Notes

Bunun için ise ihtiyacım olan tek şey sendeki hislerimi ucundan anımsatacak bir simülasyon sinyalleriydi. Ben başkaları ile seninle yaşamak istediklerimi yaşadım.
Şu cümleler bana bir yığındır -Sen mutlu etmeyi/sevmeyi biliyorsun- ama sende bunları doruğa çıkartan kimdi diye sormasalar bile seni söylerdim. İsmini söylemeden senin bende yarattığın/canlandırdığın güzel duyguları hep saygı ile dile getirirdim.

Ne zaman mutlu olsam siman belirir, ne zaman mutsuz olsam ilk sığınağım sen olurdun.

Peki ya öyleyse neden seni ittim? Çünkü buradan varlığımın yetemeyeceğinin farkındaydım, ben buradan sana neler verebilirsem vereyim senin için yeterli olmayacaktı. Benim dolduramadığım boşlukları ise bir başkası dolduracaktı. Bunun da bilincinde olarak seni uzaklaştırdım. Bunu istemezdim; benden uzakta, sen başkalarının yanında istemeyeceğim şekilde keyif almanı/mutluluk duymanı -ve duyurmanı/haykırmanı benle olan iletişimin sürerken görmek, hissetmek, özümsemek istemezdim.

Senden sonra insanları sevmeyi öğrendim. Onları hep bir idealize etme çabasına girdim. O idealize form sendin, onlara söylemesem de onları nesneleştirmiş oldum. Senin prototiğinin senin bedenin yerine yanımda olabilecek bir kimsenin bedeninde yaşamanı, yaşatmayı diledim ve bunun için çabaladım. Bu durum seni bende yaşatmanın tek yoluydu.
Ne olursa olsun, ne olduysa olsun hep seni aradım ve bu süreçte de sana kurmak istediğim cümleleri hep onlara kurdum.

instagram hesabına da bakınca düşüncelerimdeki haklılığım ortaya çıktı zaten. Başkalarıyla gülüyor, eğleniyor ve pozlar paylaşıyordun. Aylar önce paylaştığın post gibi "3 gün sonra 10 ay mı ACABA" tüm bunların farkında olarak yaşanamayacak olan senden kaçtım.
Sen şehirden gittikten sonra ruhundan, düşüncelerinden ve geçmişinden kopamayacağını biliyor ve söylüyordum. Sen gidince de ben senden kopamadım. Ama kopmamın gerektğinin de farkındaydım. Senin yüzünü ve bedenini farklı kimseler üzerinde yaşatarak sevdim/ sevmeye çalıştım.

Onları tanımanın, her bir anını, açısını görmenin bir güzellik olabileceğini düşündüm.
Çünkü böylece senin varlığını yok etmenin bir yolunu bulabileceğimi düşündüm. Ancak yapamadım. Onlara kurduğum her güzel olan şey içimde idealize ettiğim güzellik olan sana ulaşmak/ açığa çıkarmak için bir yaşam alanıydı.
Ne seni yaşayabildim ne de onları yaşatabildim.