Notes

sevgilim geçen gün sen beni ne zaman tam olarak sevdiğini anladın demiştin ya ben seni hep sevdim tanıştığımızda sevmeye başladım alıştıkça sevgim pekişti seni düşünmeye başladım acaba iyi mi, acaba şu an ne yapıyor, mutlu mu şu anda hep bu düşünceler içerisinde oldum çünkü seni seviyordum öyle böyle birbirimizi kırsak da, üzsek de 2 ayımız beraber geçti ben bu 2 ayda senden çok şey öğrendim. Sabretmeyi, sevdiğini merak etmeyi aslında her şeyi sil baştan senden öğrendim öğrendiğim şeylerden en önemlisi ise sevmekti. Sevmeyi öğrendim senden. Sürekli ''acaba nasıl daha mutlu edebilirim?'' diye düşündüm durdum. Senle hayatım düzene girdi. Hayatı senin sayende sevmeye başladım. Hayatı bi nevi sevmeyi de öğrettin bana. Sen benim hayatıma girdiğinde güneşim oldun, dünyamı aydınlattın. Sen benim herşeyim oldun, her anımda seni düşündüm, her anımı seni düşünerek geçirdim. Ben senle çocukluğumu yaşadım da diyebilirim. Hayatımda sadece sana şebeklik yaptım. Senle çocuklaştım, güldüm, eğlendim, sevindim. Sen benim için canımdan bile önemliydin. Yoluna canımı veririm derken harbiden canımı verecek kadar seviyordum seni. Senin bi gülüşün benim mutlu olmama yetip artıyordu. Senin bi küçük tebessümün benim içimi bi hoş ediyordu. Sen mutlu olunca bende mutlu oluyordum çünkü seni çok seviyordum bitanem. Senin bi damla göz yaşınla ben de hüzünleniyordum. Kendimi sana adamıştım resmen. Küs kaldığımız zaman acaba mesaj atacak mı diye yarım saat bekliyordum ama benim sevgilim güzel olduğu kadar da inatçıydı. Ben inatçıydım ama sevgim inatçılığımın önüne geçiyordu. Sadece inatçılık yapmaya çalışabiliyordum, bi süre sonra sen seni seviyorum dediğin anda senin de tabirinle yelkenleri suya indiriyordum bu yüzden çalışabiliyordum diyorum. Seni çok seviyordum be gerçek anlamda seviyordum seni. Şu anda aklıma bir şey gelmiyor çünkü şu an bile aklımda sen varsın, sen aklımdayken her şey uçup gidiyor. Ne diyeceğimi unutuyorum, ölüyorum senin için. Sadece seninle ilgili, sadece sana ait olan şeyleri hatırlıyorum mesela dedenin vefat ettiği zaman buluştuğumuzda senin üstündeki uzun gömlek aklıma geliyor, mesela senin küçükken toptan korkmana neden olan travmanı anlatman geliyor. Bunları hatırladıkça mutlu oluyorum, daha çok seviyorum seni. Seni daha çok özlüyorum, seni daha çok önemsiyorum sevgilim. Her gün Allahım onu bana bağışla, o iyi olsun, o mutlu olsun diye dua ediyorum. Bundan fazlası elimden gelse yanında olabilsem. Seni koruyup kollayabilsem daha güzel olabilirdi ama elimden ancak bu geliyor sevgilim. İnsan buluştuktan 1 dakika sonra özlemeye başlar mı ?. Ben özlüyorum işte. Senin gülümsemeni seviyorum. Senin ''seni seviyorum demeni, elimi tutmanı, sarılmanı, öpmeni, saçımı çekmeni, yanaklarımı sıkmanı(bir kere gerçekleşti), senin herşeyini seviyorum papatyam. Sen benim canımsın, canımdan bir parçasın. Sen benim bitanemsin, sevgilimsin, papatyamsın. Sen benim canımdan çok sevdiğimsin, Sen benim bi damla gözyaşına dünyaları verdiğimsin. Sen benim hayatımsın, güneşimsin kısacası sen benim herşeyimsin. Seni her zaman çok seveceğim sevgilim :) görüşmek üzere