Notes

Karşılanmıştır. Osmanlıda mahalle mektepleri, mektep, muallimhane, beytül talim gibi ad- larla ifade edilen ilköğretim okulları mevcuttur (Güven,2018). Islam kültür ve medeniyetinde bir yeri olan ilk eğitim basamağında Selçukluların ve daha eski medeniyetlerin izlerini görmek mümkündür. En yaygın medreseler, Fatih ve Sü- leymaniye medreseleridir. İlköğretim kademesi açısından Sahnı Seman ve Tetim- me medreseleri Osmanlı'da öncü kurumlar arasındadır. Bu kurumlarda geleneksel öğretim metotları ve içerikleri kullanılmış olup ağırlıklı olarak nakil esasına dayalı binl inde b aTand sman sürege deal s inda reket- öğretilmesi ve kız çocuklarının da bu eğitim sürecine dâhil olması çağının ilerisin- de sayılabilecek bir uygulamadır. Çocukların okula ayak bastıkları ilk gün toplum- Ine- dini ilimlerin öğretildiği bilinmektedir. Köylere kadar ulaşan bir eğitim ağı olarak haya Sibvan mekteplerinde Kuran, ilmihal matematik ve okuma yazma gibi konuların inda Medreselerdeki öğretim dili Arapçaydı. Öğrenci ve müderrisler arasındaki sözlü iletişimde Türkçe kullanılırdı. Medreseler genellikle İstanbul, Edirne, Kon- min sal olarak önemli ve değerli görülür ve âmin alayı denilen etkinliklerle kutlanırdı. ya, Bursa, Halep ve Şam gibi önemli şehirlerde toplanmıştı. Geleneksel olarak medreselerde İslami ilimlerin belirli bir sistematik çerçevesinde okutulduğu bilin- mektedir. Temel İslami ilimler kapsamında Kuran ve Hadisleri anlayabilmek için Sme Arapça dersi ana omurgayı oluşturuyordu. Arapçanın sanatlı bir dil olması nede- niyle dilbilgisi, yazım ve anlatım konularında derinleşmek için belirli bir zaman bir holagat gibi dersler ile medrese talebe-