Notes

Nefesini uzun süre tutarsan dayanamazsın, hayatını kaybedebilirsin, nefesini bırakırsan rahatlarsın. İçinde tuttukça seni öldüren tek şey nefesin değil. İçinde tuttuğun hayallerin de seni ölüme götürebilir.
Bir filmden bu replik: “İnsanlar 20 yaşında ölür ama 70 yaşında gömülürler.”
Ne anlama geliyor biliyor musun? Eğer sen hayallerini, umutlarını ve daha da önemlisi kendine olan inancını kaybedersen ölürsün, sadece gömülmezsin o kadar. Neden sürekli yaşlılar hayıflanıyor biliyor musun, ya da neden sürekli “keşke” diyorlar? Çünkü gençken yapılamayan şeylerin çaresi yok ve zaman geri alınamıyor. İnsanların ne dediğini bu kadar fazla umursadığımız için kendi sesimizi duymuyoruz. Kendi kendimizi en içeriye hapsediyoruz. Neden bizden başka herkes çok değerli? Neden bu kadar fazla kıyas yapıyoruz? Herkes ananas, kivi ben neden mandalinayım demek gibi bir şey bu. Bazı tatlar için ananas uygun değil, mandalina gerekir, bazıları mandalinayı daha çok sever. Hem mandalina kabukları çok güzel kokar. Neden kendimizi, yetenek ve hayallerimizi görmek yerine sürekli “saçma” kıyas kriterlerine takılıyoruz?

Şimdi Kendine Bir AŞK Mektubu Yaz.
Denemediğim hiçbir şeyi önermiyorum, geçtiğimiz günlerde bir kitap okudum ve bu kitap kendine karşı iyi şeyler yapılmasını bekliyorsan bunu sen de kendine yapabilirsin diyordu. İlgi ve alakayı seviyorsan neden bunu kendin vermiyorsun kendine? Sürekli çevremize bağımlı yaşıyoruz, artık bundan sıyrılalım. Ben bugün başkasıymış gibi kendime bir mektup yazdım ve o kadar iyi geldi ki, ben gerçekten kendimle arkadaş olabilirmişim. Bu nedenle psikologlar kendinize başkasıymış gibi davranın, öz şefkat geliştirin diyorlarmış daha yeni yeni anlıyorum. Başkasına kıyamıyoruz, kendimize karşı çok acımasız oluyoruz, neden kendimizi başkası gibi görüp öyle davranmayalım? Nasıl olduğumuzu, ne hissettiğimizi anlamak için bunu yapabiliriz. Kendime yazdığım mektupta o kadar derine indim ki unuttuğum anılar, güzel başarılar gözümün önünde canlandı. Kendimle uzun zaman sonra gurur duydum, gülümsedim. Belki de bazen en çok ihtiyaç duyduğumuz kişi bizi en iyi anlayacak olan kişi kendimizdir.
Birinin seni gerçekten anlayabilmesi için seninle beraber düşüp aynı acıyı hissetmiş olması gerekiyor, aynı yere düşmeli, aynı yükseklikten düşmeli, aynı taşa takılmalı ve hatta seninle aynı kiloda olmalı. İmkansız gibi değil mi? O halde neden başkasının bizi çok iyi anlayıp yardımcı olmasını, akıl vermesini istiyoruz?

Hayallerine Sahip Çık
Eğer sen başkalarını dinlemeye devam edersen başkaları olacaksın. Kendini dinlersen kendini gerçekleştirmiş biri olacaksın. Hayallerine olan inancını kuvvetlendirdiğinde onu yüksek sesle söyleyeceksin ve bu seni hayalinden sorumlu tutacak, sonra da sen kendi başına gerekirse tüm yolları aşacaksın. İleride yaşlı biri olduğunda torunlarının yaptığın müthiş işlere inanamayacaklarını hayal etsene.

“Hepsini sen mi yaptın, tek başına mı?”
“Evet, kendi başıma.”
Yoksa şu senaryolardan birini mi yaşamak istersin?
“Gençken yeterince inanmadım, ailem istemedi.”
“Para kazanmalıydım.”
“Birini seviyordum.”
“Evim olsun istedim.”
“Bana güldüler.”
“Kendimi sevmiyordum.”