyfi yoktu. Ömer ona iyi geliyordu. Bunları düşündü ve hafif bir gülümseme ile doktora baktı.

H: Size uyandığında bilgi vereyim mi?
D: Gerek yok, dinlenmenize bakın Hürkan Bey. Taburcu işlemlerini başlatıyorum, sabah olduğunda evinize dönebilirsiniz.

Doktor hafif gülümsedi ve odadan çıktı. Hürkan ise beklemeye başladı. Ömerin uyanmasını istiyordu. Ruhu rahat etmiyordu. Daha sonra ise iyi olacağına karar verdi. Endişelenirse Ömerin de üzüleceğini düşündü. Suç Hürkanındı belki, ama Ömer Hürkana kızamazdı. Ruhu kırılgandı Ömerin. Sincap gibi bir kalbi vardı. Kırılınca hemen belli ediyordu. Onun tatlılığını düşündü Hürkan. Gözleri yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Esnedi ve rahat bir pozisyon bulup koltukta uyuyakaldı.


Eline birisinin dokunması ile uyandı irkilmişti Hürkan. İsmini söylüyordu tatlı birisi. Ömer olduğunu anladı ve gözlerini açtı. Tartışma geceye doğru çıkmıştı ve hastaneye geldiklerinde saat 10du. Uyumuştu ve Ömerin yanından ayrılmamıştı. Ona göz kulak olacaktı. Ömer uyanmış ve ona bakıyordu. Eline dokunan da oydu.

Ö: Günaydın.
H: Özür dilerim.
Ö: Ben özür dilerim. Sana gelir gelmez bunları anlatmamam lazımdı. Kafam çok karışmıştı. Sadece yanımda birisini ist-

Hürkan eline dokunan Ömerin elini tuttu.

H: Sadece ne?

Ömer gülümsemişti.

Ö: Sadece seni yanımda istiyorum.

Hürkan gülümseyerek ayağa kalktı ve tekrar etti.

H: Yanında olacağıma söz veriyorum. Arkadaş olarak.

Oysa yalan söylüyordu Hürkan. Çoktan ruhları birbirlerine bağlanmıştı. Birbirlerinin ellerini tuttukları an mühürlenmişlerdi birbirlerine. İçeriye doktor girince toplandı Hürkan.

D: Taburcu edilebilirsiniz. Evraklar tamam.

Ömer sevinçle Hürkana baktı.

H: Hadi kalk, özür hediyene gidiyoruz.

Ömer heyecanlanmıştı, çabucak hazırlandı ve kendini topladı. Telefonunu aldıktan sonra odadan çıktılar ve eve yürüdüler.

Ö: Bir yere gidiyoruz sanmıştım.
H: Arabanı almaya geldik, sakin ol.

Hürkan bir şeyler planlamıştı önceden. Ömerden bavul almasını istedi ve 1 günlük ihtiyaçlarını bir bavula koydular. Evden çıktılar ve arabaya bindiler. Hürkan kullanıyordu arabayı, Ömer ise arkada uzanıyordu.

H: Rahat mısın?
Ö: Evet.
H: Güzel.

Hürkan arabayı bir marketin önüne çekti ve markete girdi. Biraz abur cubur, Ömerin içtiği sigaradan ve 2 bira aldı. Tabii suyu ve her ihtimale karşı sakızı unutmadı. Elinde 1 poşet ile çıktı marketten ve arabaya bindi tekrardan. Telefonunu eline aldı ve bir yer ismi söyledi. Yol tarifi açıldı ve arabayı çalıştırdı. Arkada bavullar ve gitar var diye yavaş sürüyordu. Kamp alanına geldiklerinde ise Ömer arkada mayışmıştı. Hürkan arabayı durdurdu, kenara çekti ve oraya park etti. Arabadan indi ve Ömer'in yattığı arka tarafa geçti.

H: Hadi, uyan minik sincap.
Ö: Beni nereye getirdin koca oğlan?
H: Kamp alanına.

Ömer heyecanlanmıştı. Arabadan indi ve bavulu aldı. Hürkan ise gitarı ve poşeti almıştı. Rezerve yerine geldiklerinde 1 gecelik 2 kişilik yer ayırttılar ve oraya doğru gittiler. Ormanın içindeydi tuttukları yer. Etrafta sadece onlar vardı. Çadırlara yerleştiler ve sinek kovucu krem ile kollarını ve bacaklarını kremlediler. Hürkan burayı beğenmişti. Ömer ise Hürkanın bu jestine adeta aşık olmuştu. Hürkana döndü Ömer ve bir şeyler söylemeye başladı.

Ö: Teşekkür ederim, beni buraya getirdiğin için.
H: Önemli değil. Hatamı telafi etmem gerekiyordu. Yaptığım şey aptalcaydı evet. Seni üzdüm, kırdım. Bu rüyaları bilerek görmediğini bilmem gerekirdi. Düşünemedim. Özür dilerim tekrarda-

Ömer parmağını Hürkanın ağzına götürmüştü.

Ö: Benim hatam idi. Sana direk bu şekilde anlatmamalıyd-

Hürkan Ömerin parmağını tutup onun ağzına götürmüştü.


H: Şşşt. Yeterince birbirimize suç artık. Hava yakında kararacak. Hadi ateşi yakalım.

Ömer kafasını salladı ve dışarıya çıktı. Çadırların önünde ateş yakılan bir alan vardı. Odunlar ise yanda diziliydi. Cebinden çakmak çıkardı Ömer ve bir gazete parçasını yakıp odunların arasına attı.

Ateşin yanmasını beklerken iki oğlan da kendilerinden geçmişti. Harika bir gün geçiriyorlardı. 2sinin ruhu daha çok bağlandı birbirine. Ömer hâlâ çekiniyordu, onla sevgili olamazdı. Hürkan ise utanıyordu. 2si de meyilli değildi bunu yapmaya ama kalpleri bağlanmıştı birbirlerine.

Artık hava karardığında, Hürkan gitarını eline aldı ve ateşin önüne Ömere şarkı söylemeye başladı.

"Beni buradan kurtar gidelim,
Yolumu kaybettim güzelim.
Sen olmayınca."

Ömer etkilenmişti. Hürkanın böyle çıkmasını beklemiyordu. İşte o an, öyle bir şey yaptı ki, bu koca serüven başladı.

Ömer Hürkanın elini tutmuştu.

Ö: Ben her zaman burdayım.

Yaşadıkları tüm anılar gözlerinin önünden geçerken, yaşama tekrar şükretti iki oğlan. Birbirlerine iyi ki dediler ve kafalarını omuzlarına gömdüler.
Birbirleri için yaratılmışlardı. Bunu farketmişlerdi.

Hürkan o güzel sesi ile şarkıyı söylüyordu, Ömer ise eşlik ediyordu sesiyle. Etrafta kimsecikler yoktu onlar dışında. Yıldızlar eşlik ediyordu onlara bir yandan. Ayın o güzel ışığı vuruyordu yüzlerine. Ellerinde bira şişeleri, ağızlarında en sevdikleri şarkılar ile geçmişti geceleri. Eğleniyorlardı. Birbirlerinin ilaçlarıydı adeta. Gece artık çöktüğü zaman, karanlık hüküm sürdü Ömer'in aklına. Uyumak istemiyordu. Bir daha rüya görmek istemiyordu. Hürkan onu rahatlatamıyordu. Elinden bir şey gelmiyordu koca oğlanın. Ömer daha kötü olmuştu. Ağlıyordu ve gittikçe artıyordu gözyaşları. Hürkan bir şey yapmalıydı artık. Ona dokunmaya korkuyordu. Elini 1 kere tutmuştu aslında. Derin bir iç çekti koca oğlan. Elini yavaşça Ömer'in eline götürdü ve parmaklarını birleştirdi. Elini tutuyordu Ömer'in. Korkularını yeniyordu onun. Yanında oluyordu. Ömer de tuttu elini Hürkan'ın. Gece çökerken, 2 aşık birbirlerine zarar vermekten korkuyordu. Cezası ne olursa olsun, birbirleriyle yaşayacaklardı. İhtiyaçları vardı birbirlerine. Hürkan, Ömer'in ağlamaktan şişmiş gözlerine baktı. Yüzü çok güzeldi. Alnına gelmiş saçlarını çekti Ömer'in. Dudaklarıyla öptü alnını. Ömer'in ağlaması durmuştu. Sarıldı sevdiği adama. İlk defa görmüş gibi, son defa görüyormuş gibi.