Notes

Sonra gitti..Kendi gibi değil,herkes gibi gitti.Önce bi' afalladım,'N'apıcam ben?' dedim,eşe dosta ne söyleyeceğim..Böyle utanma gibi bir' duygu olur ya,sanki giden senmişsin gibi..Her şeyi yok sayan,hiç yaşanmamış sayan senmişsin gibi..O duyguyla bakarsın etrafa.Yıkılmak üzeresindir ama nedense tutunursun bir anda,bir şekilde tutunursun hayata..Annene bakarsın,babana,kardeşine bakarsın,'Yıkılma lüksüm yok benim bu hayatta' dersin.'Çekeceğim bu acıyı,bir şekilde çekeceğim..'

Aradan yıllar geçer,toparlarsın,yoluna koyarsın bir şeyleri,herkes kadar mutlusundur işte..Olduğu kadar..Olmayacakta da gözün yoktur zaten.Az iyidir.Her şeyden azar azar..Yeter..

Sonra bir gün karşına çıkar.Döner belki.Ne bileyim dönmese de en azından gözlerindeki o pişmanlık mektubunu okursun.Bir tek sen okursun onu.Senden başkası okuyamaz..Sen aynı sensindir de adresin değişmiştir artık.O mektup ulaşmaz sana.

Geç de olsa anlar.Sonra bir damla gözyaşıyla yakar o mektubu gözlerinde.Kendi mektubunu küle çevirir kendi yüreğinde.Gider sonra..Yine gider..Öyle işte..

İnsan doğar belki ama kül olmuş sevgi,küllerinden doğamaz..