Notes

Bi pazar sabahı *E** kahvaltısını yapmak için her pazar gittiği kahvaltıcıya gider. Daha varmadan hemen önce güneş yerini rüzgar ve yağmura bırakır. Yağmurdan kaçan E hemen her zamanki yerine -cam kenarına- oturur. kahvesini söyler ve camdan dışarı bakar. Bi yandan 3/4 dolu şekilde gelen kahveyi ılık sütle karıştırıyor bi yandan da dışarıda tatlı bir telaşla kaçışan insanları ve su birikintilerinin üstünden geçen araçları seyrediyordu. Tam o sırada içeriye kırmızı paltolu bi kadın girdi. Sapsarı saçları ışıltılı kahverengi gözleri paltosuyla uyumlu kırmızı ruju kristal kolyesi ve soluk kesecek kadar güzel gamzeleriyle... Şemsiyesini sirkeledikten sonra siparişini verip E'nin tam karşısındaki masaya geçti. Elini çantasına atıp bi şiir kitabı çıkardı. Derin bi nefes aldı ve rastgele bi sayfa açtı. Sayfayı açar açmaz incecik kaşları havaya kalktı ve yüzünde ömür uzatan bi tebessüm oluştu. En sevdiği şiire denk gelmişti. Kadın şiiri okurken E artık ne insanları ne de araçları izliyordu. Artık sadece Ona bakıyordu. Dakikalar sonra kadın başını hafifçe kaldırdı ve E'yi fark etti. Kitabı kapatıp çantasına koydu. Sonrasında masadan kalkıp ağır adımlarla E'nin yanına geldi. Bir anda karşı masadaki kadın karşı sandalyedeki kadın oluverdi. Sandalyeye oturduktan sonra "Merhaba!" dedi ve devam etti "Ben D***. Burda otururken sizi fark ettim ve tanışmak istedim." diyerek sözünü bitirdi. Tabii E ilk D yanına gelince şaşırdı. Şaşırmakla beraber heycanlandı. Avuç içi terlemişti bile. Ve o hoşlantının etkisiyle de kekeleyerek "Merhaba. Ben de *E**" dedi. Kahvaltı niyetiyle gelen E bir anda sabah tanıştığı mucizeyle önce öğlen yemeği sonrada akşam yemeği yediğini fark etti. Ve anladı. Doğru yerde doğru kişiyle olmak zamanı yanlış kılar. -To Be Continued- Vt