Notes

HER SON YENİ BİR BAŞLANGIÇTI ASLINDA

Annesini erken kaybetmişti Murat. Daha 13 yaşlarında anne sevgisine muhtaç bir çocuktu. İmam son kez annesi için kuran okuyor, dualar ediyordu. Yıllardır kanserdi Pınar Hanım. Olacakla ölüme çare yok derler aynen öyle oldu işte. Oğlu Murat’ın ve kocası Ahmet bey’in gözlerin içine baka baka, yavaş yavaş eriyordu Pınar Hanım. Önce saçları döküldü, mide bulantıları, halsizlik… Ölümü istiyordu Rabbinden. Oğlunun, onu bu halde daha fazla görmesini istemiyor, daha da masmavi gözlerinden hızlı hızlı düşen gözyaşlarını görmek istemiyordu.

Murat’ın dayıları, oldum olası nefret etmişlerdi Ahmet Bey’den. kardeşlerinin ölümünü de Ahmet Bey’e bağlıyorlardı. Cenazeye bile zor gelmişti. Aldığı tehditlerin hatti hesabı yoktu. Oysa Pınar Hanım’ın ölümünden en çok elzem duyanlardandı Ahmet Bey. Kim ne derse desin 17 yıllık karısı için son görevini getirecekti . Murat’ı tesseli etme görevi komşuları İrem hanıma kalmıştı. Murat, her ne kadar üzülsede,gözyaşı döksede bunlar asla bir isyana dönüşmüyordu. Biliyordu ölüm bir son değil tam tersi, sonsuzluğun başlangıcıydı.

Cenaze defedildikten sonra taziye için cenaze evine gidiş gelişler başladı. Ahmet Bey geçimini babadan kalma eski bir kamyon ile yapıyordu. Kum taşır, taş taşır , çakıl taşır, kimseye muhtaç olmazdı. Mefta evi çok kalabalık sayılmazdı. Bir iki yakın komşu ve akrabalar vardı. Helva dağıtıldı, imam gelenekler gereği tekrar mefta evinde kuran okudu. Taziye ziyaretleri uzun sürmez, herkes baş sağlıgı diler ardından ayrılılardı evden. Herkes dağıldı derken dışardan gelen seslerle ilkildi Kamyoncu Ahmet.
Basri ve Şevki, Ahmet Bey'in kapısına hızlı ve sinirli bir şekilde üç kere vurdular. Murat ve Ahmet Bey, telaşa kapıldılar. Ahmet Bey oğluna içerde durmasını söyledi. Hemen yan odaya geçerek kirli cam’dan kafasını eğerek gelen kişileri gördü. Basri ve Şevki kapıya daha da sert bir şekilde vurunca Ahmet Bey sert bir mizahla :

-“Ne oluyor Basri ? Gecenin bu saatinde ne oldu?
Basri ve Şevket sesin geldiği tarafa doğru 1-2 adım atıp,
-Bana bak Kamyoncu AHMET, yarın ilk işin bize gelmek olacak. dedi
Basri bu sözü söyledikten sonra Şevki ile yere sert sert basarak evden hızla uzaklaştılar. Ahmet Bey bu olaya sakin bir tepkiyle karşılık verip “Hayırdır İnşallah” demeyle yetindi. Yıllar çok hızlı geçtı sanki. Dile kolay 17 yıl aynı yastığa baş koyduğu hanımı,can yoldaşı, artık yanında yoktu. En azından baktığında onu anımsadan bir oğlu, Murat’ı vardı.
Ahmet Bey, uyuyamadı. Nasıl uyuyabilirdi? başında o kadar ağrı vardı ki hemen baş ucuna uzanıp ılaçınıı alıcaktı ki, doğru ya her gün yatmadan önce koyardı hanımı. Doğruldu yatağından, fakat cesaret edemedi mutfağa kadar gitmeye. Oğluna Seslendi. yavaş yavaş adımlarla kapıyı çalarak geldi Murat. Gözleri kan çanağı olduğu belliydi. Yanakları kırmızı, yüzünü odaya girmeden sildiği çok belliydi. Ahmet Bey, oğlundan kısık bir sesle :

-Bana bir yudumluk bir su getir oğlum.
-Tamam baba.

Murat hızlı adımlarla mutfağa gitti. Uzanabildiği bardağı alıp babasının dediği kadar suyu doldurup tekrar geldiği odaya doğru yürüdü. Suyu verdi ve babasının yanına oturdu. Ahmet Bey çekmeceden ılacını aldı, içinden kalan üc-dört ılacın bir tanesini içip, kafasını doğrulduğu yatağına tekrar koydu. Murat’tan ışığı kapatıp tekrar yatağına dönmesini söyleyip başına koyduğu yastığı bir-iki hamle ile düzeltti. Acı bir uykuya daldı. Yarın ılk işi cağrıldığı yere gitmek olucaktı.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hüzün

Ahmet Bey, sabah namazı için yatağında doğruldu. Hala başında ince bir ağrı vardı başında. Ayağa kalkıp salına salına, kapıya kadar yürüdü. Murat'ı namaza kaldırmak için oğlunun yatığı oturma odasına girdi. Ahmet Bey gördüğü manzara karşısınada öyle bir elem duydu ki... Murat camın kenarına oturmuş, gözlerinden düşen gözyaşları ile Annesinin özlemnini çekiyor, Allah'a dualar ediyordu. Ahmet Bey kapıya 3 kere vurduktan sonra Murat elinin tersiyle gözyaşlarını silip babasının olduğu tarafa döndü. Kafasını eğerek ayağı kalktı. Ahmet Bey yavaş adımlarla oğluna yaklaşıp, omzuna sağ elini koydu. Murat kafasını aşağıdan kaldırmadı. Belliydi, hala yerleri ıslatıyordu gözyaşları. Ahmet bey, oğlunun omzuna güven verme anlamında 1-2 kere yavaş şekilde vurup "Haydi namazını kıl oğul" diyebildi. Ahmet bey daha fazla dayanamıyordu oğulunun bu halina ama Allah'tan gelene karşı gelinmez di ki. Murat tamam anlamında başını salladı.
Namazlarını kıldıktan sonra, oturma odasının çok uzakları gören camın yanına oturdu Ahmet Bey. Her gün namazdan sonra hanımıyla derinliyle sohbet ederlerdi bu eski camın yanında. Ahmet Bey, iyice bunalmıştı evin içinde. Murat zoraki bir uyku ile gözlerini kapatmıştı. Dışarı çıkmaya karar verdi. Yanınada en çok sevdiği sigarasını aldı. Eskimiş kapı kolunu kendine doğru çekti, açılan kapının ardından insanın tenine masaj yapan bir rüzgar vurdu suratına. Huzur buldu Ahmet Bey. O kadar ihtiyacı vardı kı buna. Yıllardır giydiği siyah terliğini giyip Kamyonuna doğru yaklaştı. Sigarasını yaktı. Başı ağrında sigara içmeyi çok severdi. Başımın ağrısını keser derdi hanımına. Kamyonuna derin bir bakış attı. Baba yadigarı kamyonuna. Kırmızı, üzerinde yazı yazılan, büyük bir kasasını olan, üzerinde eskiliğinden kaynaklanan boya çıkıntıları... Evinin baş ucundaki oturakların birine oturdu... Karadeniz'i çok net gören bir rakımda yaşıyorlardı. Karadenize doğru dönüp sıgarasından derin bir fırt çekti içine, gözlerini hafifden kısarak.
Murat uyanalı biraz süre geçmişti. Cam'ın kenarında babasını seyrediyordu. Ahmet Bey fark etmişti oğlunu, görmemezden geliyordu sadece. Sigarsından derin bir fırt daha çekti diyecektim ki Ahmet Bey öksürük komansına girdi. Murat telaşa kapandı. Hızlı ve çıplak ayaklarla mutfağa gidip bir bardak su alarak dış kapıya yöneldi. Gözüne ilk olarak annesinden kalan terlikler gözüktü. Hemen giyerek elinde suyla babasına koştu. Ahmet Bey öksürükleri bitmiş, nefes nefese kalmıştı. Oğlunun getirdiği sudan 1-2 yudum aldı tekrar geri verdi oğluna. Murat'ın telaşını fark ettikten sonra oğluna eliyle sakin ol tarzında bir işaret yaptı. Biraz doğruldu Ahmet Bey. Rahatlamıştı. Oğlu koluna girip, yavaşça ayağı kalktı Ahmet Bey. Yavaş adımlarla evinin kapısına kadar derin nefesler alarak yürüdüler. Odasına kadar götürdü babasını Murat. Yatağına yatırdı. Baş ucuna bir bardak su bırakıp, babasının talimatıyla odadan çıktı. Ahmet Bey odada yalnız kaldı. Kafasını hanımının yastığına koydu. Bedeni yorulmuştu. Hafifce gözlerini kapatıp huzursuz bir uykuya daldı.