Notes

Solten'de soğuk bir kış günü kilisenin önünde ağlayan yapayalnız bir bebek vardı. Ağlaması sokaklarda duyuluyordu. Kilise diyakozu sesleri duyar duymaz kapıya koştu ve neredeyse soğuktan donmak üzere olan minik yavruyu içeri aldı. Ölmemesi için elinden geleni yaptı ve tanrıya dua etti. Tanrı dualarını kabul etmiş olacak ki minik yavru yaşamıştı.
Böyle başlamıştı Herold Witmann'ın hikayesi...Diyakoz, kilise papazına gidip bu çocuğun ileride ilim ve irfan sahibi olacağını ve çok fazla insana yardım edeceğini söyledi. Papaz da bunu keyifle kabul etmiş ve çocuğu vaftiz ederek kilisede bir süre kalmasına izin vermişti. Sahipsiz bir çocuğa isim bulmak zorundaydılar, Soltenlilere uygun bir isim olarak Herold Witmann ismini taktılar. On altı ile on yedi yıl sonra çocuk, papazın isteği üzere kilisede zangoç olarak işe başlamıştı.
Dinine bağlı katı bir katolik olan Herold, diyakoz ile konuşmuş ve seçimini yapmıştı. Manastıra gidip eğitim almaktı amacı ve ruhban sınıfı içerisinde saygı gören biri olmak istiyordu. Diyakoz'un tahmini doğru tutmuştu ve hemen papazla konuşmaya gitti fakat papaz eskisi gibi düşünen biri değildi birkaç yıl nasıl değiştiği bilinmez tavırlar almaya başlamıştı. Diyakoz'un dediklerini dinledi fakat durum pek iç açıcı değildi. Herold kilise işlerini görürken olaya ister istemez kulak misafiri olmuştu. Papaz bu işi reddetmişti bunu duyan Herold hayallerinin ellerinden alınmasının nasıl bir duygu olduğunu hissetti ve bir anda o cesaret ve hisle odaya atıldı. ''Affedin efendim fakat tek bir hayalim olan yüce babamız İsa'nın varlığını ve dinini yaymak için bunca zamandır çalıştım ve bilgi edindim lütfen onu elimden almayın'' dedi. Papaz her ne kadar değişmiş olsa da bu sözcükler onu bir nebze olsun yumuşattı ve şöyle ekledi ''Seni bulduğumuzdan buyana çok geliştin ve Yüce babamız adına bu işi kendine layık görüyorsan her zaman yanında olduğumu bilmeni isterim'' dedi. Birkaç gün sonra Herold yol hazırlığı yapmıştı. Yolculuğu Solten topraklarında bulunan manastıra gitmekti. Herold'a eşlik etmesi için papaz, diyakozu görevlendirdi. Yola koyulma vakti gelmişti ve uzun bir yol vardı önlerinde, tehlikeliydi fakat Herold tanrının onu koruyacağına şüphesiz inanıyordu. Yolda uzun uzun sohbet ederek geçirdiler. Birkaç hafta sonra manastırın olduğu bölgeye yaklaşmışlardı. Diyakozla vedalaşma zamanı gelmişti fakat diyakoz bir iyilik daha yapmak istedi ve Manastırın başındaki Baş Rahip'e Herold'ü överek tanıttı ve ardından Herold'a şans dileyerek kendi topraklarına doğru yola koyuldu. Herold'ün önünde öğrenmesi gereken çok fazla şey vardı ve öğrenecekti de. Keşiş olarak yeni hayatına atılan Herold sabrın ne olduğunu dünya ait her şey den ayrı kalmanın ve ibadeti sonuna kadar yaşayacaktı ve inzivaya çekilmek onun için sadece meditasyon yapmak değildi. Manastırın korunması gerekiyordu bunu da keşişler sağlamaktaydı. Herold bu yüzden inzivada kılıç sallama tekniklerini biraz olsun öğrenmeye çalışıyordu ama bunu yaparken elbet ara sıra meditasyon yapardı fakat genelde kılıç sallamak ve ibadet etmekle uğraşırdı. Yirmi yıl sonra Herold ilim ve irfan sahibi bir bilge olmuştu. İncili ezbere bilen, Latinceyi anadili gibi konuşur hale gelmiş Yunancayı'da törenlerde işine yarayacak kadar biliyordu bunun yanında kılıç kullanmayı da öğrenmiş durumdaydı.
Manastır üstadının düzenlediği törenle rahip unvanına layık görülmüştü. Herold zamanın geldiğini anlayarak eğitimini bir üst seviyede tamamlamak için Aziz John Katedraline gitmeye karar verdi. Katedralde yaklaşık altı ile yedi yıl kalarak eğitimini tamamlamıştı ve Sakrament ile başpiskopos tarafından piskoposluğa yükseltilmişti. Solten Krallığının topraklarına dönerek ticari bakımdan zengin ve refah seviyesi yüksek bir kasabada görevine başlamıştı.
Bir yıl kadar bölge kilisesinde fetva ve vaaz vererek dindar topluluğu diğer kesimlere oranla çoğalttı. O sıra yeni bir sefer hazırlığı vardı.
Herold Tanrı için savaşmanın ve Kutsal ruhunun canlı tutulması için çok çalışıyordu o sıralarda Eric Wachter adında bir şövalyeyle tanıştı. Herold'a kutsal görev doğrultusunda Herold'u korumak için Herold'ün buyruğuna girdi. Herold bu adamı dostu gibi karşılamıştı ve onla beraber birkaç yıl Bölge köylerini dolaştı. Şövalye bir gün üzülerek Herold'a bu görevde daha fazla yanında olamayacağına bunun yerine sefere katılması gerektiğini söyledi. Herold bunu anlayışla karşıladı ve vedalaşarak yollarını ayırdılar. Günlerden bir gün Herold Manastıra doğru yola koyuldu. Orada bulunan manastır üstadı ile konuşacaktı.
Manastırın önüne geldiğinde ''Piskopos Herold'' diye bağıran biriyle karşılaştı. Manastır muhafızları onu bir tehtit sanmıştı ve saldıracaklarını görünce atını sürdü ve bağırarak ''durun'' diye seslendi tanrıya şükür ki muhafızlar sesin kimden geldiğini görmüş ve durmuşlardı. Adamı süzdüğünde zengin bir kişi olduğu anlaşılıyordu fakat durum dıştan göründüğü gibi değildi. Herold muhafızları sakinleştirdi ve onları nöbetine geri yolladı ardından adamı dinlemeye başladı.
Adam ''beni Eric Wachter yolladı'' diyordu. Herold adamı kendisini takip etmesini söyledi ve manastıra girdiler.
Birkaç gün orada kaldılar ve Herold adamın hikayesini dinleme fırsatı buldu. İsmi Domelde olan adama sadece bir tek şey önerebilmişti oda sefere katılması bunu gerekliliklerini karşılayacağını bildirmişti ve birkaç gün daha burada konaklamasına izini olduğunu bildirmişti.
Birkaç hafta sonra Herold Domalde'nin yanına giderek kendisini takip etmesini söylemiş ve yolluklarını hazırlatıp. Katedrale doğru yola koyulmuşlardı. Domalde yolda ''nereye gidiyoruz, beni ne yapacaksın'' gibi sorular sorsa da cevap vermemiştir. Katedrale vardıklarında hızlı bir şekilde başpiskoposun yanına gittiler ve saygıyla selamladılar ardından Başpiskopos söze girdi. ''Herold, Papa hazretleri Vysogota denilen topraklara Yüce Babamızın adını ve dinini yaymak adına gönüllüler istiyor ve görüyorum ki siz bu görev için hazır durumdasınız peki bu görevi kabul ediyor musunuz?'' ''Evet efendim ediyoruz.'' ''Öyleyse bu görevde tanrı sizinle olsun İsa sizi kutsasın'' der. Limana doğru giderler ve karşılarına Kendileri için yapılan gemiye birkaç askerle ve erzakla bindirilirler ve bilmedikleri denize yelken açtılar.
Herold, Domalde'ye usta bir şövalye olması için öğütler verdi ve onun körelmiş yanlarını bileyledi. Vysogota'da onları neler bekliyordu sadece tanrı bilmekteydi.