Notes

Arkadaşın evinin önüne taksi yanaştığında kaldırımın üzerinde aptal aptal sırıtan beni görmeyi içeride fazla sakin karşılıyor gibisin, ben ayakta zor duruyorum oysa, ayakta uyuyan atlar gibi diz kapaklarımı kilitlemeyi beceremesem arabanın önüne yığılıp senle yapmayı istediğim ilk şey olmayan acil müdahale ile başlayabilirdik tanışmamıza daha ilk dakikadan. Kapıyı açıp arabadan inmenle boynuma atlaman arasındaki birkaç milisaniye içinde seven bir kızın ışık hızına nasıl çıkabileceğini gösteriyorsun bana. Taksicinin aptal, biraz da parasını bekler bakışları ve tüm camdaki mahallelinin dikkatli gözleri önünde sevgilimin en sevdiği filmdeki kızla erkeğin lunaparkta yakınlaştıkları sahnedeki performanslarını kıskandıracak bir yakınlaşma oluyor aramızda doğal olarak. Kokunun kıyafetlerinin üzerinden bile bu kadar kuvvetli olmasına şaşırıyor burnumun direği. Ki seni içine çektikten sonra her özlediğinde daha derin sızlayacak artık, biliyorum. Parasını verirken "Allah mesut etsin abi" diyen taksiciye de sarılmak istediğimi hatırlıyorum o anlarda beynim heyecandan su kaynattığı için ona cevap veremesem de, ama zihnimdeki izini bozmasın diye hiç kimseye kolay kolay sarılmam artık sanırım, beynim seninle doluyken fazlasıyla mutluyum çünkü. Dünyadaki en güzel bağımlılığı bulmuş gibiyim, hazzı herhangi bir şeyle karşılaştırılmayacak kadar güzel de üstelik. Komşulara çaktırmamak için ruhlarımız sarmaş dolaş, ama vücutlarımız yan yana, elimde bavulun yürürken kapıdan girişimizi hesaplıyoruz şimdiden. Maraton yürümüşüz ve sonuna gelmişiz gibi bir sabırsızlık var üzerimizde üstelik. Aylar ve aylar sonra kavuşmanın elektroşok etkisiyle kalplerimiz dövüyor göğsümüzü. Kapıdan içeri iki kuzen edasında girdikten ve kapıyı kapattıktan sonra ise öyle bir atıyorsun ki kendini kollarıma, arkamı kapıya dayamasam düşerdik eminim. Sanki birimizi alıp götüreceklermiş gibi sımsıkı kenetleniyoruz birbirimize, kolların boynumda seni yukarı çekebilecek kadar kuvvetli tutunuyorsun, ve ben de belini ayaklarını yerden biraz daha kesecek kadar sımsıkı kavrıyorum. Orada benimle olduğuna inanmamın tek yolu sana daha sıkı sarılmak, seni koynuma daha da saklamak, göğüs kafesimin içinde sadece senin olmanı sağlamak ister gibi sarılıyorum sana. Kalplerimiz de sevgilisine ulaşmak isteyen ama göğüs kafesimize hapis birer kuş gibi. Saçlarından sonra yüzünde muhtelif yerleri öpüyor, tanıyor dudaklarım, burnunun ucuna kondurduğum busenin yarattığı kıkırdamaları nasıl unutabilirim ki? Nihayet kucağımdaki yerini almışken, kolların hala boynumda ve tüm ağırlığın kollarımdayken, ama ağırlığını bulutlarda yürüdüğüm için zerrece hissetmezken koltuğa bırakıyorum seni, sonra da geniş koltuğa bırakıyorum, dudaklarımızın ilk kenetlendiği yer o koltuk olsa da ayrılacakları yerin orası olmayacağı kesin, çünkü ikimiz de durabilecek gibi değiliz pek. Anlaşılan sevgilimin ıslak ve sıcak olan tek yeri minik kız değilmiş diyorum içimden, dudaklarım san teslim olduğu için dillendiremiyorum bu esprimi tabi :) Ev tamamen bizim, zaman tamamen bizim, sen tamamen benim, ben senin... Koltukta uyuyakaldığımız o gün ömrümün en güzel günlerinin ilki oluyor böylece işte, hepsi de seninle olan o peri masalının... :)