Notes

Kazanamamışsın, hemen belli oldu mu? Tüh. Umarım yarınki sınavın güzel geçer. Sen yine elinden geleni yap yeter.

İstanbul'dan arkadaşların ve annenle mi gidiyorsun sınavlara? Sınavlar sürekli oluyor mu ve farklı şehirlerde mi yapılıyor? Bu konularda hiç fikrim yok, üzgünüm. :(
Annenle aranı düzeltmen iyi olmuş, kötü hissediyor insan kendini öyle durumlarda. Farklı şehirde sınav olduğunda sen yine annenle git, öyle kızgınlıkla 'arkadaşlarımla giderim bundan sonra' falan deme :)

Bu kez kısa kısa yazıyorum. Bu notu okuman zor oluyor mu? Ben buradan yazmayı sevdim, en azından tek parça oluyor :) Bir de telefondan kontrol ediyorum, bir şey yazmış mısın diye bakıyorum. O yüzden sürekli yaz. Hatta keşke buradan ses gönderme olsa da o şekilde anlatsan, ben de dinlesem. :)

Şimdi ben anlatayım, sonra yatacağım. Sabah erken kalktık, çeyiz yüklü minibüs ve içinde olduğumuz otomobille yola çıktık. Gerze'de kahvaltı yapıp yola devam ettik. Dura dura gidiyorduk, o yüzden Karabük'e varmamız 3'ü buldu. Safranbolu'dan sirke, sabun, kolonya ve lokum aldılar. Özellikle lokumu meşhurdur. Tabi yorgunluğum da arttı iyice. Yenice'ye geldik. (Safranbolu ve Yenice Karabük'ün ilçesi, biz Yenice'deyiz.) Abimin evine gidip bütün çeyizleri eve taşıdık. İftardan sonra da çeyizlik eşyaların eve yerleştirilmesi halledildi, neyse ki onu yaparken kalabalıktık ben pek uğraşmadım. Şimdi yorgunlukla birlikte tatlı bir uyku hali de var. Bu notu gönderdikten sonra güzelce uyuyacağım. Galiba artık pek işim kalmadı. Tabi abimin ev işi tamamen bitmiş değil ama ufak tefek şeyler var uğraşacağım.

Biraz rahat nefes alacağım, sınıfı geçtim, artık rahatlamam gerekiyor ama başım hala çok dolu. Huzursuzum. Başım ağır geliyor, içi kelime kirliliğiyle dolu. Harfler uçuşuyor içinde, bu da rahatlamayı engelliyor. Şöyle hiçbir şeyi kafaya takmayan, umarsız biri olamadım hiç. Bakalım, umarım birkaç gün içinde şu kafamı dağıtabilirim. İçi boşalsın, 'tabula rasa' haline geri döneyim istiyorum. Bomboş olsun ben yeniden doldurayım. :)

Tamam daha fazla saçmalamayacağım, güzel güzel uyuyorsundur şimdi. Uyuyan insanı izlemeyi çok severim, hele senin gibi 'pökölö' diyorsa daha çok severim. O zaman şey yapayım bak. Seni uyurken izliyormuşum gibi düşüneyim, öyle uyuyakalayım. :)
(Dur bakayım mesajlarına, atladığım bir şey var mıymış. Heh. Ne zaman döneceğini yazmamışsın. Neler yapacağından, arkadaşlarınla orada neler yaptığından falan da bahset. Tabi eve gittiğinde anlat detaylı bir şekilde, telefonda yazmakla uğraşma öyle.)

Bundan sonra daha sık yazabilirim diye düşünüyorum bakalım. Görüşmek üzere.