Notes

Öhömm, öhömm,
Tamam başlıyorum...
Seni ilk gördüğümde kendi kendime "Ne kadar inek kız! Hiç tarzım değil." Demiştim. O gün bana deselerdi kii: "Bu kız ileride senin en yakın arkadaşın olacak." Diye, inanmazdım yaa, kattiyen inanmazdım. Direk "Bu mu?" Der gülme krizine girerdim. Cerenle senin ne kadar inek olduğunu eleştirdiğimiz günleri hatırlıyorum hâlâ... Sonra nasıl oldu da birden konuşmaya başladık anlayamadım. Ama bunda Bahar'ın etkisi büyük. Sanırım Baharla sıra arkadaşı olduğun günlerde Bahar'ı ziyarete geldiğimdeki konuşmalarımızla kaynaştık. Nasıl olduğu, ne zaman olduğu, nerede olduğu, hangi şartlar altında olduğu önemli mi? Bence değil! Tek önemli olan şey: Olmuş olması, bunu yaşamış olmamız ve birbirimizi yakalamış olmamız. 1.dönemin sonunda az az konuşmaya, gülüp eğlenmeye başlamıştık. Vee buu 2.dönem çok daha ilerledi... 1 sürü anımız birikti kısa zamanda. Sıra arkadaşım olduğun, hayatımda sahip olduğum en iyi sıra arkadaşı oldun! Erdal Hocayla kavga ettiğim gün cidden bi' deli cesareti geldi bana. Bunu bana yapmış olsaydı böyle konuşamazdım sanırım ama o an ben de anladım ki kısa zamanda değerlim olmuşsun beni. Vee burada söylemek istediğim 1 şey daha var: Sen ne yaparsan yap, yaptığın şey yanlış bile olsa ben senin hep yanında olucam. Kmlerce değil sadece kalbinin sağ tarafıyla sol tarafı kadar uzağındayım! Ne zaman düşsen ilk kaldırabilecek kadar yakınında! Hata da yapmış olsan, yaptığın şey kötü de olsa asla karşına geçmeyeceğimi, geçemeyeceğimi bil! Vee, ne zaman bir sıkıntın olsa ilk anlatabileceğin, ilk paylaşabileceğin kişi olduğumu da çünkü ben öyle yapıyorum. 🖤 Neyse devam edelüümm. Okulun son haftası içime bir hüzün çöktü sürekli senin seneye olmayacağını düşünüp ağlıyordum evde. Evet, cidden bunu yapıyordum! Son gün de kendimi tutamadım zaten. Yaz boyu inanamadım gerçeklere hep gittiğimde sıramızda olacakmışsın gibi... Ama yoktun, olmadın hiçbir zaman. Yanımda Gözde vardı. Senden sonra sert bir düşüş yaşadım! Ama neyse kii mesafelere rağmen konuşmaya devam ediyorduk. Ne büyük nimet dimii? Samsun'a geldiğim gün sadece 30 dk konuşmamıza rağmen o 30 dk bana verilmiş büyük 1 ödül gibiydi. Kısacık da olsa cidden Allah'ın bize verdiği çok büyük 1 nimet! Vee ne fark ettim biliyor musuuunn? Normal insanlar kavga ettiklerinde hatta tartıştıklarında bile birbirlerinden soğurlar. Biz seninle her kavgadan sonra daha da bağlanıyoruz birbirimize. Dünya'nın en büyük kavgalarını etsek de daha sağlam bir şekilde toparlıyoruz dostluğumuzu, yıktığımız duvarların tuğlalarını daha da sağlam yerleştiriyoruz. Vee, en büyük hayalimin 1 kız kardeşimin olmasını istememin olduğunu söylemiştim yaa artık istemiyorum çünkü Allah bana bu duyguyu yaşattı ve kız kardeşim olsan bu kadar sevemezdim sanırsam. 🖤 Kısacası bildiğin üzere SENİİ ÇOOOKKK SEFİREEEMMM! 🖤

George devam etti. " Ama biz onlara benzemiyoruz. Bizim hayal ettiğimiz bir gelecek var. Konuşabileceğimiz, bizi umursayan biri var. Gidecek yeri olmadığı için bar köşelerinde sürünüp sıfırı tüketenlerden değiliz biz. Başkaları hapislere düşüp orada çürüse, kimsenin umrunda olmaz. Ama biz onlara benzemeyiz. "
Lennie araya girdi. " Biz onlara benzemeyiz. Peki neden? Çünkü, çünkü sen varsın benim yanımda ve ben varım senin yanında! Bu yüzden işte! "
~Fareler ve İnsanlar - John Steinbeck~ (Kitabı okumasam da sözü çok duyduğum için okumuş sayılırım bence udufufuffufufu)
Sen varsın benim yanımda vee ben varım senin yanında... 🖤

https://youtu.be/tAGnKpE4NCI 🖤