Notes

من از سن بیست سالگی فعالیت های اجتماعی خودم رو آغاز کردم، در انجمن نوژین فعالیت داشتیم. تلاش کرده ایم حق یادگیری زبان مادری مهم ترین جنبه فعالیت هایمان باشه و به عنوان موضوعی فرهنگی اجتماعی مهم ترین موضوعی باشه که بهش میپردازیم. و در این ده سال تونستیم موفقیت های بزرگی کسب کنیم. ما در بسیاری از شهرهای استان کردستان شعبه داشتیم که بطور مداوم در حال فعالیت بوده اند. در اکثر روستاها توانسته ایم زبان مادری تدریس کنیم. این برای ما موفقیتی بزرگ است هم برای من، هم دوستانم و هم جامعه کرد. و افتخار می کنم که بدون چشمداشت و انتظار کمک از هیچ ارگان و نهادی ده سال زندگی خودم رو وقف زبان مادری کرده ام. زبان مادری ما در وضعیت بی کسی بوده و هیچ نهاد و ارگانی از اون حمایت نکرده. تازه چند سالیست که در دانشگاه کردستان ادبیات کردی تدریس می شود که این قدم بسیار خوبی است و موجب خوشحالی و افتخار ماست اما تا پیش از این تنها موسساتی بودند که زبان کردی را تدریس می کردند و ما هم جزیی از آن جامعه مدنی بودیم که توانستیم به پیشرفت زبان کردی کمک کنیم و به نوبه ی خود توانستیم حافظ زبان مادری خود باشیم. و امروز بعنوان مدافع حقوق ملی خود در استان ریشه دوانده ایم و توانسته ایم خوشبختانه به موفقیتهای بزرگی دست پیدا کنیم.

اگر بخواهم بطور خلاصه فعالیت های انجمن نوژین را شرح بدهم، ما بعنوان انجمنی فرهنگی اجتماعی فعالیت هایمان در زمینه های فرهنگی اجتماعی بوده است و بجز در این زمینه ها به هیچ وجه فعالیت دیگری نداشته ایم. مهم ترین فعالیت هایمان در زمینه فرهنگی و زبان مادری بوده که بطور جدی و گسترده به آن پرداخته ایم. ممکن است نیمی از جمعیت سنندج من را بشناسند چون در ده سال گذشته به طور مداوم به تدریس زبان کردی مشغول بوده ام و واقعا برای آن تلاش کرده ام. هم خودم و هم دوستانم در انجمن نوژین.
در مورد فعالیت های اجتماعی هم ما در مورد مسایل مربوط به اجتماع به بحث و تبادل نظر پرداخته ایم و پنل و سمینار برگزار کرده ایم و در آن به دردها و مشکلات جامعه پرداخته ایم. برای مثال به مساله اعتیاد و اینکه چطور شد به این وضعیت رسیدیم و وظیفه تک تک ما در قبال جامعه چیست و اینکه باید در برابر این مسایل بی تفاوت نبود و ما هریک می توانیم تاثیرگذار باشیم و تاثیری مثبت از خود به جا بگذاریم. این وظیفه بزرگی است که از بدو تولد بر دوش همه ماست که نباید نسبت به پیرامونمان بی تفاوت باشیم. با احساس مسولیت می توانیم مشکلات جامعه را تک به تک شناسایی و برای حل آنها تلاش کنیم. انجمن نوژین و من هم به همین شیوه فعالیت کرده ایم. شناسایی دقیق مشکلات و ریشه یابی آنها، چه اعتیاد باشد چه طلاق و چه بیکاری و مسایل اقتصادی، هر مساله ای که گریبانگیر جامعه مان شده. ما بعنوان انجمنی کوچک تلاش کرده ایم برای حل آنها قدم برداریم.

مجموعه این فعالیت های فرهنگی و اجتماعی در این ده سال فعالیت های انجمن نوژین در شهرهای بانه، سقز، دهگلان، کامیاران، سنندج، دیواندره بوده و اگر این مشکلات سد راه ما نمیشد، شهرهای قروه و بیجار نیز در برنامه های آتی ما بودند. چون وقتی بحث مسایل اجتماعی در میان است تفاوتی میان شهرهای استان وجود ندارد و ما مجوز فعالیت استانی داشتیم که از آن حد بیشتر نمی توانستیم فعالیت کنیم و تنها می توانستیم استان کردستان را تحت پوشش قرار دهیم. این خلاصه ای از فعالیت های انجمن نوژین بود که من هم بعنوان عضوی از این انجمن در این فعالیت ها شرکت داشته ام.

الان متاسفانه همانطور که اطلاع دارید ۲ خرداد پارسال به منزل من حمله شد و من و تعدادی از دوستانم بازداشت شدیم. در ابتدا از طرف سپاه پاسداران بود که من بازداشت شدم. بازجویی ها در مورد فعالیت های انجمن نوژین بود و اینکه آیا این انجمن مجوز دارد یا نه. ما در آن زمان چند فعالیت بسیار مهم انجام داده بودیم. یکی از آنها کلاس های تدریس زبان کردی بود که شرکت کنندگان زیادی داشت و مدرکی داده میشد. توضیح کوتاهی در مورد این دوره ها بدهم و اینکه پس از اتمام هر یک از کلاس ها مدرکی کوچک یا جایزه ای کوچک به شرکت کنندگان اهدا میشد بعنوان دلخوشی کوچکی که یعنی اکنون می توانند به زبان مادری خود بخوانند و بنویسند. یکی از این برنامه ها که از آن استقبال زیادی شد در سنندج و در تالار ناصری برگزار شد. از سوالات اصلی بازجویان در زمان بازداشت من دلیل برگزاری این برنامه بود. فیلم این برنامه موجود است و ما میتوانیم آن را به هر نهاد و ارگانی که درخواست کند نشان دهیم. این برنامه هیچ مشکلی نداشت و تنها به بحث هویت و زبان مادری میپرداخت و اینکه آیا برای حفظ زبان مادری تنها باید به تدریس آن اکتفا کرد و یا با برگزاری نشست و سمینار و دعوت از اساتید زبان کردی به بحث در آن باره پرداخت. این تمام موضوع این برنامه بود که همانطور که گفتم فیلم ان موجود است و ما می توانیم آن را در اختیار هر کسی قرار دهیم که اگر مشکلی در آن میبینند به طور واضح و آشکار به ما بگویند انتقاد آنها از چیست.
مساله دیگر مربوط به ۲ اسفند روز جهانی زبان مادری بود که در آن روز به درخواست مردم که می پرسیدند شما که ده سال است در این زمینه مشغولید چه برنامه ای برای این روز دارید، انجمن نوژین تصمیم گرفت در خیابان شکلات پخش کند و همینطور بروشور کوچکی از فعالیت های پیشین انجمن. این دو فعالیت به علاوه فعالیتهای پیشتر انجمن موضوع سوالاتی بودند که در زمان بازجویی از من شد. از من میپرسیدند که حامی شما کیست و از طرف چه کسی ساپورت می شوید، برای که کار می کنید و هدف شما چیست. من از همین تریبون، همانطور که به اطلاعات و سپاه گفتم، میگویم که حامی و پشتیبان ما مردم بوده اند. پشتیبان ما انگیزه خودمان بوده و باور به اینکه یادگیری زبان مادری حق تک تک افراد است که باید بتوانند به زبان مادری خود بخوانند و بنویسند. این بزرگترین پشتیبان فکری ما بوده. هیچ ارگان و حزب و سازمان و فردی حامی ما نبوده. ما به آسانی میتوانیم این را ثابت کنیم. اگر میخواهند فعالیت های ما را به جریان خاصی نسبت دهند ما از آنها مدرک و سند میخواهیم که واضح و روشن باشند نه بر اساس حدس و گمان و احساسات خودشان. این حرفی بود که به من زده شد که «ما اینطور فکر می کنیم که انجمن نوژین وابسته به جای دیگریست». اینطور فکر کردن سند نیست و من از طرف خودم که این حکم برایم صادر شده قویا خواستار برگزاری دادگاهی علنی هستم که در آن هر سندی دال بر اینکه انجمن نوژین و یا شخص زارا محمدی به پشتیبانی هر کس دیگری جز مردم و باور خود فعالیت کرده بطور روشن و علنی نشان داده شود. حدس و احساسات افرادی که میخواهندبعد از ده سال رنج و زحمت من و دوستانم در انجمن نوژین مانع فعالیت ما شوند مدرک نمیشود.
این مساله خیلی مهمی است که با اینگونه اتهامات میخواهند سد راه فعالیت داوطلبانه فعالین مدنی شوند که بی هیچ چشمداشتی میخواهند به جامعه خدمت کنند. ما این اتهامات را بطور کامل رد میکنیم و در برابر آن می ایستیم و نمیگذاریم این را بر ما تحمیل کنند.
یکی از سوالات دیگری که به کرات از من میشد مربوط به لرستان بود که «چرا به کمک لرستان رفتید». این دقیقا سوالی بود که از من می پرسیدند که دلیل جمع آوری کمک از سوی شما برای سیل زدگان لرستان چه بوده. این مثلا جرم ما بوده. اگر بخواهم جرم هایمان را جمع بزنم، ما، انجمن نوژین، و شخص زارا محمدی چند جرم مهم داریم: تدریس زبان مادری، شکلات پخش کردن در خیابان به مناسبت روز جهانی زبان مادری، کمک رسانی به سیل زدگان لرستان. همانطور که خود در جریان فعالیت های ما هستید کمک های شما مردم دلسوز و وطندوست بود که توسط. ما جمع آوری و به لرستان ارسال شد. این وظیفه انسانی هر فردی است چه برسد به اینکه انجمنی باشی که در جامعه مسولیتی بر عهده دارد. اینها جرم نیستند. اگر جرم هستند، من با افتخار میگویم بله من این جرایم را مرتکب شده ام. بله ما برای سیل زدگان لرستان کمک جمع کردیم، بله ما به زلزله زدگان کرمانشاه کمکرسانی کردیم. همه آن امانتی هایی که مردم به ما دادند روی چشم گذاشتیم و تقدیم مردم کردیم. و با افتخار می گوییم که توانستیم ذره ای از غمها و دردها و مشکلات مردم لرستان و کرمانشاه کم کنیم.

اینها سوالات اصلی بازجوهای سپاه از من بود. بعد از یک ماه سپاه من را تبریه کرد ولی متاسفانه نامه تبریه ی سپاه از پرونده من کاملا حذف شده است. رای سپاه مبنی بر اینکه فعالیت های انجمن نوژین وابسته به هیچ جناح خاصی نبوده به طرز عجیبی از پرونده من حذف شده. بعد از یک ماه اطلاعات مرکزی سنندج پرونده من را از سپاه می گیرد و من را بازجویی می کنند. این را هم اضافه کنم که در ۸ روز اول در دفتر امنیت اخلاقی سنندج بودم و بعد از این مدت بدون برگزاری هیچ دادگاه یا هرگونه تفهیم اتهامی به زندان زنان سنندج در میدان لشکر منتقل شدم. در این مدت تا یک ماه توسط سپاه از من بازجویی شد تا اینکه پرونده من به اطلاعات مرکزی رفت و بازجویی های اطلاعات شروع شد. محتوای سوالات یکسان بود. اطلاعات هم همان سوالاتی را می پرسیدند که سپاه پرسیده بودند. سوالات مربوط به فعالیت های انجمن، کلاس های زبان مادری، شکلات پخش کردن در خیابان، کلاس های زبان مادری در چه شهرهای و روستاهایی بوده و تعداد اعضا.

یکی از سوالات اصلی اطلاعات مرکزی این بود که انجمن نوژین چه تعداد عضو دارد. سوالشان این بود که انجمنی با چنین فعالیت های گسترده ای چه کسی از آن پشتیبانی می کند. باز هم تاکید می کنم که تنها پشتیبان ما مردم بودند. فعالیت های ما کاملا داوطلبانه و خودجوش بودند و از طرف کسانی که خود را مسول می دانند در قبال حقوق ملتشان. سه ماه بازجویی اطلاعات در مورد همین سوالات مربوط به فعالیت های انجمن بود و چیز دیگری نبود.
باید به این اشاره کنم که در حین بازجویی اطلاعات از من برگه ای را آوردند که امضا کنم و بگویم که بله من این را نوشته ام. این برگه چه بود؟ کاغذی بود حاوی نوشته ای که دستخط من نبود و پر بود از غلط املایی. من ده سال است که زبان کردی تدریس می کنم. این نامه پر از غلط املایی است و حاوی شعری از شاملوست که به کردی ترجمه شده و همچنین اسامی احزابی در آن نوشته شده و ارتباط آنها با انجمن نوژین. دقیقا همان برداشتی که نیروهای امنیتی از انجمن نوژین در سر دارند در آن برگه نوشته بودند و میگفتند باید امضا کنی. می گفتند باید امضا کنی که این را تو بر روی وایتبورد نوشته ای و ما عکس آن را پیدا کرده ایم. من و وکیلم بر این پافشاری کردیم که کارشناس خط باید حضور پیدا کند و تشخیص بدهد که این دستخط من نیست. بعلاوه من مدارک دیگری دارم که ثابت می کنند این برگه متعلق به من نیست.
تا پایان بازجویی ها من نه این برگه و نه هیچ برگه دیگری را امضا نکردم. اگر این کار را می کردم خیانتی میبود به حقیقت وجودی من و انجمن نوژین که همان بود که قبلا عرض کردم: فعالیت در جهت حق آموزش زبان مادری. غیر از این هر چیز دیگری را امضا کنم خیانتی است به خودم و دوستانم و حقیقتی که وجود دارد. من به هیچ وجه این برگه را امضا نکردم. در حال حاضر مهم ترین مدرک در این پرونده آن برگه است که من در زیر آن نوشته ام به من تعلق ندارد و آن را امضا نکرده ام.
اینها جرایم من هستند و به این دلایل مجرم شناخته شده ام که البته الان از اتهام خارج شده و نوشته اند «متهم مجرم شناخته شد». الان اتهام اصلی من ایجاد دسته و گروه علیه امنیت کشور است که خنده آور است. از ده سال پیش به روستاها و شهرهای استان رفته ام که به بزرگ و کوچک یاد بدهم چگونه به زبان مادری خود بخوانند و بنویسند. این گروهی است که من تشکیل داده ام. زبان مادری من الان تهدیدی برای امنیت ملی محسوب میشود.
در پرونده اگر اشتباه نکنم شش اتهام وجود داشت. سه اتهام مبنی بر عضویت در احزاب مختلف بود که خود حاکی از تناقضات این اتهامات است چون کسی که عضو حزبی است نمی تواند عضو احزاب دیگری هم باشد. اتهام دیگر تبلیغ علیه نظام بود. اجتماع و تبانی علیه نظام. تبلیغ برای احزاب. بعد ها که روشن شد این اتهامات را نمی توانند ثابت کنند همه آنها حذف شدند و الان تنها یک اتهام مانده که آن ایجاد دسته و گروه علیه امنیت کشور است. ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی. الان مشخص نیست این دسته و گروه کدام است. خودشان هم نمی دانند. از سوی شاکی پرونده من که نهاد های امنیتی هستند این گروه و دسته تعریف نشده. چطور؟ چون شکایت علیه انجمن نوژین هم بوده که گویا این انجمن آن دسته و گروهی است که من تشکیل داده ام. اما الان که حکم آمده انجمن نوژین تبریه شده و من ده سال حکم گرفته ام. این یک تناقض خیلی مضحک است. اگر جرم من ایجاد دسته و گروه است من رییس هییت مدیره انجمن نوژین بودم و در هیچ انجمن و ارگان دیگری فعالیت نداشته ام. اگر دسته و گروه انجمن نوژین است چطور انجمن نوژین خود تبریه شده و اگر انجمن نوژین نیست پس این دسته و گروه کجاست؟ باید برای من و مردم توضیح بدهند. اگر نمی خواهند مشروعیتشان بیشتر از این زیر سوال برود باید روشن توضیح بدهند. همانطور که من می توانم آشکارا در مورد فعالیت های خودم توضیح بدهم. قبلا هم گفتم هرچه در اینجا گفته شد دقیقا همان چیزهایی است که در بازجویی ها و در دادگاه مطرح شد و توضیح دادم. پاسخ های من همیشه و در همه حال همین خواهد بود و تغییر نخواهد کرد چون حرف های من در مورد فعالیت های من بوده است که مشخص هستند در نتیجه سخنان من هیچ وقت تغییر نخواهند کرد.

الان اتهام من ایجاد دسته و گروه علیه امنیت ملی است که این دسته و گروه مشخص نیست چیست و برای نیروهای امنیتی هم تعریف نشده است. مجازات این جرم بر اساس ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی بین دو تا ده سال است که برای من درخواست اشد مجازات شده که ده سال است. به این نکته هم باید اشاره کنم که وقتی که من و وکیلم پرونده را دیدیم در آن آمده بود که به دلیل عدم همکاری زارا محمدی با نیروهای امنیتی، اطلاعات درخواست اشد مجازات را دارد که همان ده سال زندان است. این نشان می دهد دلیل حکم صادره علیه من و جرم من چیست. من به هیچ وجه این حکم را نمی پذیرم چون حکم من نیست، این عدالت نیست، این حق من نیست و تا وقتی که زنده و سر پا باشم این حکم را قبول نمی کنم.

من این درخواست و انتظار را دارم: اینکه باید حتما دادگاه علنی برگزار شود. من تا برگزاری دادگاه علنی کوتاه نمی آیم. من از حمایت و پشتیبانی مردم واقعا سپاسگزارم و موجب دلگرمی من و نشاندهنده باور آنها به من است. این حمایت ها به من دلگرمی و انگیزه میدهد که برای گرفتن حق خودم تلاش کنم. متاسفانه در کانال های فضای مجازی کسانی علیه من سخن گفته اند که البته هیچ مشکلی نیست. من آشکارا در مورد فعالیت هایم حرف می زنم. شما هم اگر مدرک و سندی دارید رو کنید. من خودم اصرار دارم که شما علنی صحبت کنید، شما علیه من کانال و گروه تشکیل می دهید؟ هر شخص و گروهی که ضد من حرف می زند و می گوید وابسته به فلان جا هستم با سند و مدرک حرف بزند. در یک دادگاه علنی با حضور هر کسی که می خواهد شرکت کند مدارک خود را رو کنید. حدس و گمان شما نمی تواند دلیل صدور حکم ده سال زندان شود. شمایی که این حکم را نوشتی، ده روز زندان که نیست، ده سال است برای کسی که ده سال تلاش کرده زبان مادری اش از بین نرود. این توهین به شعور ما و کسانی است که می خواهند در این راه فعالیت کنند. چطور میتوان ده سال کسی را بر پایه حدس و گمان زندانی کرد.

فعالیت های من تنها مربوط به حق تدریس زبان مادری و مسایل اجتماعی از قبیل خودکشی و بیکاری بوده است بعنوان وظیفه ای اجتماعی. بنابراین علنی باید بگویید که جرم تو ده سال تدریس زبان مادری است. اگر این را بگویید قبول می کنم و می گویم بله من ده سال زبان کردی تدریس کرده ام. هر روستایی که می توانستم رفتم و به بچه ها زبان مادریشان را آموختم. این گناهی مقدس است و من آن را قبول دارم. اما وصل کردن فعالیت های من و انجمن نوژین به مسایل دیگر را به هیچ وجه نمی پذیریم و آن را تماما رد می کنیم. باید صراحتا بگویید که با زبان مادری مشکل دارید. که این را در بازجویی ها به خود من گفته اند. اما الان در دادگاه چیز دیگری می گویند. ایجاد دسته و گروه بدون هیچ توضیحی که این گروه چه کاری انجام داده و چطور امنیت ملی را به خطر انداخته است. اگر کمکرسانی به سیل زدگان لرستان و زلزله زدگان کرمانشاه و تدریس زبان مادری و شعر کردی یاد دادن به کودکان امنیت ملی را به مخاطره می اندازد به روشنی بگویید و ما هم قبول می کنیم که این کارها را انجام داده ایم.