Notes

biyomedikal cihaz teknolojisi

*

lisans programı başkent üniversitesi ve yeditepe üniversitesinde bulunan bölüm.

2 yıllık biyomedikal cihaz teknolojisi mezunlarının, dgs ile geçebilecekleri bölümler şöyledir ;

- biyomedikal mühendisliği
- elektronik mühendisliği
- elektrik-elektronik mühendisliği
- elektronik ve haberleşme mühendisliği

*

müfredatında matematik, fizik, kimya gibi temel bilim dersleri, elektrik devreleri, analog ve dijital elektronik, biyokimya, biyomedikal teknoloji, fizyoloji, tıp cihazları uygulaması ve x-ray cihazları gibi dersler olduğu önlisans programıdır. lisans eğitiminin olmaması üzücüdür. mezun olunduğunda alınan "biyomedikal teknikeri" ünvanı iş bulmaya yetmemekte mutlaka "torpil" lazım gelmektedir.

*

mezun olduktan sonra iş bulma imkanı, diğer iki yıllık bölümlerine göre çok üstündür. 4 yıllık mezunu pek az sayıda olduğundan 2 yıllık bölümü mezunlarına iş imkanı daha fazla olur. öğrencileri ilk sene 40, ikinci sene 40 olmak üzere toplamda 80 iş günü staj yaparlar, mezun olduktan sonra bir çoğu staj yaptığı yerde iş hayatına devam eder. tavsiye edilebilecek eğlenceli ve kazançlı bir bölümdür.

mezunlarının yapabileceği 3 şey vardır ;

- devlet hastanesi veya özel bir hastanede biyomedikal teknikeri olarak çalışmak,
- medikal ürünler alıp satan bir şirkette pazarlamacı olmak,
- medikal ürünler üzerine çalışan bir şirkette çalışmak.

*

lisan programlarına girecek gücü kendimde bulamadığım için önlisansı ile yetindiğim bölümdür. biyomeidkal teknikeri arkadaşlar bilirler ki (istisnalar hariç) hayatlarının bundan sonraki kısmı yollarda geçecektir.

bilyorum yol, yemek, konaklama şirkete ait ancak üzerinizde aralıksız olarak süregelen bir patron baskısı, (neden orda kaldınız, neden onu yediniz...) kafanızda oluşturduğunuz oto kontrol ile sürekli izleniyormuşsunuz halleri (ki izlerler zaten), 1 haftalığına yola çıkıp bir ay byouncaca geri dönememe durumları ve niceleri kısa sürede sizi meslekten soğutmaya yetecektir. artık tek hedefiniz birkaç dil daha öğrenip yurtdışına kapağı atmak için büyük uğraşlar vermek olacaktır.

*

mezun olduktan sonra özel bir medikal şirketinde çalışan kişiler, türkiyenin 4 bir yanını gezme imkanı bulurlar. şöyle ki ; belli bir süre çalıştığınız şirkette, belirli cihazlar üzerine bilgi aldıktan sonra, şirket (genelde tüm şirketler böyle) türkiyenin 4 bir yanında bulunan hastanelere cihaz satar, cihazı yollar ve sonra cihazın kurulumunu yapmak için sizi yollar. yol, konaklama ve yiyecek parası şirkete aittir ve gittiğiniz yer başına prim alırsınız. neredeyse tüm medikal şirketlerinde durum aynıdır.

*

birçok kişi tarafından yanlış bilinen şey şudur ki ; biyomedikal teknikeri, medikal cihazları tamir etmez. istese de edemez.

türkiyede kullanılan medikal cihazların tamamına yakını yurt dışında üretilir ve aracı, dağıtıcı firmalar sayesinde türkiyeye getirilir.bu firmalar ürünü alır ve siparişe göre satarlar.cihazın arızalanması durumunda, dağıtıcı firmalar, ya taşeron firmalardaki ilgili medikal mezunlarını ya da kendi bünyesindeki kişileri servise gönderir. (burada servis hakkında bilgi verelim ; cihazın satılması sırasında yapılan anlaşmaya göre, ya belirli bir süre bakım-onarım ücretsizdir ya da normalden daha düşük bir fiyatadır. anlaşma süresi geçtiğinde ise alınan servis ücretleri oldukça tuzlu olmaya başlar. öyle ki 20.000 dolardan bahsedilir. ) servise giden kişilerin bağlantıları kontrol etmek ve değiştirebileceği devre elemanlarını değiştirmekten başka yapabileceği bir şey yoktur. çünkü cihaz üzerinde yapılan oynamalarda ve hatta bazen cihazın açılmasında dahi, üretici şirket cihaz tamiri için normalin iki katı para alır.bu nedenle cihazı açmak-tamir etmeye çalışmak genelde tercih edilmez. fakat zaten medikal cihazlarının arızalarının büyük bir çoğunluğu kullanıcı hatasından kaynaklanan ufak arızalardır. tüm bunlardan ötürü biyomedikal mezunlarından, medikal cihazları tamir etmeleri istenmez.

ayrıca medikal arızalarının çoğunluğunun kullanıcı hatasından kaynaklanması sebebiyle, biyomedikal mezunları hastanelerde aranan kişiler olmuşlardır, olmaya devam etmektedirler.

*

mezuniyet ertesi seçilebilecek iki kanaldan ilkine yönlenenler yani "bir firmada çalışmaya başlayanlar" evet doğru ülkeyi karış karış gezme imkanı bulurlar ama sonunda ellerindeki günlükleri açıp baktıklarında bir şehre dair gördükleri şey

a) devlet hastanesi şurdadır,
b) nerde yemek yenir,
c) hangi otelde uyunur.

malum sömürük bi düzende bir medikal firmasının "hadi koçum git şu şehre şu cihazı kur sonrada al sana şu kadar para iki gün boyunca gez toz ye iç aksırıncaya tıksırıncaya kadar" demesi 500t nin ayakta yolcu almaması kadar gerçekçi bir yaklaşımdır. şahsımın vaktin berhinde iş bilmez bir yöneticiyle yaptığı bi diyalog bu konuda aydınlatıcı olabilir;

ben : ş. hanım trabzon kurulumu bitti nereye geçiyim.
ş. hanım : istanbul, istanbulda bir arıza var. ( şirket ankara şirketi)
ben : uçak? otobüs?
ş.hanım : tabiki otobüs.
ben : peki yarın akşamüzeri istanbuldayım.
ş.hanım : dalgamı geçiyorsun adam mesai bitmeden bekliyor.
ben : nasıl?
ş.hanım : acele et.
haber bülteni: trabzondan istanbula giden bir yolcu otobüsünde dehşet; kimliği belirlenemeyen bir biyomedikal kaptanı darp ederek sürücü
koltuğuna oturmuş ve apaşırı hız limitlerini zorlamıştır.

meslek branşında ikinci bölümü seçenlerse hayatları boyunca bir hastanede büyük ihtimal beyaz bir önlükle ceplerinden sarkan tornavidalarla
hastaların doktor tanımlarını defalarca kez zorlayacak olan ne iş yaptıkları henüz belirlenememiş bir sektörün neferleri olacaklardır.

*