Notes

Düşmüş Melek
İnsanlar hayatı arzular üzerine kurmuşlardır. İstekler uğruna hareket eder, zorluklara katlanır ve çaba sarf ederler.Mamafih, arzular hayatın temeli haline gelmekte ve çeşitli duygulara ulaşmakta bir aracı olmaktadır. Acılar ve mutlulukların bir arada olduğu bu dünya ve onun aracıları arzular, bizi yaşama bağlayan şeylerdir.

Arzular Karmaşık, hayat daha karmaşıktır. Üst üste gerçekleşen olaylar, maddi sorunlar ve başka insanların varlığı yaşamı oldukça güç yapar.Siz bir sorunla uğraşırken çoktan yeni sorunlar hayatınıza eklenir. Hayat denilen bu düzensiz ritm sizi sürekli dans etmeye zorlar ve bir anlığına da olsa dinlenmenize izin vermez. Bu müzik, bir zamandan sonra kafanızı öyle çok doldurur ki düzgün düşünme yeteneğinizi kaybetmemeniz, yani yıkılmanız işten bile değildir. Bu müzik sizle uğraşırken yeni notalar araya karışır ve darbe üstüne darbe alıp yere yığılırsınız. Bu noktadan sonra kendinizi muhakkak dibi görünmeyen korkunç bir uçurumun eşiğinde bulursunuz. Bir adım sonrası bilinmezlik denizinde boğulmaktır. Ölmek, her şeyden kurtulmak gibi saçma bir düşünce içerisinde kalırsınız. Lakin size bunu yapan şey olan hayat gelir ve sizi elinizden tutup kaldırır. Tekrar yaşamaya başlarsınız.

Geçen sayısız ızdırap dolu günden sonra kendinizi burada, oyuna geri dönmüş vaziyette bulursunuz. Kanayan o derin kesik kapanmış ve yerini bir yara izi almıştır. Ahmet Altan'ın Kristal Denizaltı adlı kitabında bundan şöyle bahseder: ''Bu macera bitmektedir. Bir zaman sonra tümüyle kurtulur ve özgürleşirsin. Ama bir vakitler köle olduğunu gösteren o damga vurulmuştur ruhuna. Sapı kırık bir bıçak, ölü bir kuş iskeleti kalır içinde.'' Siz zaman siz uçurumun kenarına yaklaştığınız vakit o yara izi sızlar ve size en büyük korkunuzu hatırlatır. Durum böyleyken siz sürekli temkinli olmaya, hatta paranoyaklığın kapısına dayanmakla kalmayıp zorlamaya başlarsınız. Korku, bilinmeyenin korkusu. Bu duygu size o kadar çok etki etmiştir ki kalbinizi dinlemeyi bırakır, eskiden yapmaya cesaret dahi edemeyeceğiniz şeyleri basit ve anlamsız bulmaya doğru hızlı adımlar atarsınız. Eski prensiplerin hepsi yok olmuş ve yerini yeni ve katı prensipler almıştır. Artık sadece hayatta kalmaya oynarsınız. Elinizde sürekli hazır cevaplar bulundurmaya, kaçış yolları aramaya, olasılıkları düşünmeye yani elinizde fazladan kart bulundurmaya bakarsınız. Bu saatten sonra kalp kırmak, tutamayacağınız sözler vermek ve insanları kandırmak çocuk oyuncağı olmuştur. Tek odak noktası ben olan, acımasız ve kapalı bir hayat başlar. Bu da insanlara karşı güvensizliğe ve aşağılık prensibine yol açar. Kendini değersiz görüp insanlardan kaçmak kaçınılmazdır. En kötüsü ise; ne kadar uğraşırsan uğraş, ne kadar çabalarsan çabala, ne kadar acı çekersen çek, bunları yaparak hiçbir şey değiştiremeyeceğin gerçeğidir.

Oyuna döndükten sonra anlarsınız ki bu oyunu oynamaktan başka bir çareniz yoktur. Ama artık bir fark vardır; tüm bu acı verici deneyimi tecrübe etmeniz. Bunları yaşadığınız zaman hayat daha farklı gelir. Öyledir de zaten. Başkaları uğruna kendini feda etmeyi göze almayan, kendisini ayakta tutmak için türlü türlü yola başvuran, ben tabanlı bir sistem kurulmuştur artık. Size göre hayat budur. Muhakkak hayatta kalkmak için kendini düşünmen, başkalarını elemen ve fedakarlık yapman gerektiği gerçeği yüzüne tokat gibi vuracaktır. Sen unutsan da aslında sırf acısız bir hayat için yaptıkların hayatının kendisine eşittir. Sen bunu anladığın vakit, en ağır şey olan, bunları yapsan da hiçbir şey değiştiremeyeceğin gerçeğini anlamış olursun. Evet, yaklaştığın uçurumun kenarları mutlaka sana çok şey yaşattı ve çok acı çektirdi. Hayat o acımasız topraklarda hızını bir an bile kesmedi ve size art arda darbeler savurdu ve kendinizi yere yığılıp terkedilmiş vaziyette buldunuz. Siz umut ararken, o size en acı şeyleri yaşattı. Güvensizlik,umutsuzluk, korku,kin ve kıskançlıktan o kadar çok acı duygular tattınız ki artık hiçbir şeyden tat alamaz oldunuz. Tüm bunların size işlemediği, kurtulmak bile istemediğiniz zaman ise; size tüm bunları yapan hayat yanınıza gelir, ...ce bir gülüş atar ve sizi yerden kaldırır. Artık o size nasıl ayakta kaldığınızı öğretmiştir lakin bu böyle bitmeyecektir. Bundan sonra ayakta kalmak için çabalamanız, bunları size öğreten şey ile çarpışmak zorunda kalacaksınızdır. Sürekli taarruz artık sizi düşürmez ama aynı şekilde yükseltmez de. Hayat size nasıl ayakta kalacağınızı öğretir, nasıl yükseleceğinizi değil. Kazanmak ayakta kalmışlara mahsustur ve kazanmayı öğrenmek için kazanmak gerekir. İşte, düşmüş bir meleğin cezası da budur.