Notes

iki yıl olmuş bugün,
tam tamına iki yıl.

düşünmeden, kendime sormadan edemedim
“bunca zaman nasıl nehrine kapıldım?”diye.

cevabı bulamadım,
bundan sonra da bulacağımı düşünmüyorum.

ama sen olur da bulursan cevabı çık gel bana terliklerinle,
saat kaç olursa olsun.

“bu sefer kabul etmez” diye düşünme, ederim.
ikimiz de biliyoruz bunu.

“niye gittin” veya “niye geldin” diye sormayacağım,
ikimiz de biliyoruz cevabını.

geçen bunca zamana yanacağım sadece.

bir elimde çayım, diğer elimde telefon.
hani olur da belki ararsın diye.

bir kulağımda haluk levent, ali atay ve belki biraz da suavi,
diğer kulağımda sesin.

yanı başımda kitaplar,
kitapların içinde fotoğrafların.

kokunu anımsamamak için binbir uğraş veriyorum.

işe yaramıyor,
yeniliyorum.

burnuma geliyor kokun,
sonra çayın kokusu bastırıyor kokunu.

rahatlıyorum,
belki biraz da üzülüyorum.

sonra balkona çıkıp petunyaya bakıyorum.
sanki hiç su vermiyormuşum gibi solmuş görünüyor.

anlamını hatırlayıp gülümsüyorum.
sonra halime bakıp üzülüyorum.

içeri giriyorum.

yerine koymaya çalıştığım kimseler geliyor aklıma,
sonra da hatalarım.
kızıyorum kendime.

sana vermiş olduğum kitabı hatırlıyorum sonra.
o kitabı tekrar oku lütfen,
harf harf işlediğim şiiri de hiç unutma.

kontrollerini aksatma,
kendini de yorma.

bekliyorum seni, her zaman yaptığım gibi.
ve seviyorum seni, her zaman olduğu gibi