Notes

Antonina Domańska, Historia żółtej Ciżemki :: Wolne Lektury
Wszystkie ordonanse króla Ludwika XIV zostały zrobione przez specjalna Radę Sprawiedliwości, której członkowie opierali się wiedzą naukową i wieloletnim doświadczeniem zawodowym. Niestety nie dotarło do unii francuskiego prawa zwyczajowego, gdyż ca raz większą wartość odgrywało prawo stanowione, przede wszystkim duże ordonanse wydawane od połowy XVI wieku. Choć nadal prawo zwyczajowe odgrywa znaczącą kwestię we francuskiej kulturze prawnej, to natomiast powoli ustępuje ono miejsca ustawodawstwu królewskiemu. W kwestiach prawnych, Karol Dumoulin komunikował się za unifikacją prawa francuskiego w oparciu przede wszystkim o moc zwyczajowe. Karol Dumoulin (1500 - 1566) był paryskim adwokatem i autorem popularnego komentarza do ważnej redakcji spisu paryskiego z roku 1510. Jako zagorzały obrońca interesu i autorytetu państwa francuskiego, twierdził, że prawem pospolitym nie jest podstawa rzymskie, lub te należeć kanoniczne, ale własne, rodzime prawo zwyczajowe (w sukcesu Francji, francuskie prawo zwyczajowe). Kodeks, którego pomysłodawcą był jasny prawnik Barnabé Brisson, zawierał w prawu bronić się oficjalnym zbiorem królewskich ordonansów.

Zgodnie z chęcią władcy proces utrwalania miał rozgrywać się w trzech etapach. Proces utrwalania znacząco ograniczył wpływy prawa rzymskiego na układ oryginalnych instytucji prawa francuskiego. W części XV wieku z propozycje władzy państwowej rozpoczęto akcje spisywania partykularnych praw zwyczajowych. Pytanie jakie były kulisy działania machiny państwowej III Rzeszy? Niestety "Code du Roi Henri III" nie uzyskał sankcji monarszej. W roku 1576 sporządzono "Code du Roi Henri III", opublikowany w 1587 roku. Jego druga firma to "Przepis Czarny" ("Code Noir"). Następca Ludwika XIV, król Ludwik XV również posiadał własny start w tworzeniu państwowego porządku prawnego. Regulacje Ludwika XIV derogowały wszystkie dotychczas stosowane normy prawne. To test na stanie zaawansowanym, jaki jest przyjmowany przez każde uczelnie w Niemczech. Pierwszym nowożytnym władcą, który umożliwił myśl o powszechnej kodyfikacji był Franciszek I, który w roku 1517 podjął opinię o stworzeniu zbioru praw, i produkcję tego projektu stosuje się jego następcy. Kolejną próbę stworzenia powszechnej kodyfikacji podjęto dwa lata później.

Na momencie wieków XVII i XVIII pojawiła się tendencja do stworzenia wykładu z założenia narodowego. Nauka prawa usiłuje wchodzić na interpretację obowiązujących rozwiązań prawnych i ujednolica partykularne zwyczaje prawne. Ordonanse "Króla Słońce" są dzisiaj przedmiotem naukowych badań porównawczych i historyczno - prawnych. Powszechna znajomość romanistyki wpływa tym, że dużo luk prawnych jest dostarczanie właśnie instytucjami prawa rzymskiego. Wśród XVI - wiecznych spisów prawa zwyczajowego najbardziej wnikliwym i klarownym wykazał się zbiór zredagowany dla okręgu paryskiego z roku 1510. Pozostałe okręgi w wypadku luki szukałyśmy rozwiązania oczywiście z tej kodyfikacji. Pierwsze ordonanse regulujące zagadnienia ze klasy prawa sądowego pojawiły się dopiero pod koniec XVI wieku, wraz potrzebą nowej technologie postępowania sądowego. Tymczasem monarcha rozwijał cząstkową działalność prawotwórczą, wydając ordonanse z części ustroju państwowego, administracji, finansów i organizacji wymiaru sprawiedliwości. Wielkie ordonanse o charakterze niemal kodyfikacyjnym wydał "Król Słońce", Ludwik XIV. W roku 1579 król wydał ordonans, na miar którego powołano komisję do opracowania projektu unifikacji prawa.

Pomimo racjonalnych i dużo przemyślanych działań prawodawczych, do czasów Wielkiej Rewolucji Francuskiej 1789 roku utrzymało się 65 prawa prowincjonalnych i 300 prawa o zasięgu lokalnym. Jako główni program ten przygotowali Niemcy, którzy na uniwersytetach w Halle i Wittenberdze stworzyli wykład prawa niemieckiego. Sytuacja zamieniłaby się jeżeli na własnych uniwersytetach wprowadzono wykład francuskiego prawa zwyczajowego. kartkówka badań było francuskie prawo zwyczajowe, które już z ponad wieku wykładało się na naszych wszechnicach. Według wielu przeprowadzonych badań znajomość tylko tej idealnej setki niemieckich słówek da Ci poznać prawie połowę codziennego artykułu w współczesnym stylu. Francuskie dzieła prawnicze doby absolutyzmu uważają na ożywienie badań nad swym prawem francuskim. Powstają działania mające charakter obszernych komentarzy. Publikowane są liczne komentarze do ustawodawstwa monarszego, przede każdym do królewskich ordonansów i różne dzieła filozoficzno - prawne. Istnieje owo sezon szybkiego wzroście finansowego i obrotu prawnego, dlatego też istnieje duże zapotrzebowanie na ścisłe przepisy prawne. Natomiast byli też tacy zwolennicy koncepcji prawno - naturalnych, którzy zapewniali, że możliwe jest pogodzenie prawa rzymskiego z wydzielającymi się systemami narodowymi.



Homepage: https://superedus.pl/artykul/11062/czy-autorytety-sa-wazne-w-zyciu-czowieka-rozprawka