Notes

[center][b][size=18pt][color=red]Haftanın Kitapçıkları:[/color][/size][/b][/center][right](Rol sırasında yanınıza verilecek kitapçıklar.)[/right]

[font=comic sans ms][size=14pt]Decameron S265 -Giovanni Bocaccio[/size][/font]
[img width=200 height=350]https://i.hizliresim.com/oyQbEk.jpg[/img]
[spoiler][i][size=10pt]"Ne iğrenç, ne alçak bir köpekmişsin meğer. Yıllarca kimi sevdiğime bakın. Kollarının arasındaki kadını bir başkası sanıp, şu kısacık sürede, uzun uzadıya bir arada olduğumuz zamanlardan daha çok öptü, sevdi beni. Seni satılmış seni. Evdeki uyuşukluğunu, pısırıklığını, gevşekliğini bırakıp, aslan kesildin bugün. Tanrıya şükürler olsun ki, yabancı bir tarlayı değil yine kendi tarlanı suladın. Dün gece banan niye elini sürmediğini şimdi anlaşıldı; meğer malı başka yere boşaltmak, er meydanına güçlü kuvvetli çıkmak istiyormuşsun. Bereket uyanık davrandım da, Tanrının izniyle su kendi yatağına aktı yine. Bir şey demeyecek misin alçak adam? Sesimi duyunca dilin mi tutuldu?[/size]"[/i][/spoiler]

[font=comic sans ms][size=14pt]Satranç'tan Bir Alıntı; -Stefan Zweig[/size][/font]
[img width=200 height=350]https://i.hizliresim.com/gbl7W3.jpg[/img]
[spoiler] [i][size=10pt]"Elimden her nesneyi almışlardı. Zamanı bilmeyeyim diye saati, yazı yazmayayım diye kalemi, bileklerimi kesmeyeyim diye bıçağı; sigara gibi en ufak bir sakinleştirici bile benden esirgendi. Tek bir söz söylemesine ve tek bir soruyu yanıtlamasına izin verilmeyen gardiyandan başka bir insan yüzü görmedim, bir insan sesi duymadım; göz, kulak bütün duyular sabahtan geceye, geceden sabaha kadar en ufak bir besin almıyordu, insan kendi kendisiyle, kendi bedeniyle ve masa, yatak, pencere, leğen gibi dört-beş dilsiz nesneyle çaresizlik içinde tek başına kalıyordu.
Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan, kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiç bir zaman yukarı çekilmeyeceğini ayrımsayan bir dalgıç gibi hatta...
Yapacak, duyacak, görecek hiçbir şey yoktu, her yerde ve sürekli hiçlikle çevriliydi insan, boyuttan ve zamandan tümüyle yoksun boşlukla. Bir aşağı bir yukarı, bir aşağı bir yukarı yürüyüp durdu.
Ama ne kadar soyut görünürse görünsünler, düşünceler de bir dayanak noktasına gereksinim duyarlar, yoksa kendi çevrelerinde anlamsızca dönmeye başlarlar; onlar da hiçbir şeye katlanamaz. İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz.
Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız[/size][/i].[/spoiler]

[font=comic sans ms][size=14pt]Suç ve Ceza S:521 -Dostoyevski[/size][/font]
[img width=200 height=350]https://i.hizliresim.com/E2E2vZ.png[/img]
[spoiler][i][size=10pt]Biliyor musun, o sıralar durmadan kendime şunu sorardım: Neden böyle aptalım ben? Madem başkaları aptal ve ben onların aptal olduklarını kesin olarak biliyorum, öyleyse neden onlardan daha akıllı olmak istemiyorum? Sonra, herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım. Bir de bunun hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini… İnsanların değişmeyeceğini, onları değiştirebilecek kimsenin bulunmadığını ve bunun için çaba göstermeye değmeyeceğini! Ya, böyle işte! Akılca ve ruhça kim sağlam ve güçlüyse, insanlara onun buyuracağını biliyorum artık! Kim daha yürekliyse, haklı olan da odur. Her şeyin içine tükürmekte, aldırmazlıkta en ileri gidenler, yasa koyucu olurlar. Herkesten daha gözü pek olan, herkesten daha haklıdır! Bugüne kadar böyle gelmiş, bu bundan sonrada böyle gidecek! Bu gerçeği ayırt edemeyenler kördür![/size][/i][/spoiler]

[font=comic sans ms][size=14pt]Sefiller S:103 -Victor Hugo[/size][/font]
[img width=200 height=350]https://i.hizliresim.com/l4z4oQ.jpg[/img]
[spoiler][size=10pt][i]Kadın
Fantin korkunç bir kahkaha koyverdi:
– Yüz frank, dedi, bu para kimsesiz bir kadın tarafından ancak bir yoldan sağlanabilir!... Zavallı kadın, nihayet fahişe oldu...
Fantin’in macerası, beşeriyetin bir esir satın alma hikâyesidir. Kimden satın alıyor? Sefâletten... Yetimlikten, kimsesizlikten, aldatılmışlıktan, ihanetten, iftiradan, çekememezlikten gelen dağ gibi yüklerin altında ezilen bir zavallı ne yapar? Cemiyet ve devlet de el uzatmayınca, sefalet çukuruna yuvarlanır!... Avrupa medeniyetinin esareti kaldırdığını söyleyenler aldanıyorlar. Kiliseye baş kaldıran Avrupa, dine ve onun koruduğu ahlaka da baş kaldırarak büyük bir hata işledi. Meyhanelerin, eğlence yerlerinin, genelevlerin sayısı artmakla hürriyet gelmiş olmaz... Bu, ihtilâlin arzu ettiği “eşitlik ve kardeşlik” prensibi ile bağdaşmaz. Eğer hâlâ sefalet varsa, kızlarımızın ve kadınlarımızın iffeti kendini bilmez mâceraperestlerin çirkin arzularına kurban ediliyorsa; hürriyet güçlülerden yana demektir. Zayıfları ezen hürriyet, gerçek hürriyet değildir. Fantin, burada sadece semboldür. Cemiyet nice Fantinlerin yıkılışına, esir edilişine ve sefaletin kucağına düşmesine seyirci kalıyor. Evet, esaret teklif ediyor; cemiyet de kabul ediyor...[/i][/size][/spoiler]

[font=comic sans ms][size=14pt]İlahi Komedya S:44 -Dante Alighieri[/size][/font]
[img width=200 height=350]https://i.hizliresim.com/17nZP5.jpg[/img]
[spoiler][i][size=10pt]Tanrı
Felsefe eğitimi görenler, onun birçok yerinde öğrenirler ki, doğanın gidişi Tanrı'nın zeka sanatına bağlıdır. Fizik konusunu iyice okursan, daha ilk sayfalarda göreceksin ki, öğrencinin üstadını izleyişi gibi, sizin ilminiz de doğayı elinizden geldiğince izleyişinizdir. Öyle ki, ilminiz, örneğin, Tanrı'nın torunudur.

[/size][/i][/spoiler]


üçüncü post